Mishandeld en Uitgehuwelijkt (AF✔)

Hoofdstuk 24

Wat vooraf ging:

Mevrouw klopte aan, maar geen antwoord. Soweso zit ze te slapen deze slaapkop! Moehiem mevrouw deed de deur open en rustig liepen we allemaal naar binnen...
_____________________________________

PP AMAL

Wejow, ik hoorde allemaal voetstappen naar binnen komen, ik durfde niet om te kijken. Opeens was er geen geluid meer. Misschien was het een verbeelding ofzoo? Moehiem ik draaide me om en probeerde verder te slapen. Opeens hoorde ik iets vallen. Geschrokken deed ik mijn ogen open en keek om me heen.

'SURPRISSEEEEE!' riep de hele klas. Wejow ik was kapot hard geschrokken man! Haha. 'Wejow, dankjewel schatjes!' zei ik blij. Mevrouw kwam dichter naar me toe. 'Sorry Amal, haha, we hadden geen andere plan!' zei ze lief. 'Ohn, nee haha geen probleem, het is super lief dat jullie mij zijn komen bezoeken!' antwoordde ik blij terug. 'Ewa, Amal gaat het al wat beter?' vroeg Aymane (klasgenoot). 'Ja, het gaat beterrr!' zei ik blij.

'Heb ik veel gemist op school?' vroeg ik aan de klas. 'Nee haha, kijk ik heb mijn samenvattingen meegenomen, zo kan je ze een beetje leren en ga je dan terug mee zijn in de lessen.' antwoordde een meisje. 'Oww dankjewel schatje!' zei ik blij. Ze glimlachte lief en overhandigde me een gele map. Ik zette die op tafel en keek blij naar de leerlingen. 'Het is weer tijd om te gaan, willen jullie jullie cadeautjes elk om de beurt nu geven aan Amal?' zei mevrouw.

Yasmin kwam eerst en overhandigde me een schattig zakje. 'Oww dankjewel zinaa!' zei ik blij en gaf haar een kus. Ze glimlachte en liep weer terug naar de rest. Dan kwam Soukayna, ze gaf me ook een zakje, ik gaf haar een kusje en ze liep weer terug naar de rest. Moehiem zo ging dat door, bij een jongen gaf ik een hand btw!

Toen iedereen me een cadeautje gaf kwam ook mevrouw naar me toe. 'Alsjeblieft! Rust goed uit en we hopen je weer snel terug te zien op school!' zei ze lief. Ik knuffelde haar dankbaar en ze liep terug naar de groep. 'Oké dan gaan we nu vertrekken, Amal moet rusten!' zei ze. Iedereen knikte ze zwaaiden me uit en wensten me veel beterschap en verlieten de klas. De deur ging dicht en ik keek naar de 24 cadeuatjes + 1 van mevrouw die ik heb gekregen. Haha wat heb ik een lieve klas!♥

Ik herinnerde me de gele map die ik heb gekregen. Ik nam die op mijn schoot en opende die. Ik begon alles te lezen en te herhalen ensoo. Moehiem ik was "een soort van" terug mee met de voorbije lessen. Toen ik klaar was zette ik die terug op de tafel en dook in bed. Ik had een heerlijke goeie uurtje geslapen maar word verstoord door geklop. 'Binnen' riep ik moe.

Omaatje kwam naar binnen. 'Omaa!' riep ik blij. 'Ja ja, oma is back!' antwoordde ze hipe. 'Ik kom voor te checken of je alles hebt gegeten of niet!' zei ze. Ze ging naar de tafel en zag er niets op. 'Heb je alles opgegeten?' vroeg ze. 'Ja oma! Het was ook lekker!' antwoordde ik. 'Oké, dat is goed maar ik heb weer iets meegenomen dat je nu gaat eten!' zei ze bevelend. Ik knikte zuchtend.

Ze haalde uit de plastic tas een grote bord met aluminium. Ze zette die op tafel en hielp me uit mijn bed. 'Wejow, van wie heb je al deze cadeautjes?' vroeg oma. 'Haha, mijn klas is mij komen bezoeken.' antwoordde ik blij. 'Ah, dat is lief van hen!' antwoordde ze. Ik knikte bevestigend. Oma duwde me in een stoel en deed de aluminium folie van het bord af. KOUSKOUSSSS 'Joepieee oma, je hebt kous kous voor me meegebracht!!' riep ik blij. 'Tuurlijk, alles voor jou!' antwoordde ze blij.

