Mishandeld en Uitgehuwelijkt (AF✔)

Hoofdstuk 5

Wat vooraf ging

'O Allah vergeef me voor wat ik nu ga doen.' fluisterde ik huilend. Trillend stak ik mijn rechterwijsvinger in de lucht en sprak beverend de shahada uit. Daarna sloot ik mijn ogen en sprong van de brug. ....
_____________________________________

Nadat ik de shahada had uitgesproken, sprong ik eindelijk! Wat was ik blij! Eindelijk ging ik mijn moeder zien. Eindelijk kon ze mij weer van die liefdevolle knuffels geven. Eindelijk waren we weer samen. Eindelijk kon ze weer door mijn haren friemelen tot ik in slaap val. Eindelijk kon ik weer haar lekkere geur opsnuiven.

MAAR het werd verpest!  Geen kwart van een seconde nadat ik sprong voelde ik een stevige, sterke en warme hand mijn hand strak vast houden. Ik werd geblokkeerd! Mijn reis naar mijn moeder werd geblokkeerd!!! Ik probeerde mij los te trekken uit de greep van de onbekende persoon maar tevergeefs! 'LAAT MIJ LOS, ALSJEBLIEFT! LAAT MIJ GAAN, IK WIL NAAR MIJN MAMA TOE! ALSJEBLIEFT LAAT MIJ LOS! LAAT MIJ DOOD GAAN! !' schreeuwde ik huilend, hopend dat hij naar mij ging luisteren. Maar tevergeefs, hij trok me op. Ik weer op de rand  van de brug. Ik maakte me zo klein mogelijk en begon te huilen. De onbekende persoon had ik nog steeds niet gezien, en dat wou ik ook niet. Hij had mijn weg naar mijn moeder verpest. 

'Waarom doe je je zelf dit aan?' hoorde ik een bekende stem vragen. Ik had deze stem al eens gehoord maar waar? Ik durfde niet op te kijken. Maar negeerde hem  gewoon en bleef huilen. 'Waarom doe je je zelf dit aan?!' hoorde ik die persoon nog eens vragen. Ik werd boos! Hij had mijn weg geblokkeerd! Ik stond recht zonder naar hem toe te kijken. 'Dat zijn je zaken niet! BEMOEI NIET!' antwoordde ik bot terug. 'Ik wil je alleen maar helpen.' antwoordde die persoon. 'Je kan me helpen door me met rust te laten, oke?' antwoordde ik. Ik begon uit het niets te huilen. De onbekende persoon strekte zijn hand naar mij toe. Hij deed mijn kin omhoog, en ik schrok van wie ik voor me zag... 

 'S-Safuane?!' zei ik geschrokken. 'Ja ik Safuane!' antwoordde hij. Ik begon weer te huilen. Hij nam me in een liefdevolle knuffel. Ik voelde me veilig in zijn knuffel. Ik knuffelde hem stevig terug en snikt het uit. Ik wurmde me uit zijn knuffel.  'Safuane, waarom liet je me niet gaan?' vroeg ik. 'Hoe kan ik zo'n mooi, prachtig en lief meisje laten gaan??' antwoordde hij me liefdevol. (Oelala, ik voelde weer die vlindertjes in mijn buik) Ik antwoordde niet terug maar bleef hem aankijken. Ik moest weer huilen, omdat ik niet naar mijn moeder kon gaan.

Hij trok me mee naar een bankje over de brug. 'Amal, wat is er met je gebeurd, zodat je een einde aan je leven wilt maken?' vroeg hij me. Ik antwoordde niet maar bleef huilen. Hij deed weer mijn kin omhoog zodat ik in zijn ogen moest kijken. 'I-ik ben dit leven beu en wil naar mama toe!' antwoordde ik snikkend. 'Waarom ben je je leven beu?' vroeg hij me. 'M-mijn vader mishandeld me voor de onbelangrijkste zaken en mijn moeder is dood. Ik kan niet leven zonder haar .' antwoordde ik huilend. Hij nam me weer in een warme knuffel. Ik versterkte mijn greep om hem. En bleef maar huilen. 'Amal, lucht maar je hart op! Huil alles eruit, zodat je niet meer moet huilen.' zei hij zachtjes tegen mij en ging met zijn vingers door mijn haren.

'Amal! Je moet sterk in je schoenen blijven staan. Allah beproeft alleen de mensen die hij lief heeft. Allah gaat je niet in een beproeving nemen die je niet aan kunt. Geloof me! Jij hebt nog een toekomst te gaat. Jij gaat later trouwen met de man die je wilt en een prachtige gezin opbouwen. Dit allemaal dat je meemaakt zowel de mishandeling van je vader als de dood van je moeder is een beproeving! En Allah heeft jou zo beproeft, omdat hij weet dat jij deze beproeving gaat aankunnen!  En zelfmoord plegen is hier niet de juiste oplossing voor, je weet dat Allah boos op je gaat zijn als je zelfmoord gaat plegen. Wat is de betekenis van de naam Amal? Ja hoop! Jij draagt deze woord overal met je mee. Mensen roepen je zo. Amal je moet geduld en hoop hebben!' zei hij tegen mij.

