နတ်ဘုရားတို့ လျှောက်သောလမ်း Part-1

အခန်း (၁၈၁) ညတာက အရှည်ကြီး ကျန်သေးတယ် -2 (R18)

ရဲ့ချန်သည် စုမန်ချီက ဤမျှ အတင့်ရဲလိမ့်မည်ဟု ထင်မှတ်မထားခဲ့ပေ။
ရဲ့ချန်ကို ပြသပြီးနောက် စုမန်ချီက ထိုအရည်များ အားလုံးကို တစ်ဂွတ်တည်း မြိုချလိုက်လေသည်။ “ ဂလု … “ ရဲ့ချန်၏အရည်များက စုမန်ချီ၏ခံတွင်းထဲတွင် ပျောက်ကွယ်ကုန်၏။
စုမန်ချီ၏အမူအရာသည် ဖူလန်လင်း၏ပုံစံနှင့် အတော်လေး ကွားခြားလှ၏။ စုမန်ချီသည် ရဲ့ချန်၏ဖွားဖက်တော်ကြီးက အလွန် အရသာရှိကြောင်း ခံစားလိုက်ရ၏။ ထိုအရည်များသည် သူမ ယခင်က စားခဲ့ဖူးသည့် ကောင်းကင်မက်မွန်သီးထက် ပိုမို အရသာရှိပေသည်။
“ လန်လင်းဆီမှာ၊ နင့်ရဲ့နှုတ်ခမ်းပေါ်မှာ အရည်တွေ ကျန်သေးတယ် “ စုမန်ချီက ဖူလန်လင်း၏ နှုတ်ခမ်းပေါ်တွင် ပေနေသည့် အရည်များကို လက်ညှိုးထိုးပြလိုက်၏။
ဖူလန်လင်းသည် သူမ၏နှုတ်ခမ်းတွင် ပေကျံနေသည့် အရည်များကို လျှာဖြင့် သပ်ပြီး မြိုချလိုက်လေသည်။ ထိုမြင်ကွင်းသည် အလွန်တရာ ကာမဆန်သည့် မြင်ကွင်းမျိုး ဖြစ်ပေသည်။
“ နင်က ဘာဖြစ်လို့ ငါ့ကျတော့ ဝေမပေးတာလဲ “ ချောင်ယမ်ယမ်ကလည်း ရဲ့ချန်၏ ယန်ချီများကို လိုချင်သည် မဟုတ်ပါလား။
“ ညီမလေး ယမ်ယမ်၊ ဒီအရသာ ရှိတဲ့ဟာကြီးက အရမ်းကောင်းတယ်ဆိုတာ နင်သိနေတာ ကြာပြီမို့လား၊ ဘာဖြစ်လို့ ငါတို့ကို တစ်ခါမှ မပြောရတာလဲ၊ နင်က အဲဒါတွေကို တစ်ယောက်တည်း မောင်ပိုင်စီးချင်နေတာ မလား “ ဖူလန်လင်းက ချောင်ယမ်ယမ့်ကို နွေးထွေးသည့် အပြုံးကလေးဖြင့် မေးလိုက်၏။
“ ညီမလေးက အဲဒါတွေကို တစ်ခါမှ ဖုံးကွယ် မထားပါဘူး၊ အမကပဲ ယောက်ျား ခိုင်းတဲ့အတိုင်း မလုပ်ချင်တာပဲ မလား “ ချောင်ယမ်ယမ်က သူမကိုယ်သူမ ကာကွယ် ပြောလိုက်သည်။
ဖူလန်လင်းက အဖြေပြန် မပေးနိုင်ခဲ့ပေ။ အစကတည်းက ဖူလန်လင်း ငြင်းဆန်ခဲ့သည်မှာ အမှန်တရားပင် ဖြစ်၏။ ယောက်ျားဖြစ်သူ နှင့် သူမကိုယ်တိုင်အတွက် ထိုအရာက ဤမျှ ပျော်စရာကောင်းမှန်း သိခဲ့လျှင် သူမ ငြင်းဆန်ခဲ့မည် မဟုတ်ပေ။
