Hoofdstuk 46

6K 337 110
                                    

Wat vooraf ging: 

Ze tilden me op, ik stribbelde tegen, maar het kon hen niet tegenhouden. 'NEE ALSJEBLIEFT! LAAT ME GAAN!!' schreeuwde ik huilend, maar hun greep om me werd alleen maar steviger... 'LAAT MIJN VROUW MET RUST!' hoorde ik een woedende stem roepen.  
_____________________________________

Blij keek ik om me heen, dit was de stem van Safuane! De mannen versnelden hun stappen richting het zwarte busje. Ik probeerde tegen te stribbelen, maar ze waren echt te sterk. Er verscheen een woedende Safuane voor mijn neus. Hij gaf de eerste man een vuist op zijn mond, waardoor hij me los liet. De 2 de man, trok snel aan mijn haar, en opende de deur. 'LAAT ME LOS!' schreeuwde ik. Hij luisterde niet, maar duwde me in de auto...

PP SAFUANE

Ik ben super blij met mijn vrouwtje, en zal zelfs voor haar door het vuur gaan! We hebben een ontspannende tijd gehad op het strand, met mooie uitzicht. Moehiem ik had voor haar een armband gekocht waar mijn naam en die van haar op gegrifd stond. Ze vond het gelukkig mooi. Ik zag een ijskar passeren, en had wel zin in een ijsje. Amal wou ook een ijsje, dus liep ik snel achter de ijskar. Ik bestelde 2 vanille en aardbei, daarna betaalde ik en liep terug naar de rotsen, waarop we zaten. Ik schrok toen ik geen Amal zag. Ik keek overal rond, en zag geen Amal. 

Later vond ik haar pumps en tas. Panikerend zocht ik haar, waar is mijn schat???! 'AMAL!' schreeuwde ik, maar ik kreeg geen gehoor. Mijn hart bonkte in mijn keel, en bleef maar haar zoeken. Na een tijde hoorde ik 'LAAT MIJ GAAN!', het was Amal! Dat was haar stem! Snel rende ik naar voor, waar ik een zwart busje zag. 6 meter der naast, zag ik 2 zwarte mannen, die... mijn Amal vast grepen. Bloed kookte in me. 'LAAT MIJN VROUW MET RUST!' schreeuwde ik woedend. 

Toen ze me hoorden, liepen ze sneller. Snel rende ik er naar toe, ik gaf boos een vuist op de bek van de ene man, waardoor hij Amal losliet. Ik gaf hem nog een paar klappen, tot hij niet meer bewoog. Ik draaide me woedend om, naar de andere man, die Amal van haar haar sleurde en in de auto stopte. Hij sloot de deur en wou zelf ook in stappen. Snel liep ik er woedend naar toe en trok hem uit de auto. 'WAAR DENK JE MET MIJN VROUW TE GAAN?!' schreeuwde ik boos en begon hem klappen te verkopen. Toen hij echt bijna dood was, opende ik de deur, en haalde Amal er uit. Ik ontdekte dat er nog een meisje was. Ik trok aan haar hand, en maakte haar los. Ze verlieten allemaal de auto, en een man in kostuum verscheen uit de dode hoek.

'H-hij!' riep Amal, bijna huilend terwijl ze wees naar die man. Ik keek woedend naar die man en liep er naar toe. Ik duwde hem in de grond, en begon hem vuisten op zijn gezicht te geven. Op de ene of andere manier, kon hij zich omdraaien, en lag hij op mij. Hij begon me ook vuisten te geven, ik kon niks doen. 'SAFUANE!' schreeuwde Amal woedend terwijl ze naar me rende. Ze gaf die man, wahed trap op zijn gezicht met haar voet. Dit had ik niet van haar verwacht! Hij viel op de grond, en bang liep ze naar me toe. 'Safuane gaat het?' vroeg ze me bijna huilend.

Ik keek haar glimlachend aan. 'Het gaat !' antwoordde ik. 'AH NEE LAAT ME LOS!' schreeuwde het meisje. Ik keek Amal aan, die me ook aankeek. Ze knikte naar me en trok me recht, door middel van mijn hand. We liepen er alle 2 op af. Ik gaf de eerste man, wahed vuist op zijn rug, en nam stevig zijn handen vast. Ik knikte naar Amal, en ze begon hem te mishandelen. Vuisten kreeg hij op zijn gezicht, op zijn orgaan, moehiem overal. Helemaal bebloed liet ik hem los. De andere man, was verdwenen, ik zag hem nergens meer.

Amal liep snel naar het meisje. 'Gaat het?' vroeg ze aan haar. 'J-ja!' zei ze huilend. Amal ondersteunde haar omdat ze erg zwak was. 'Kom we gaan.' zei ik en hielp haar ook. We passeerden over de pumps van Amal en haar tas. Ik nam ze snel en zo liepen we naar mijn auto. Het meisje ging helemaal zwak op de achterbank zitten. Ik nam snel een flesje water en gaf haar te drinken. Nadat ze wat rustiger werd keek ze ons aan. 'S-sorry, door mij was je bijna ontvoerd.' zei ze. 'Meisje, het is gelukkig niet gebeurd, Alhamdulilah.' zei Amal. 'Mag ik weten hoe je heet?' vroeg ik haar. 'Nisrine.' antwoordde ze.

Mishandeld en Uitgehuwelijkt (AF✔)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu