Mishandeld en Uitgehuwelijkt (AF✔)

Hoofdstuk 116

Wat vooraf ging:

'Oké, dan kan ze niet terug naar het buitenland. Wat gebeurt er dan?' vroeg de andere. 'Dan moet ze trouwen met mijn zoon , natuurlijk!' riep hij boos. ...
_________________________________________      
PP SAFUANE

Geschrokken bleef ik luisteren. Mijn Amal trouwen met zijn zoon? Laat me niet lachen, dat gaat niet gebeuren! 'Dbar (fix) jij haar paspoort. Als wie de hebben, dan gaat de rest makkelijk gaan.' zei hij eng. 'Heb je een plan?' vroeg de andere. 'Je zegt gewoon dat er een controle is en dat je al hun paspoorten nodig hebt, zo simpel is het.' zei die ene logisch. 'Dat is toch een slechte reden.' zei de andere. 'Oef, jij maakt me echt m3asseb! Amal moet met mijn zoon trouwen, hoe dan ook, zodat hij naar het buitenland kan gaan.' zei die ene geïrriteerd.

'Ik ga wel doen, jij kan niets!' riep die ene weer en hoorde voetstappen. Snel rende ik naar de einde van de hal waar een toilet was en holde naar binnen. Rustig sloot ik de deur en wachtte een tijdje. Toen ik niets meer hoorde, opende ik met een zwetend hoofd de deur en schrok me een eindje. Die man zat gewoon voor de deur. 'Wat doe jij hier?' vroeg hij onderzoekend. 'Ik? O, ja ik liep de trap af en moest naar het toilet.' zei ik dan. 'Waarom hoorde ik dan niet het doorspoelen van het toilet?' vroeg hij me en kneep zijn ogen tot spleetjes.

'Euh, omdat ik naar het kleine toilet moest.' zei ik snel. 'Wacht, waarom is je voorhoofd van het zweet aan het druipen?' zei hij doordringend en klakte. 'Omdat ik het warm heb. Sorry ik ga naar boven.' zei ik snel en liep hem voorbij naar de trap. Ik draaide me om en zag hem me nog steeds doordringend naar me kijken. Ik glimlachte scheef en holde de trappen op. Ik ging naar de logeerkamer naast de mijne waar Ismael sliep en stormde naar binnen.

'SAHBI KLOPPEEEEN! KLOPPEN A MATTIE' riep Ismael gestrest en deed snel een handdoek rond zijn middel. 'Rustig je hebt boxer aan.' zei ik snel en sloot de deur achter mij. Ik ging gestrest zitten op zijn bed en keek denkend voor me uit. Nadat Ismael ein-del-lijk zijn kleren aanhad plofte hij naast me neer en zuchtte. 'En? Wat is de reden, dat je zo binnen stormt?' vroeg Ismael. 'Amal.' zei ik en keek voor me uit. 'Wat is er met haar?' vroeg Ismael. 'Die man die me niet mag.' zei ik na een tijdje. 'Oom Chahin, ja wat is er mee?' vroeg hij. 

'Hij wil reispas afpakken van Amal. ' antwoordde ik. 'Wat?' riep Ismael geschrokken en stond recht op. Ik stond ook op en keek hem serieus aan. 'Hij wil dat ze trouwt met zijn zoon.' vervolgde ik. Ismael begon hysterisch te lachen. 'Op Allah, dat gaat niet gebeuren!' riep hij lachend maar boos tegelijk, wat wel eng was. 'Amal heeft te veel geleden! Nog een tweede keer uitgehuwelijkt worden?! WOLLAH MEH!' riep hij boos. 'We moeten iets doen Ismael!' zei ik en greep hem van zijn schouders, omdat hij de hele tijd agressief met zijn handen deed. 'Om te beginnen, waar is haar reispas?' vroeg ik hem. 'Ik heb die gister aan oma gegeven.' zei Ismael.

'Ga naar je oma en zorg dat je die reispas terug krijgt.' zei ik dan weer. 'Oké, safé ga ik nu gelijk doen.' zei Ismael en ging met zijn handen door zijn haren. 'Safuane, kijk wat voor een opgefokte familie ik heb.'  zei hij zuchtend. 'Behalve mijn lieve oma, moest zij er niet zijn dan ging ik geen stap in dit huis hebben gemaakt.' zei hij erna. 'Moehiem, ik praat te veel.' zei hij zuchtend en verliet de kamer. Ik uitte een diepe zucht en verliet de kamer. 

Ik liep langs de kamer van Amal en besloot eens naar binnen te gaan. Rustig opende ik de deur en sloot die achter me. Ik liep geluidsloos naar haar bed en bukte me neer naast haar hoofd. Rustig ging ik met mijn hand langs haar wang en zuchtte. 'Je oom wilt je weer uithuwelijken, Amal.' fluisterde ik zacht. 'Maar zolang ik er ben, zal dat niet gebeuren.' zei ik erna en plande een kus op haar zachte neusje. Ik stond terug rechtop en besloot een ontbijtje voor haar te maken, aangezien ze er uitgeput bij lag, wat ook logisch was en ze gister niets had binnen gehad.