စုမန်ချီက ထိုအငြင်းအခုံပိုင်းတွင် မပါ၀င်ပေ။ သူမက ရဲ့ချန်၏ဖွားဖက်တော်ကြီးတွင် ကပ်ငြိပြီး ကျန်နေသေးသည့် အရည်များကို ကူညီ သန့်ရှင်းပေးလျှက် ရှိနေသည်။ များမကြာမီ ရဲ့ချန်၏ဖွားဖက်တော်ကြီးက ပြန်လည် သန့်ရှင်းသွားပြီ ဖြစ်၏။
“ နင်တို့နှစ်ယောက်၊ စိတ်အေးအေး ထားပါကွာ၊ ညတာက အရှည်ကြီး ကျန်ပါသေးတယ်၊ လာပါ အဲဒါကို အတူတူ ခံစားလိုက်ကြရအောင် “ ရဲ့ချန်က မိန်းမနှစ်ယောက် ရန်မဖြစ်စေရန် ဖြောင့်ဖျပေးလိုက်သည်။
“ လာကြ၊ ငါတို့ နေရာပြောင်းရအောင် “ ထိုသို့ပြောပြီးနောက် ရဲ့ချန်၊ ချောင်ယမ်ယမ်၊ လျှို့ယွဲ့၊ ဖူလန်လင်း နှင့် စုမန်ချီတို့သည် နားနေခန်းထဲမှ ပျောက်ကွယ်ပြီး လေ့ကျင့်ရေးခန်းမထဲသို့ ရောက်ရှိသွားတော့သည်။
သူတို့သည် နတ်သမီး တံခါး၀ထဲက ယင်ယန်ကျင့်ကြံခြင်း ခန်းမထဲသို့ ရောက်ရှိသွားခြင်း ဖြစ်၏။ ထိုနေရာတွင် သူတို့ စိတ်ရှိတိုင်း လုပ်နိုင်သည် မဟုတ်ပါလား။
“ စလိုက်ကြရအောင် “ ရဲ့ချန်က မိန်းမအားလုံး၏ အတွင်းခံနှင့် ည၀တ်အင်္ကျီများကို ချွတ်လိုက်တော့သည်။
ယခု မိန်းမအားလုံးက လုံး၀ ကိုယ်တီးလုံး ဖြစ်သွားပြီ ဖြစ်၏။ မည်သူ့ခန္ဓာကိုယ်တွင်မျှ အ၀တ်အစား မရှိတော့ပေ။
ချောင်ယမ်ယမ်၊ လျှို့ယွဲ့၊ ဖူလန်လင်း နှင့် စုမန်ချီတို့သည် ကိုယ်ပိုင် သွင်ပြင်လက္ခဏာတို့ ရှိကြသည်။ သူမတို့ အားလုံး၏အသွင်အပြင်သည် နတ်သမီးတိုင်းပြည်က နတ်သမီးလေးများလို လှပလွန်းပေ၏။
ရဲ့ချန်က သူ၏အ၀တ်အစားများကို ချွတ်ရန် ပြင်လိုက်သည်။
“ ယောက်ျား၊ ငါ ကူညီပါရစေ “ ဖူလန်လင်းက ရဲ့ချန်၏ အတွင်းခံကို ကူချွတ်ပေးလိုက်သည်။
အ၀တ်အစား အားလုံး ချွတ်ပြီးနောက် ရဲ့ချန်က ချောင်ယမ်ယမ်၏ဘေးသို့ ဦးတည်လိုက်၏။ ရဲ့ချန်က ချောင်ယမ်ယမ်၏ အ၀တ်ဗလာ ခန္ဓာကိုယ်အား အသက်ကို တစ်ချက်ရှိုက်ရှူပြီး ကြည့်လိုက်၏။ ဤခန္ဓာကိုယ်လေးက အတော်လေး လှပ၏။ ယခင်က ရဲ့ချန်အတွက် ထိုကဲ့သို့ လှပသည့် ခန္ဓာကိုယ်လေးနှင့် နှစ်သက်ခံစားနိုင်ရန် အိပ်မက်ပင် မမက်ဖူးချေ။
ရဲ့ချန်က ချောင်ယမ်ယမ်၏ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို တစ်လက်မမျှမကျန် ကြင်ကြင်နာနာ ပွတ်သပ်ပေးနေ၏။ “ ယမ်ယမ်၊ နင်က အရမ်းလှတာပဲ “ ရဲ့ချန်က ချောင်ယမ်ယမ်၏ နားရွက်နားကပ်ကာ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်၏။
