ငါက သူရဲကောင်းဖြစ်ချင်ရုံပါ
V7 Chapter 35 - အောင်သွယ်တော်သမီးလေး
ပန်ဒရာဂွန်တွေရဲ့စံအိမ်ကိုရောက်တော့ သူတို့ကိုစားပွဲကြီးတစ်ခုက စောင့်ကြိုနေတာ တွေ့ရတယ်။
ဒါပေမဲ့ မက်ဒါနာကတော့ စားစရာတွေထဲကို စိတ်မရောက်ဘူးရယ်။ ခန်းမထဲမှာ ကိုင်းတိုတို့ကို မြင်ရမလားလိုက်ကြည့်ပေမဲ့ အော်သာရီရာကိုတောင် မတွေ့ရတော့ဘူး။
"အဖွားက တခြားသားရဲတွေနဲ့ ထပ်သွားပြီးဆွေးနွေးတယ်ထင်တယ်။ ဖီးနစ်က ခေါင်းအမာဆုံးလို့ပြောရမလားပဲ။"
ဖရာလီတာက ပြောလိုက်တယ်။ မက်ဒါနာလည်း သက်ပြင်းချလိုက်ပြီး စားလက်စ ဆွီဒင်ပေါင်မုန့်အစာသွပ်ကို တစ်ဝက်နဲ့ဘဲ ရပ်ထားလိုက်ပြီး ခုံကထလိုက်ပါတယ်။
"မက်ဒါနာ၊ နင်မစားတော့ဘူးလား။"
"လောလောဆယ် စားချင်စိတ်မရှိသေးဘူး။" ခန်းမထဲကနေအထွက် ဖရာလီတာကို မက်ဒါနာက ဒီလိုပြောလိုက်တယ်။ လီဆာကတော့ နောက်ကနေလိုက်လာပြီး မက်ဒါနာရဲ့လက်မောင်းတစ်ဖက်ကိုဆွဲတယ်။
"မေမေ၊ ပန်းခြံထဲ လမ်းဆင်းလျှောက်ကြမလား။"
လီဆာက သူ့ကိုမိဘတစ်ယောက်လိုသဘောထားနေမှန်းသိပေမဲ့ မေမေလို့အခေါ်ခံရတာကို အသားကိုမကျနိုင်တာ။ စိတ်ထဲမွန်းကျပ်နေတဲ့အတွက် သူလီဆာကို ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။ မိနစ်အနည်းငယ်ကြာတော့ စံအိမ်ထဲကနေ အပြင်ကိုရောက်နေပြီဖြစ်ပြီး ပန်းခြံလေးထဲမှာပါ။
"ဒီမှာရှိနေတုန်း သမီးကို ဖွားဖွားတို့က အများကြီးလေ့ကျင့်ပေးထားလို့ တိုးတက်နေပြီ။" လီဆာက မက်ဒါနာနဲ့ဆန့်ကျင်ဘက်ကိုသွားပြီး လက်ကိုနောက်ပစ်ရင်း ပြုံးပြောပြတယ်။ မက်ဒါနာလည်း ပြုံးလိုက်ပြီး သူ့လက်ကို ဆန့်ထုတ်တယ်။ ငွေရောင်စစ်သည်ဝတ်စုံက ပျံသန်းရောက်ရှိလာပြီး သူ့ကိုယ်မှာဝတ်ပြီးသားဖြစ်သွားပါပြီ။
"ဒီတော့ လက်ရည်စမ်းကြည့်ကြမလား။" ငွေရောင်စစ်သည်ဆီကနေ စကားသံထွက်လာတယ်။ လီဆာလည်း ပြုံးလိုက်ပြီး ဟန်ချက်ကျကျပြေးဝင်လာပြီး
အနားရောက်တော့ ခုန်ကာခြေဖနောင့်နဲ့ကန်ဖို့လုပ်တယ်။ ငွေရောင်စစ်သည်က ဓားမထုတ်သေးဘဲ လက်နှစ်ဖက်ကိုမြှောက်ကာ တံတောင်နဲ့ကာလိုက်တယ်။
YOU ARE READING
I just Wanna be Hero, not Heroine (Season 2)
Science FictionSeason 2 ဖြစ်လို့ Season 1 ဖတ်ထားပြီးမှ ဖတ်လို့ရပါမယ်။ S1ရဲ့အဆုံးသတ်မှာ မက်ဒါနာဒဏ်ရာအပြင်းအထန်ရပြီး ကိုမာဝင်သွားတာနဲ့ အဆုံးသတ်ထားခဲ့ပါတယ်။ မက်ဒါနာရဲ့အချိန်တွေက ရပ်တန့်သွားပေမဲ့ လောကကြီးကတော့ ဆက်သွားနေဆဲပါ။ မြူတန့်သိပ္ပံပျက်စီးသွားပေမဲ့ ဗီလိန်အဖွဲ့...