Ik at alles op en liet geen kruimeltje achter. ' Ewa benti wanneer mag je weer terug naar huis?'vroeg oma. 'Ik weet nog niet de dokter moet nog komen voor controle.'antwoordde ik. Oma zuchtte. 'InchAllah mag je binnenkort weer terug naar huis.'zei oma zuchtend. Ik knikte maar. 'Amal, je hebt me nog niet gezegd waarom je paniek aanvallen krijgt.'zei oma opeens. 'Uh ik weet het zelf niet.'antwoordde ik snel. Ze knikte. 'Hoe gaat het met Ilham en tante Fatima?'vroeg ik.

'Ik heb die slet zien vreemdgaan met een andere!'antwoordde ze boos. 'Nee?! Dat meen je niet!'zei ik geschrokken. 'Jewel hoor, de laatste keer dat ik je bezocht met Ismael, hebben we een wandeling gemaakt in een park. En we hebben ze daar betrapt.'zei ze.

' En hoe heb je het aangepakt? ' vroeg ik haar nieuwsgierig. ' Ik heb haar een goeie pak rammel gegeven, en bovendien moet ze zorgen dat heel het huis schoonblijft. Anders zeg ik alles aan haar man.'antwoordde oma. Die shitana verdiend het echt!

'Oma, hoelang blijf je hier nog? ' vroeg ik om de stilte te verbreken. 'Ik weet het nog niet, ik denk nog een week.'antwoordde oma. 'Nee oma je moet langer blijven ! Het is kei tof met u!'zei ik verdrietig. 'Het belangrijkste is dat ik ben langs gekomen.'antwoordde ze lief. Ik knikte dankbaar. 'Ik hoop dat voor ik vertrek je naar huis mag gaan.'zei ze zuchtend. 'InchAllah, ik wil hier zo snel mogelijk weg.'zei ik.

We praatten nog over ditjes en datjes maar worden verstoord door geklop. 'Binnen!'riep ik. Een dokter kwam naar binnen. 'Goedemiddag Amal, ik kom eens kijken hoe het met je gaat en je bloeddruk meten.'zei hij lief. Ik knikte en hij kwam naast mijn bed staan. 'Hoe voel je je nu?'vroeg hij me. 'Ik voel me nog moe.'antwoordde ik. Hij knikte en begon met een bloeddrukmeter mijn bloeddruk meten.

'Jouw bloeddruk is een beetje gedaald vergeleken met de vorige resultaten. Maar dat wil nog niet zeggen dat je naar huis mag gaan.' zei hij. Ik uitte een diepe zucht. 'Hoeveel keren heb je een paniek aanval gehad?' vroeg hij me. 'Ik denk 2 of 3 keer.' antwoordde ik. Hij knikte en schreef iets in een formulier.

'Ik stel voor om nog 3 dagen hier te blijven, en dan gaan we eens zien, hoe het dan gaat.' zei hij. Ik knikte en hij verliet mijn kamer. 'Ik ga dan maar ook eens gaan.' zei oma. 'Ja oma ga maar, je moet ook een beetje rusten.' zei ik. Ze knikte en gaf me een kus daarna verliet ze mijn kamer.

Het is lang geleden dat ik naar buiten ben gegaan , dus deed ik snel mijn jas aan en verliet mijn kamer. ' Amal, waar ga je heen?' vroeg een verpleger. 'Ik uuh wil wat frisse lucht.' antwoordde ik. ' Oké, maar niet te lang wegblijven.' zei de verpleger. Ik knikte en liep met de lift naar beneden.

Ik ging naar buiten en ging zitten op een bankje. Ik keek naar de mensen die naar binnen gaan. Bhel ik heb nog nooit mensen gezien. Moehiem het was wel koud. Na een goeie 15 minuten keerde ik terug naar binnen. Ik liep naar de restaurant in het ziekenhuis. En bestelde een warme chocolademelk en ging zitten.

Er kwam een jongen met mijn chocolademelk. Ik dankte hem en betaalde. Samen met mijn chocolademelk liep ik naar boven. Hmm zou ik eens langs Safuane gaan? Ik besloot langs Safuane te gaan.

Aangekomen aan de deur van Safuane klopte ik, en geen antwoord... Ik liep rustig naar binnen en deed de deur achter me dicht. Vervolgens ging ik naast Safuane gaan zitten en nam zijn hand vast. Met mijn andere hand had ik nog steeds mijn chocolademelk vast.

'Safuane, ik kan niet wachten tot je wakker word. Ik heb gevoelens voor je gekregen! Ik weet echt niet wat ik zonder jou kan doen! Strijd tegen je coma en word alsjeblieft wakker! Telkens als ik bij jouw in de buurt ben, gaat er een hele dierentuin los in mijn buik!' zei ik huilend.

Opeens voelde ik dat hij mijn hand terug stevig pakt! ...

Vote, share and comment!