သူမ၏နားထဲသို့ လေနွေးနွေးလေးများ ၀င်လာသည်နှင့် ချောင်ယမ်ယမ်၏ ခန္ဓာကိုယ်လေးက ဖျပ်ဖျပ်လူး သွားလေသည်။ ရဲ့ချန်၏လျှာကလည်း တစ်ကိုယ်လုံးကို လျှောက်လျက်နေသောကြောင့် သက်သောင့်သက်သာရှိပြီး ယားယံလာတော့သည်။ ချောင်ယမ်ယမ်သည် ရဲ့ချန်၏ဖွားဖက်တော်ကြီးဆီမှ အခမ်းနားဆုံးသော ခံစားချက်များကို တောင်းတလာ၏။
ရဲ့ချန်က ချောင်ယမ်ယမ်၏ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို M ပုံစံဖြစ်အောင် ကားထားလိုက်၏။ ရဲ့ချန်သည် ချောင်ယမ်ယမ်၏ ပန်းပွင့်လေးက ရွှန်းလဲ့ပြီး အာထွက်နေကြောင်း မြင်လိုက်ရ၏။
ယင်းသည် ရဲ့ချန်ကို စိတ်လှုပ်ရှားသွားစေ၏။ ရဲ့ချန်က ချောင်ယမ်ယမ်၏ ပန်းပွင့်လေးအနားသို့ တိုးကပ်သွားပြီး လျှာဖြင့် လျက်ချလိုက်တော့သည်။
“ အာ့ … ယောက်ျား၊ အဲဒါကို မလျက်နဲ့ … “ ချောင်ယမ်ယမ်သည် ခန္ဓာကိုယ်ထဲသို့ လှိုက်၍၀င်လာသည့် သာယာမှုများကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံး တဆက်ဆက် တုန်ရီနေ၏။ ရဲ့ချန်၏ကျင့်စဉ်က အမှန်တကယ် ကောင်းမွန်လွန်းလှသည်။ ယခု ချောင်ယမ်ယမ်က တစ်ကြိမ်ပင် ပြီးသွားပြီ ဖြစ်၏။
ချောင်ယမ်ယမ်သည် အထွတ်အထိပ် ရောက်သွားသော်လည်း ယခုထိ ထန်နေဆဲပင် ရှိသေး၏။ ရဲ့ချန်ကလည်း သူမကို အနမ်းပေးရင်း ပန်းပွင့်လေးအား အဆက်မပြတ် ကစားပေးနေလေသည်။
ချောင်ယမ်ယမ်သည် ရဲ့ချန် ပေးစွမ်းသည့် သာယာမှုတို့အား ခံစားရင်း ခံစားရင်း တဖြည်းဖြည်း ပျော့ခွေလာခဲ့သည်။
“ ယောက်ျား၊ ငါ့ကို ဒီထက်ပိုပြီး မစပါနဲ့တော့၊ ငါ နင့်ဟာကြီးကို လိုချင်နေပြီ “ ချောင်ယမ်ယမ်သည် ဆက်လက် သည်းမခံနိုင်တော့ဘဲ ရဲ့ချန်၏ဖွားဖက်တော်ကြီးကို လိုချင်ပြီ ဖြစ်ကြောင်း တောင်းဆိုလိုက်တော့သည်။
“ မိန်းမ၊ ငါနားမလည်ဘူးနော်၊ နင် ဘာကို ဆိုလိုတာလဲ၊ ဘာဖြစ်လို့ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မပြောတာလဲ၊ အင်း နင် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မပြောဘူးဆိုရင် ငါလည်း နားလည်မှာ မဟုတ်ဘူးလေ “ ရဲ့ချန်က သူ၏အမြှောက်တံကြီးကို ချောင်ယမ်ယမ်၏ ထယ်ကြောင်းလေးထဲ အပေါ်အောက် ပွတ်ဆွဲရင်း ပြောလိုက်သည်။
