ငါက သူရဲကောင်းဖြစ်ချင်ရုံပါ
V5 Chapter 25 - နောက်ဆုံးခံစစ်
လွန်ခဲ့သောနှစ်ရက်က။
ပုဆိန်စောင့်လျှောက်သူက သူရောက်လာတဲ့နေရာမှန်မမှန် သိရဖို့အတွက် ဖုန်းကိုဖွင့်ပြီး မေမေသီတာပို့ထားတဲ့ မက်ဆေ့ကို ကြည့်လိုက်တယ်။ မေမေသီတာက တိိဗက်ဒေသရဲ့ဆန်ရီဘုန်းကြီးကျောင်းကို သွားခိုင်းလိုက်တာ။
"သူညွန်တဲ့အတိုင်းဆိုရင် ဒီနေရာထင်တာပဲ။" ပုဆိန်စောင့်ရှောက်သူက နာကျင်နေတဲ့ပခုံးကို ဖြေလျှော့လိုက်ရင်း ဖုန်းနဲ့ဘုန်းကြီးကျောင်းနာမည်ကို ဓာတ်ရုံရိုက်ဂိုဂဲလ်နဲ့ဘာသာပြန်လိုက်တယ်။
"အမှန်ပဲ၊ ဆန်ရီဘုန်းကြီးကျောင်းက ဒီနေရာပဲ။" စစ်ပွဲမှာ ဒဏ်ရာအကြီးအကျယ်ရသွားလို့ နယ်စားကြီးက ပုဆိန်စောင့်ရှောက်သူကို နားရက်ရှည်ပေးလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ မေမေသီတာက ဆုဗာနာတိုက်ပွဲတွေပြင်းထန်လာနေတဲ့အတွက် စိုးရိမ်လာပြီး တိုင်းပြည်ပြင်ပရောက်နေတဲ့ မိတ်ဆွေဟောင်းတချို့ကို အကူအညီတောင်းဖို့နဲ့ရောဂါကုသဖို့အတွက် တိဗက်ကုန်းမြေမြင့်ကို လွှတ်လိုက်တာ။
"ပုဆိန်စောင့်ရှောက်သူ၊ သေချာနားထောင်။ တိဗက်မှာ ငါ့ကျောင်းတုန်းက သူငယ်ချင်းချန်းဖန်နဲ့ ပါဗာတီရှိတယ်။ သူတို့က သိပ်အဆင့်မမြင့်ပေမဲ့ ပါဗာတီက နင့်ဒဏ်ရာကိုကုပေးနိုင်ပြီး ချန်းဖန်ကတော့ ဆုဗာနာကို တစ်ဖက်တစ်လှမ်းကနေ ကူညီပေးနိုင်လိမ့်မယ်။ ဆန်ရီဘုန်းကြီးကျောင်းကိုသာ ရအောင်ရှာ။"
ဒါက မေမေသီတာပြောခဲ့သမျှအကုန်ပဲ။ ပုဆိန်စောင့်ရှောက်သူ ဘုန်းကြီးကျောင်းဂိတ်မှာရပ်နေတုန်း မေမေသီတာနဲ့ သက်တူရွယ်တူ အမျိုးသမီးကြီးတစ်ယောက် အနားရောက်လာပြီး ဗမာလိုမေးတယ်။
"နင်က ဆုဗာနာကနေလာတာလား၊ ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ။" ဆုဗာနာတွေရဲ့ဝတ်ပုံစားပုံက တိဗက်နဲ့မတူတာကြောင့် လူတွေကြားထဲမှာ ထင်းထွက်နေတယ်လေ။
ပုဆိန်စောင့်ရှောက်သူကလည်း အမျိုးသမီးကို ပြန်ကြည့်လိုက်တယ်။ အတော်လေးလှတဲ့ သက်လတ်ပိုင်းအမျိုးသမီးဖြစ်ပြီး တိဗက်ရိုးရာဝတ်ရုံရှည်ကိုဝတ်ထားပေမဲ့ G Cup အရွယ်ရှိတဲ့ရင်ဘတ်နေရာက သိပ်ကိုထင်ရှားထွက်နေတယ်။ တိဗက်လိုဝတ်ထားပေမဲ့ တိဗက်ဒေသခံတွေနဲ့ နည်းနည်းမှမတူဘူး။
YOU ARE READING
I just Wanna be Hero, not Heroine (Season 2)
Science FictionSeason 2 ဖြစ်လို့ Season 1 ဖတ်ထားပြီးမှ ဖတ်လို့ရပါမယ်။ S1ရဲ့အဆုံးသတ်မှာ မက်ဒါနာဒဏ်ရာအပြင်းအထန်ရပြီး ကိုမာဝင်သွားတာနဲ့ အဆုံးသတ်ထားခဲ့ပါတယ်။ မက်ဒါနာရဲ့အချိန်တွေက ရပ်တန့်သွားပေမဲ့ လောကကြီးကတော့ ဆက်သွားနေဆဲပါ။ မြူတန့်သိပ္ပံပျက်စီးသွားပေမဲ့ ဗီလိန်အဖွဲ့...
