Mishandeld en Uitgehuwelijkt (AF✔)

Hoofdstuk 143

Ik vind dat Marokko het chaud heeft gedaan. Ze3ma tegen Portugal, waar cr7 zit en maar 1 doelpunt???? CHAPPEAAAU, bij deze Marokko zal zeker tegen Tunesie winnen♥ MaMaMa

Wat vooraf ging:

'Amal, zorg goed voor je zelf.' zei hij nog met een warme glimlach.

Met betraande ogen liet ik zijn vingers los en draaide me om met Safuane aan mijn zij.

Op naar een nieuw leventje. ...

_________________________________________ 

PP SAFUANE

Ze was gewoon oogverblindend mooi. SubhanAllah, ze straalde licht uit. Elke beweging die ze deed paste bij haar. Alles wat uit haar mond kwam, was zo zoet als honing. Haar uiterlijk was prachtig, en laat me niet beginnen over haar innerlijk... Het leek een droom. Een droom die te mooi was om waar te zijn. Ik ging vandaag officieel getrouwd zijn, met de vrouw, waarvoor iedere man een moord voor kon plegen! Amal♥ Ik dank Allah tot vandaag de dag, dat ik haar heb tegengekomen in mijn leven. 

'Weldi, zorg goed voor haar.' zei mama huilend terwijl ze me omhelsde. Ik knikte terwijl er een verdwaalde de traan over mijn wang gleed. Deze vrouw, had me gebaard, had me verzorgd, opgevoed en groot gemaakt. En kijk nu, ik ging uit haar huis gaan. Alsof ik nooit eerder daar heb gewoond, alles achter-mij-latend. 'Mama, shokran voor al die tijden, waar je altijd voor me klaar stond.' zei ik en plande een kus op haar wang. 'Weldi, ik zal je missen. Beloof me minstens 1x per week langs te komen?' zei ze snikkend. 'Ik zal dagelijks komen, als het moet.' zei ik met een glimlach en veegde haar traantjes weg.

Snel veegde ik mijn tranen weg en plande nog een dikke kus op haar voorhoofd. Haar brede glimlach verscheen weer op haar gezicht, toen ze mijn glimlach zag. 'Weldi, zorg goed voor je zelf en voor haar. Ze is een diamant, dat niet beschadigd mag worden, dus owee als ik achter iets kom.' zei ze nog. Ik glimlachte en knikte geruststellend. Ze weet zelf ook dat ik Amal als mijn oogappeltje ging behandelen en dat ik haar zeker nooit pijn kon doen, maar dan toch zei ze het.  'Weldi Safuane, ga je alleen maar je moeder missen en mij niet?' vroeg papa die achter mij stond.

Ik draaide me om en glimlachte toen ik hem daar zag staan. 'Baba, kom hier.' zei ik en gaf hem een mannelijke knuffel. Hij klopte een paar keer op mijn rug en ik plande een kus op mijn voorhoofd. 'Allah Irdi 3lik (moge Allah tevreden over je zijn). Moge Allah jullie een gezegend huwelijk geven.' zei hij en liet me los. 'Weldi, je weet het. Zorg goed voor Amal, en doe haar geen pijn. Je weet wat ze al allemaal heeft meegemaakt, doe er geen zwaar gewicht bij.' zei hij waarschuwend. Ik knikte geruststellend. 'Ik weet wat je nu gaat zeggen, maar ouders horen dat altijd te zeggen, vind ik.' zei hij grijnzend toen ik mijn mond open deed.

Ik knikte glimlachend en plande nog een kus op zijn hand. 'Onze bradda is getrouwd.' zei ene Sofiane. Ik draaide me voor de 2de keer om en zag hem staan. 'Je weet zelf, moet wel.' zei ik. Hij gaf me een mannelijke knuffel en nog eens een schouderklopje. 'Je weet, je bent nu een man met plichten en zo voort. Voldoe je er aan, prima, overtreed je ze, dan sta ik voor je deur. Bradda zorg goed voor haar.' zei hij als een volwassene, terwijl IK ouder was dan hem. Ik rolde grijnzend met mijn ogen en knikte. 'Oké papa Sofiane, wat nog?' vroeg ik. 'Papa is nu tevreden, je mag een snoepje.' zei hij. 'Ey maar serieus, ik zal je missen man.' zei hij opeens emo. Ik grijnsde. 'Na onze huwelijksreis, zullen we elkaar weer dagelijks zien op werk, dus no worries.' zei ik en klopte deze keer op zijn schouder.

'Ik zal je echt-' probeerde hij weer. 'Ik weet dat je me zal missen. Want wie gaat nou zijn knappe, intelligente, chille en gespierde broer niet missen?' brak ik hem en keek hem knikkend aan. 'Niemand.' zei hij, knipoogde en liep weg. Ik schudde mijn hoofd, eerlijk hij is echt raar man? Mijn blik viel op Ismael en Amal en liep naar hun toe. 'Amal zorg goed voor je zelf.' zei Ismael met een betraande glimlach. Amal knikte en liet snikkend de vingers van haar broer los waarna ze haar arm in de mijne haakte. Trillend veegde ze haar tranen zachtjes weg, terwijl ze allemaal nog eens 'Slaat oe slaam....' zongen toen we de grote zaal verlieten.