ချောင်ယမ်ယမ်သည် ရဲ့ချန်က သူမကို ကျီစယ်နေကြောင်း သိပါသည်။ “ မုန်းစရာကြီး၊ ယောက်ျားရေ၊ နင့်ဟာကြီးကို ငါ့ထဲ မြန်မြန် ထည့်ပေးပါတော့ “ ချောင်ယမ်ယမ်က အလွန်တရာ ရမ္မက်ထန်နေသည့် အသံဖြင့် ပြောလိုက်တော့သည်။
“ ဒီလိုမှပေါ့၊ ရော့ … ဒါက နင့်အတွက် “ ရဲကချန်က သူ၏ဖွားဖက်တော်ကြီးကို ချောင်ယမ်ယမ်၏ လိုဏ်ဂူလေးထဲသို့ တစ်ချက်တည်း ထိုးချလိုက်တော့သည်။
“ သေပါပြီတော့ … “ ချောင်ယမ်ယမ် မိုက်ခနဲ့ပင် ဖြစ်သွား၏။ ရဲ့ချန်၏တန်ဆာကြီးက ဟိုးအဆုံးထိ စွတ်ခနဲ့ ၀င်ရောက်လာသည် မဟုတ်ပါလား။
ထိုအရာကြီးက သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်ထဲသို့ အနက်ရှိုင်းဆုံး နေရာအထိ နစ်၀င်နေသောကြောင့် ချောင်ယမ်ယမ်တစ်ယောက် အသည်းခိုက်အောင် နာကျင်သွားလေသည်။ ယင်းသည် ရဲ့ချန်က သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်ထဲကို ပထမဆုံးအကြိမ် ဤမျှထိ ထိုးထည့်ခြင်း ဖြစ်သည်။
ချောင်ယမ်ယမ်၏ ပန်းပွင့်လေးထဲက အနက်ရှိုင်းဆုံး နေရာသည် အံ့သြဖွယ်ကောင်းသည့် ခံစားချက်ကို ရရှိလိုက်၏။ ရဲ့ချန်သည် ဤတစ်ကြိမ်တွင် ချောင်ယမ်ယမ်၏ လိုဏ်ဂူနံရံလေးက တင်းကျပ်စွာ ဖျစ်ညှစ်ထားကြောင်း ခံစားလိုက်မိ၏။
“ အရမ်းကျပ်တယ် “ ရဲ့ချန်က ရှေ့ထိုး နောက်ငင် လှုပ်ရှားလိုက်သည်။
“ ယောက်ျား၊ ဖြည်းဖြည်းလုပ်ဟ၊ ငါ့ကို သတ်နေတာလား “ ချောင်ယမ်ယမ်က ညင်ညင်သာသာ လုပ်ရန် ပြောလိုက်သည်။ ရဲ့ချန်၏ညီလေးက အတွင်းထဲထိ ထိမိနေသည် မဟုတ်ပါလား။
ရဲ့ချန်၏ ဖွားဖက်တော်ကြီး အတွင်းထဲသို့ နစ်၀င်လာတိုင်း ချောင်ယမ်ယမ်၏ အတွင်းပိုင်း နံရံလေးများ ဆက်ဆက်ခါအောင် နာကျင်သွားရသည်။ သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်ကလည်း ရဲ့ချန် ပေးစွမ်းသည့် သာယာမှုတွင် နစ်၀င်နေပြီး စကားတစ်ခွန်းမျှပင် မပြောနိုင်အောင် ဖြစ်နေတော့သည်။
