Mishandeld en Uitgehuwelijkt (AF✔)

Hoofdstuk 111

Wat vooraf ging:

'Safuane waar bleef...' riep hij maar werd stil en keek geschrokken achter me aan. Vragend draaide ik me om en liet door de schrik mijn sleutels vallen. 'Eindelijk heb ik je gevonden, kanker hoertje!' siste hij. ...  
_________________________________________     

PP AMAL

We stapten de auto uit en ik liep achter Safuane aan, naar de huisdeur. Toen hij de deur wilde openen, voelde ik iets scherps tegen mijn keel. Ik schrok en wilde schreeuwen maar die persoon duwde zijn hand tegen mijn mond. Ik probeerde zijn arm van me weg te duwen, maar niets had een nut. De deur werd opengedaan door Safuane's vader en toen hij me zag sukkelen in de greep van deze persoon, schrok hij. Safuane draaide zich niets wetend om en liet zijn sleutels door de schrik vallen. 'Eindelijk heb ik je gevonden, kanker hoertje!' siste ... papa.    

Nee, ya Allah! Niet hij weer! 'Laat haar los!' riep Safuane boos. 'Beter voor je ga je niet opkomen  voor haar! Ze is een schande!' riep papa boos terwijl hij de scherpe mes dieper in mijn keel duwde. 'Hmmmm!' kreunde ik huilend en probeerde zijn hand van me weg te duwen 'Hier zat je dus! Je loopt weg van je man en gaat naar andere mannen toe?!' riep hij boos en trok me de oprit mee. 'Laat haar los!' riep Safuane boos en rende op ons af.

'Op Allah, als je nog 1 stapje dichter komt, doorboort deze mes haar keel!' schreeuwde papa terwijl hij met zijn ene hand de portier opende. 'Nu ga je niet meer van me ontsnappen!' zei papa agressief en duwde me de auto in. Hij nam mijn haar stevig vast en klom over me heen naar de bestuurderskant, zodat ik niet kon wegvluchten. 'Je komt 1 stap dichter en ze is nu al "pfieuw". ' zei papa terwijl hij met zijn hand over zijn keel ging. 

Hij nam met zijn ene hand het stuur vast en met de andere greep hij mijn haren strak vast. Niet veel later startte hij de auto op. 'Beslama, je ziet haar nooit meer!' riep hij nog met een grijns en scheurde weg. 'Je denkt dat je van me kan vluchten? Dat ik je niet kan vinden? Hé?! Jij bent de grootste schande uit heel de familie! Wat zullen mensen over ons denken?' riep hij boos terwijl hij afsloeg. Het enige wat ik kon doen, was huilen en de pijn verdragen. 'Eerst je benen spreiden, dan huwelijk ik je uit en ga je dan weer vreemd?' siste hij boos. 'M-maar Ilyas, ...' zei ik huilend en voelde direct daarna een harde klap op mijn rechterwang.

'Stil! Begin niet over hem! Hij verdiend een betere vrouw dan een hoer!' riep hij boos en greep weer mijn haren strak vast. 'Vandaag is je einde!' riep hij woedend terwijl hij sneller ging rijden. Huilend keek ik naar het armbandje van ik en Safuane. Wie weet was ik nu aan de laatste minuten van mijn leven! Wat hij van plan was om met me te doen, weet niemand behalve hij zelf. 'Papa, ik heb niks verkeerds gedaan!' riep ik huilend terwijl hij de autosnelweg opreed. 'Je gaat die bek van je sluiten, voor ik je nu ter plaatste neersteek!' riep hij m3asseb.

Huilend keek ik naar mijn voeten. Ya Allah, als het voorgeschreven staat dat ik dood ga, vergeef mijn zonden! ..

PP ISMAEL

Daar stond hij dan! De enige echte Saleh, die een kans had gekregen van mijn zus! Hij keek ons huilend aan. 'Ik zeg je eerlijk, moest ik in haar plaats zijn, had ik allang een kogel door je hoofd geschoten!' riep ik geïrriteerd. 'Yallah maak hem los.' beviel oom Khalid zijn mannen. De 2 mannen bevrijdden hem. Hij stond kreunend rechtop en veegde het bloed van zijn mondhoek. 'Ga maar terug naar huis. Maar als ik hoor dat je mijn zus lastigvalt, dan heb je het zwaar zitten!' zei ik boos kijkend.

Hij knikte en liep wankelend de deur uit. Zuchtend ging ik tegen de tafel leunen en keek denkend voor me uit. 'MashAllah, echt knap van Amal.' zei oom Khalid met een glimlach 'Ja hé, echt nog nooit zo'n sterke mooie vrouw gezien als haar.' zei Sofiane. 'Had ik wel van haar verwacht. Ze is gewoon zo.' zei ik zuchtend. 'Maar had toch liever gewild dat het anders ging aflopen, maar het is eenmaal haar keuze.' zei ik en stond op. 'Zeg tegen Rashid en Oussama dat ze hier wat moeten opruimen en alle bloed wegvegen.' zei oom Khalid tegen een van zijn mannen.