Mishandeld en Uitgehuwelijkt (AF✔)

Hoofdstuk 96

Wat vooraf ging :

Hij bewoog niet meer! Hij deed geen kick meer! 'NEEEE ILYAAS NEEEE!' krijste ik huilend...
_________________________________________

PP KHALID (oom Safuane)

We gooiden de poort open en liepen allemaal naar binnen. Het alarm begon te rinkelen, en mannen begonnen van alle kanten te schieten. 'HEE STOP!' schreeuwde ik. Mijn mannen stopten met schieten, en de andere mannen ook. Ik gooide mijn wapen op de grond en ging met een zwetend hoofd in het midden staan. 'Waar is jullie baas?' vroeg ik. 'Hier ben ik!' hoorde ik een zware stem zeggen en verscheen uit de hoek. 'Waarom vallen jullie deze pand aan?' vroeg hij boos. 'Ben jij Saleh?' ontweek ik zijn vraag. 'Nee, Saleh is hier niet.' zei hij kordaat. Ik maakte onopgemerkt een beweging met mijn hand en mijn mannen sprongen op de man. Mijn andere mannen, sprongen op de andere mannen, en hielden ze onder wapen. 'Waar is Saleh?' vroeg ik deze keer en duwde de wapen tegen zijn hoofd. 'Hij is hier niet.' zei hij weer, maar dan wat banger.
Ik sloeg met mijn wapen tegen zijn hoofd en keek hem woedend aan. 'Waar is Saleh?!' vroeg ik hem voor de laatste keer. 'Weg.' antwoordde hij pijnlijk. Ik werd woedend, ik sla mensen niet zo graag, maar nu gaat het om Amal, en voor haar doe ik alles! Ik knipperde met mijn vingers en 2 van mijn mannen, kwamen naar ons toe. 'Grijp hem.' zei ik en veegde het zweet op mijn voorhoofd weg.
Ze grepen hem vast, en ik ging voor hem staan. 'Ik ga je slaan als je niet antwoord!' zei ik woedend en richtte  mijn wapen op hem. 'Wil je niet?' vroeg ik hem en haalde de trekker naar boven. 'I-ik, het is goed.' zei hij bang. 'Waar is Saleh?' vroeg ik hem zuchtend. 'In zijn andere pand.' zei hij zwetend. 'Waar?' vroeg ik hem.

'Oudenpaardse steenweg 28.' antwoordde hij trillend. Ik knikte en draaide me om. 'Laten we gaan.' zei ik. Ze lieten de ander mannen los, en met hun geweer op hen gericht verlieten ze de pand. Ik zag Safuane op ons aflopen, en ons gestrest aankijken. 'Saleh heeft 2 panden, als ze hier niet is dan is ze in de andere.' zei ik toen hij boos was. 'Laten we dan gaan!' zei hij gehaast en rende  naar de auto van Ismael. Ik stapte ook snel in een van mijn busjes en gaf het adres door aan de man achter het stuur. 'Rijd daar naar toe, ze is daar 100%' zei ik gehaast. Hij knikte en typte het adres in de navigatiesysteem. Daarna scheurden we weg op weg om Amal te redden. Hopelijk zijn we niet te laat!

PP SARA

'Mmmm.' kreunde ik pijnlijk toen ik een pijnlijke steek voelde. Ik was helemaal zwak en kon niet zelfs niet meer omdraaien. Mijn lichaam begon te sterven! 'Ya Allah, zorg er voor dat ik niet dood ga voor ik vergiffenis heb gevraagd aan Amal en Safuane!' fluisterde ik pijnlijk en begon te hoesten. Zo hevig te hoesten, dat ik geen adem binnenkreeg. Dood drukte ik op het rode knop, en een verpleger rende naar binnen. Hij zag me dood hoesten en duwde snel een zuurstofmasker tegen mijn mond. Ik kreeg zuivere zuurstof naar binnen, en dat zorgde ervoor dat ik stopte met hoesten. De dokter kwam naar binnen en keek me triestig aan. 'Het gaat niet goed met haar!' zei de verpleger jammerend. 'Dat is normaal, omdat ze is besmet. We kunnen niets anders doen dan toekijken.' zei hij spijtig tegen de verpleger. Ik voelde de tranen opkomen, en duwde de masker van mijn mond. 'H-hoelang?' vroeg ik zwak. Hij begreep mijn vraag maar wou niet antwoorden. 'Alsjeblieft, hoelang nog?' vroeg ik zwak en hoeste weer. 'Jouw lichaam heeft direct gereageerd, wat niet normaal is. Je gaat sneller dood gaan, dan een andere AIDS-patiënt.' zei hij spijtig. 'Hoelang precies?' vroeg ik uitgeput. 'Nou als we naar jou toestand kijken, dan kan je nog 3 weken tot een anderhalve maand in leven blijven.' antwoordde hij peinzend. Wat?! Zo kort!

Hij liep weg met de verpleger, terwijl ik gechoqueerd voor me bleef kijken. Ik moet vergiffenis vragen aan Safuane en Amal voor ik dood ga! Ya Allah, laat me nog niet dood gaan! Ik keek wazig naar mijn handen, en dan naar de muur. Er heerste een akelige stilte, dat me liet denken aan wat ik allemaal had gedaan.