ချောင်ယမ်ယမ်၏ ချပ်ရပ်နေသည့် ၀မ်းဗိုက်လေးပေါ်တွင်လည်း ပိန်လိုက် ဖောင်းလိုက် ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်၏။ ယင်းသည် ဧရာမ အငူအစွန်းကြီးတစ်ခုက ရေမျက်နှာပြင်ကို လာလာ ရိုက်ခတ်နေသည်နှင့် တူ၏။ ယင်းသည် ရဲ့ချန်၏ဖွားဖက်တော်ကြီးက ချောင်ယမ်ယမ်၏ လိုဏ်ဂူလေးထဲသို့ ထိုးသွင်းနေသည့် အရှိန်ကြောင့် ဖြစ်လာခြင်းပင် ဖြစ်၏။
“ မိန်းမ၊ ဘာမှ ချုပ်တည်း မထားတော့နဲ့၊ အရာအားလုံးကို နှစ်သက် ခံစားလိုက်ပါ “ ရဲ့ချန်က လိုဏ်ဂူလေးအား တစ်ဖောင်းဖောင်း ပစ်ပစ်ဆောင့်တော့သည်။
“ အား … ယောက်ျား၊ ခန္ဓာကိုယ်တော့ ကွဲပြီ ထင်ပါရဲ့၊ ရူးလောက်စရာပဲ “ ထိုသာယာမှုသည် ချောင်ယမ်ယမ်အတွက် လောကနိဗ္ဗာန် အသစ်တစ်ခုပင် ဖြစ်၏။ ချောင်ယမ်ယမ်သည် ရဲ့ချန် ပေးစွမ်းသည့် သာယာမှုများက တဖြည်းဖြည်း ပိုမို ဆန်းကြယ်လာကြောင်း ခံစားမိသဖြင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကို မယုံကြည် နိုင်လောက်အောင် ဖြစ်သွား၏။
ရဲ့ချန်သည် မိန်းမအားလုံးနှင့် ယင်ယန်ကျင့်ကြံသည့် အကြိမ်တိုင်း သူကသာ စိတ်ထိန်းထားလေ့ ရှိပေသည်။ သို့သော် ယခုတော့ ရဲ့ချန်က သာယာမှုအား ရရှိခြင်းနှင့် ပတ်သက်ပြီး အလွန်တရာ စိတ်အားထက်သန် နေလေသည်။
ရဲ့ချန်၏ဖွားဖက်တော်ကြီးက ချောင်ယမ်ယမ်၏ လိုဏ်ဂူလေးထဲသို့ ငါးပုံပုံ လေးပုံခန့် ၀င်နေပြီဖြစ်ကြောင်း သင် မြင်နိုင်၏။
ပုံမှန်အတိုင်းဆို ရဲ့ချန်က မိန်းမတိုင်းကို တစ်၀က်ခန့်သာ လုပ်ပေးလေ့ရှိပေသည်။
ချောင်ယမ်ယမ်သည် အကြိမ်ရေ မည်မျှ ပြီးသွားမှန်းပင် မသိတော့ပေ။ သူမ၏မျက်နှာကလည်း ရဲ့ချန်၏မိန်းမ ဖြစ်ခဲ့သည့်အတွက် ကျေနပ်နှစ်သိမ့်ခြင်းတို့ ယှက်သန်းနေ၏။
ထို့နောက် သူမသည် ကျေနပ်နှစ်သိမ့်ခြင်းတို့ကို တစိမ့်စိမ့် ခံစားရင်း နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်သွားလေသည်။
ချောင်ယမ်ယမ်က သူ့ကို အချိန်ကြာကြာ ကူညီမပေးနိုင် ဖြစ်နေသည်ကို ကြည့်ရင်း ရဲ့ချန်က သူ၏ညီလေးကို သူမ၏လိုဏ်ဂူလေးထဲမှ ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်၏။
လျှို့ယွဲ့၊ ဖူလန်လင်း နှင့် စုမန်ချီတို့သည် ထိုအရာကို မြင်ပြီး သူမတို့၏မျက်၀န်းထဲတွင် အံ့အားသင့်သည့် အငွေ့အသက်တို့ ယှက်သန်းသွား၏။