Hij heeft gelijk.... Dit is slechts een beproeving voor mij. Allah heeft mij zo beproeft! Hij weet dat ik het aan kan! Ik kreeg tranen in mijn ogen... Moest hij niet op tijd gekomen zijn, dan... dan was ik nu al dood. En aan het branden in de hel. Ik barstte in tranen uit. Moest Safuane er niet geweest zijn was ik nu al lang dood. En ging Allah swt boos op mij zijn omdat ik mezelf ging hebben vermoord. 'D-dank je wel S-Safuane. Zonder jouw was ik nu dood, en ging Allah boos op me zijn omdat ik mezelf heb vermoord. Dankjewel. Moest je niet op tijd zijn gekomen was het nu al te laat!' fluisterde ik huilend en begon te beseffen wat voor een grote fout ik ging begaan zijn. 

'Geen dank. Iedereen ging het zo hebben gedaan in mijn plaats.' antwoordde hij. Ik keek hem in zijn mooie ogen aan. Ik glimlachte naar hem en hij glimlachte terug.(*Wth awkward zin haha!*) Ik bleef maar denken over : dat ik bijna dood ging geweest zijn. Ik had toen al gesprongen maar Subhana Allah, Safuane kon mij net op het nippertje redden. 'Maar beloof me 1 ding.' zei Safuane. Hij haalde me uit mijn gedachten. Ik knikte als teken dat hij verder mocht spreken.         'Als je ooit weer in zo'n toestand raakt, denk dan niet aan zelfmoord plegen! Maar bel me dan.' zei hij. Twijfelend keek ik hem aan, als papa er achter gaat komen dat ik hem op mijn gsm heb staan dan ben ik eraan. Hij bleef me aan kijken wachtend op een antwoord. 'Oke is goed.' antwoordde ik. Opgelucht keek hij me aan. 'Sla maar mijn nummer op: 06******' zei hij. Ik knikte als teken dat zijn nummer was opgeslagen. 

'Oke das goed! Hoe oud ben jij?' vroeg hij me. '17 bijna 18 jij?' antwoordde ik. ' Ik ben 18 jaar!' zei hij. 'Op welke school zit jij?' vroeg ik. ' Ik zit op Sint***** en jij?' antwoordde hij. 'Ohw ik ook, maar raar dat ik je nog nooit heb gezien!' antwoordde ik. 'Haha , ja ik heb je ook nog nooit gezien op school.' zei hij. Ik keek op mijn horloge en zag dat het al laat is. 'Ik moet gaan! Sorry en bedankt!' zei ik. 'Ohw geen probleem! Zorg goed voor je zelf!' zei hij. Uit het niets gaf ik hem een knuffel. Hij knuffelde me terug. Na 5 seconden wurmde ik me uit zijn greep en vertrok naar huis.

Ik deed angstig de deur open. Het huis was muisstil. Pfieuw niemand is thuis. Snel deed ik mijn pyjama aan. En heb ik mijn gebeden ingehaald. En daarna begon ik aan het avondeten. Papa is thuisgekomen en 20 minuten later Ismael. We hadden gegeten en ik dook snel mijn bed in. Ik bedankte nog Allah dat hij Safuane op tijd had gestuurd anders...

Ik werd wakker door mijn wekker. Ik deed mijn ochtendroutine en deed wat mascara en highlighter op. Verder deed ik een simpele outfit aan. Ik maakte ontbijt klaar. Na het ontbijt wachtte ik op Ismael (hij moet dus van vader altijd mee met mij gaan). 

Aangekomen op school praatten ik en de meisjes over ditjes en datjes tot de bel ging we hadden Frans. Tfoe, Frans van meneer Allegheert, iedereen haat deze man. Soukayna gooide een propje tijdens zijn les. Hij draaide zich om en keek door de hele klas. 'WIE HEEFT DIT PROPJE GEGOOID?!' schreeuwde hij . Ik besloot om het voor Soukayna op te nemen, omdat ze  al voldoende problemen met de leerkrachten heeft haha. 'Ik meneer!' antwoordde ik luid en duidelijk. 'Sinds wanneer mag je met dingen gooien in de klas?' vroeg hij me boos. Ik begon uit het niets  te lachen. 'WAHAHAHA' . 'We gaan zien wanneer ik je ouders nu bel of dat je nog gaat lachen' zei hij gemeen tegen mij. 'Aha oké ik ben wel ook benieuwd hoe ze gaan reageren! Wil je ook eens vragen wat we van middag gaan eten?' vroeg ik hem. De hele klas barstte in lachen uit.  'GA NU MAAR NAAR HET SECRETARIAAT!' schreeuwde hij woedend. 'Oké bye!' antwoordde ik. Ik ruimde mijn boeken op en verliet de klas.

Ik liep lachend door de hal. Haha ik heb meneer Allegheert goed genomen. Ik nam mijn gsm om Soukayna een berichtje te sturen. Maar opeens wordt ik door iemand van achter  vast gegrepen, hij deed zijn hand voor mijn mond. Ik deed mijn best om te schreeuwen wat niet echt lukte. Ik probeerde me los te rukken maar tevergeefs. Hij sleurde mij naar een donker verlaten kotje in school en bond me vast en deed mijn mond dicht met tape...

Vote, share and comment!