Mishandeld en Uitgehuwelijkt (AF✔)

Hoofdstuk 82

Wat vooraf ging:

'SAFE NU GEWELD!' riep ik boos en hief mijn vuisten om hem te vuisten tot plots de deur met een ruk werd geopend. Een man van mij keek me bang en lijk bleek aan. Ik keek hem vragend aan. 'D-DE POLITIE IS DAAR!' zei hij stotterend. 'SHIT!' riep ik bang..... 

_________________________________________

PP ILYAS

'SHIT!' riep ik bang en stond op. Ik keek nog een keer naar Saleh, 'Met jou ben ik nog niet klaar!' riep ik en rende de kamer uit. 'NEEM ALLES MEE!' schreeuwde ik. Iedereen gehoorzaamde en begon alle drugs in te pakken, en alle geld. Ik rende naar mijn kantoor, nam een grote tas en begon al het geld dat op mijn bureau lag gestrest in de tas te gooien. 'HELP! HELP!' riep ik gestrest terwijl ik alle dossiers in de tas gooide. Een paar mannen hielpen me met alles op te ruimen en renden daarna uit het kantoor. 'HEBBEN JULLIE ALLES MEEGENOMEN?!' riep ik gehaast terwijl ik de trap af liep. Iedereen knikte, 'YALLAH WE MOETEN HIER WEG! IEDEREEN NAAR NOODDEUR!' schreeuwde ik terwijl ik rende naar de gewerenkamer. Ik nam 8 grote tassen en begon alles in te gooiden. 4 mannen hielpen me met alles in de tassen te gooien.

Met elk 2 tassen in de hand renden we de kamer uit. Iedereen stroomde uit de nooddeur. 2 mannen namen de tassen van me over en stopten die in een zwarte busje. Gelukkig hadden we een nooddeur, en daar ook wat busjes om mee te kunnen vluchten anders waren we nu de l*l! 'IEDEREEN INSTAPPEN!' schreeuwde ik en stapte achterin een zwarte busje. Het busje werd opgestart en niet veel later scheurden we allemaal ver weg van de pand. 'Tfoe, we hebben daar Saleh en zijn vrouw gelaten.' zei ik zuchtend. 'Ewaja, veiligheid eerst, baas!' zei de ene man. 'Je kan hem nog terugpakken!' zei de andere man. 'Ik hoop het.' zei ik zuchtend. 'Breng me naar mijn huis, ik ben moe!' riep ik tegen de chauffeur. Hij knikte en veranderde van weg.

'Jij moet het even van me overnemen, oké?' zei ik tegen de man voor mij. 'Breng de wapens naar mijn lounge en zorg dat niemand jullie zien. Het geld zet je in mijn kantoor, en sluit die goed!' zei ik. Hij knikte, 'O ja, betaal alle mannen.' voegde ik eraan toe. 'Baas, ben je het zeker? Het zijn wel 350 man.' zei hij. 'Moehiem betaal ze allemaal, als ik morgen kom, moet alles in orde zijn!' waarschuwde ik. 'Waar moeten we al deze busjes waarmee we zijn gevlucht parkeren?' vroeg hij me. 'Doe de privé parking, waar ik mijn auto parkeer.' antwoordde ik. Hij knikte, 'Baas, we zijn er.' zei een van mijn mannen achter het stuur. Ik stapte uit en waarschuwde hem nog eens. 'Het is jou verantwoordelijkheid, om vandaag alles te ordenen! Pas op, dat iemand de wapens, geld en drugs ziet!' waarschuwde ik en gooide de deur dicht.

Ik bleef kijken tot het zwart busje verdween en ging daarna naar de poort, waar de 2 bewakers stonden. 'Dag baas.' zeiden ze alle 2. Ik knikte en liep naar binnen. 'O ja, willen jullie mijn Porche naar hier brengen, hij zit namelijk nog bij het pand.' zei ik. Ze knikten en ik liep het huis binnen. Ik deed zuchtend mijn schoenen uit en liep de woonkamer binnen, waar Amal op de zetel lag. 'Heb je eten gemaakt?' vroeg ik haar ruw. 'Ja het ligt in de oven, warm het op.' antwoordde ze en stak de tv aan. Ik had zin om haar aan te vallen, omdat ze tegen mij zegt dat IK het eten moet opwarmen?! Ik gunde haar een koude blik en liep naar de keuken, en warmde de macaroni op.

Ik schepte voor me zelf, nam een blikje redbull en plofte naast haar in de zetel. Ze keek me aan en schoof van me weg. 'KIFASH GA IK JE OPETEN OFZO?!' riep ik boos. Ze keek neutraal naar de tv, ik zuchtte boos en begon te eten. 'Breng dit naar de keuken.' zei ik nadat ik achterover ging liggen omdat ik helemaal vol zat. Ze keek me aan en keek dan terug naar de tv. 'WAAR WACHT JE NOG OP?!' riep ik boos. 'Ik ben je hondje niet.' zei ze terwijl haar ogen nog steeds op het tv gericht waren. 'ZO PRAAT JE NIET MET MIJ!' riep ik woedend en gooide het bord net als een frisbee tegen haar hoofd....

PP INAYA (VROUW SALEH)

'Nee alsjeblieft!' smeekte ik hem huilend bij zijn benen. Hij duwde me als een stuk vuil aan de kant en opende de deur. Ik zag daar een hele groep mannen en stond geschrokken op. Ik hoorde hem zeggen, 'Oké oké elk om de beurt.' En begon heviger te huilen, ya Allah waarin ben ik beland? Ik ben meerdere malen verkracht! Een man kwam naar binnen en sloot de deur, ik schatte hem rond de 40. Hij kwam grijnzend naar me toe, terwijl ik stappen naar achteren maakte. 'Nee alsjeblieft!' smeekte ik hem huilend. 'Nou! Iedereen mocht en ik niet?!' vroeg hij me beledigd. 'Ze mochten niet, maar deden het zonder mijn wil!' zei ik huilend en bang toen ik de muur achter me voelde.