ယင်းသည် ပထမဆုံးကြိမ်အဖြစ် ချောင်ယမ်ယမ်က ငါးမိနစ်တည်းဖြင့် အရှုံးပေးလိုက်သည်ကို သူမတို့ မြင်ဖူးခြင်း ဖြစ်၏။
ချောင်ယမ်ယမ်က ဖူလန်လင်းလောက် မသန်မာသော်လည်း အမြဲတမ်း နာရီအတော်များများတော့ အချစ်ပွဲနွှဲနိုင်ပေသည်။ သို့သော် ယခုတော့ သူမက ငါးမိနစ်တည်းဖြင့်သာ အရှုံးပေးသွားခဲ့သည် မဟုတ်ပါလား။
ချောင်ယမ်ယမ့်ကို ဤသို့ ဖြစ်သွားစေသည့် ခံစားချက်က မည်သို့သော ခံစားချက်မျိုးနည်း။
ရဲ့ချန်က လျှို့ယွဲ့၏ဘေးသို့ ရောက်သွားသည်။ “ မိန်းမယွဲ့၊ အခုက နင့်အလှည့်ပဲ “ ရဲ့ချန်က အရင်ဆုံး လျှို့ယွဲ့၏ ချယ်ရီသီးလေး နှစ်လုံးကို စို့လိုက်တော့သည်။
“ အင်း ဟင်း ဟင်း … “ လျှို့ယွဲ့က အလွန်တရာ ရမ္မက်ထန်နေသည့် အသံဖြင့် အော်ဟစ် ညည်းညူလိုက်သည်။
ရဲ့ချန်က လျှို့ယွဲ့၏ အထိမခံနိုင်သည့် အပိုင်းက ထိုတောင်ဘို့ကြီး နှစ်လုံးဖြစ်ကြောင်း   သိပေသည်။ ရဲ့ချန်က ထိုတောင်ဘို့ကြီး နှစ်လုံးကို ကစားသည့် အခါတိုင်း သူမက မတ်တပ်ပင် မရပ်နိုင်အောင် ဖြစ်ဖြစ်သွားသည် မဟုတ်ပါလား။
ရဲ့ချန်က လျှို့ယွဲ့၏ ချယ်ရီသီးလေးနှစ်လုံးကို ကိုက်လိုက်၊ ဆွဲလိုက်၊ စို့လိုက် လုပ်နေတော့သည်။
“ ယောက်ျားရယ်၊ ကောင်းလိုက်တာ လွန်ပါရော၊ အရမ်း အံ့သြဖို့ ကောင်းတာပဲ “ လျှို့ယွဲ့သည် ရဲ့ချန် လုပ်ပေးသမျှကို ကျေကျေနပ်နပ်ဖြင့် ငြိမ်ခံနေတော့သည်။
အဓိကအပိုင်းသို့ သွားရန် လုံလောက်ပြီ ဖြစ်ကြောင်း သိသည်နှင့် ရဲ့ချန်က လျှို့ယွဲ့ကို ဒူးထောက်ခိုင်းလိုက်ပြီး သူမ၏တောင်ဘို့ကြီးပေါ်တွင် လက်ကို တင်ထားလိုက်၏။
ရဲ့ချန်၏အမြှောက်တံကြီးကလည်း လျှို့ယွဲ့၏ အရည်လေးများဖြင့် စိုရွှဲနေသည့် လိုဏ်ခေါင်းဝလေးသို့ တည့်တည့် ချိန်ထားပြီ ဖြစ်၏။
“ မိန်းမ၊ နင် အဆင်သင့်ပဲလား “ ရဲ့ချန်က ခေါင်းအုံးထဲသို့ မျက်နှာနစ်မြုပ်နေသည့် လျှို့ယွဲ့ကို မေးလိုက်သည်။
လျှို့ယွဲ့သည် သူမလုပ်နေသည့် ကိုယ်ဟန်အနေအထားကြောင့် အတော်လေး ရှက်နေပေသည်။ သူမသည် အချစ်ပွဲကို အရှက်မရှိသည့် ပုံစံဖြင့် ဆင်နွှဲနေသည်ဟု ခံစားနေရသည် မဟုတ်ပါလား။

***