Mishandeld en Uitgehuwelijkt (AF✔)

Hoofdstuk 30

Wat vooraf ging:

Net toen ik klaar was met het weg vegen van het bloed op Ismael's knokkels,  kwam er een dokter uit de operatiekamer. Snel stonden we op en renden we bang naar hem toe.....
_____________________________________

PP ISMAEL

Ik was helemaal kapot van wat er nu gaande is. Woedend begon ik op de muur te slaan. 'Waarom Amal?' spookte er de hele tijd in mijn hoofd.  Ik was helemaal de controle over me zelf kwijt. Oma greep in maar het lukte haar niet. Ze vroeg het aan Sofian, en die kon me wel stoppen en duwde me in een stoel. Oma begon het bloed op mijn knokkels weg te vegen. Terwijl ik maar bleef huilen. 'Ya Allah waarom moet Amal altijd het slachtoffer zijn?' spookte er door mijn hoofd.

Ik bleef maar huilen. Ik hou van mijn zus, en wil niet dat al dit haar gebeurd! Toen oma net klaar was, kwam er een dokter uit de operatiekamer. Snel stond ik recht en liep er trillend naar toe, bang dat hij me slecht nieuws gaat vertellen! De rest kwam ondertussen ook. Bang keek ik de dokter aan. 'H-hoe g-gaat h-het m-met h-haar?' vroeg ik hem bang. 'Nou, ik heb goed nieuws en slecht nieuws.' antwoordde de dokter. Ik keek bang mijn oma aan. 'B-begin m-met het g-goede n-nieuws!' zei oma stotterend.

 'We hebben met heel veel moeite haar borstbeen kunnen herstellen, ze had geluk, bijna ging ze verlamd worden!' zei de dokter. Ik slikte een grote brok in mijn keel door. 'W-wat i-is h-het s-slechte n-nieuws?' vroeg ik hem bang. 'Ze heeft nu een pneumothorax en haar linker been is gebroken.' antwoordde hij. 'W-wat is pneumothorax?' vroeg ik bijna huilend, hopend dat het niet heel erg ging zijn. 'Een pneumothorax is lucht die zich ophoopt tussen de longen en de borstkas.' antwoordde de dokter. 'Kan ze daarvan genezen worden?' vroeg Sofian (broer Safuane) hem. 'Uh, zeker dat kan, door middel van een buisje, ze gaat wel door de testen last van Astma hebben. Jullie hebben wel geluk dat ze haar op tijd hebben gevonden, anders ging ze stoppen met ademen! ' antwoordde de dokter.

Ik zakte met de muur naar de grond. 'Alhamdulilah, het is niet heel ernstig. Ik zat letterlijk te bibberen, toen we bij de dokter waren. Oma trok aan mijn hand waardoor ik weer rechtop stond. 'Alhamdulilah!' zei ze met tranen in haar ogen. Snel omhelsde ik haar stevig. 'Alhamdulilah!' zei ik blij. Ze wurmde zich uit mijn knuffel en knuffelde Khadija (moeder Safuane). Sofian (broer Safuane) nam me ook in een broederlijke knuffel. 'Alhamdulilah, zie je broer, ik zei toch dat je Allah moet vertrouwen!' zei hij blij. Ik wurmde me uit de broederlijke knuffel en keek hem blij aan.

Opeens viel mijn freng, hoe is dit gebeurd?! 'Uh, dokter, weet je misschien de oorzaak?' vroeg ik hem. 'Nee, we gaan nu een paar testjes doen, en kijken wat de oorzaak hier van is.' antwoordde hij. Ik knikte en hij ging weer naar de operatiekamer. We gingen allemaal opgelucht zitten. 'Het is wel heel raar dat dit opeens gebeurd.' zei oma. 'Ja, ik vind dit ook echt heel raar!' antwoordde Khadija (moeder Safuane). 'Het belangrijkste is dat het Hamdulilah beter gaat!' zei Sofian (broer Safuane) blij. Ik knikte blij. 'Broer mag ik je telefoonnummer?' vroeg ik hem. 'Tuurlijk bro, 06******' zei hij.

Ik sloeg hem op en begon een praatje. 'Dus jij bent de broer van Safuane?' vroeg ik hem. 'Ja man, dat is mijn broer!' antwoordde hij blij. 'Ik ben Safuane, jij en je moeder echt eeuwig dankbaar, wollah!' zei ik hem blij. 'Nee man, van ik en mijn moeder was echt toevallig, we kwamen Safuane bezoeken, maar ze waren een paar testjes aan het doen. Dus besloten we snel Amal te gaan bezoeken, maar we vonden haar halfdood op de vloer.' ze hij. Ik knikte dankbaar, Alhamdulilah, Allah wou haar niet dood!

'Wejow mijn keel is helemaal droog door het huilen, ik ga achter drinken, kom je mee?' vroeg ik Sofian. 'Tuurlijk bro!' antwoordde hij blij. We stonden alle 2 op. 'Naar waar gaan jullie 2?' vroeg oma. 'Ik ga achter drinken, willen jullie iets?' antwoordde ik. 'Nee shokran!' zei oma en Khadija te gelijk. Ik knikte en liep samen met Sofian naar de lift. Ik drukte op de knop om de liftdeuren te openen, vervolgens liepen we de lift binnen. 

'Ewaa broer, hoe gaat het met de liefde?' vroeg hij me plotseling. Ik werd helemaal rood en dacht aan Soukayna. 'Nou uuh, niet echt goed.' antwoordde ik. Hij keek me vragend aan. 'Kifash niet echt goed?' vroeg hij me grijnzend. 'Ik voel iets voor een meisje maar weet niet of ze hetzelfde voor mij voelt.' antwoordde ik. Ondertussen gingen we uit de lift en liepen we richting het restaurant.

 'Hoelang ken je haar al?' vroeg hij me. ' Sinds 2 dagen.' antwoordde ik. 'Je moet het haar duidelijk maken, dat je iets voor haar voelt!' zei hij grijnzend. 'Haha, ik ben niet goed op dit vlak.' antwoordde ik. 'Dan ga ik je het leren bro!' zei hij. Ik knikte lachend. 'MAAR broer, je moet haar respecteren, niet te ver gaan en haar als een diamant behandelen!' zei hij serieus. 'Tuurlijk broer, ik ben niet iemand die meisjes gebruikt, ik behandel ze met respect!' antwoordde ik trots en sloeg op mijn borst. Hij knikte lachend.

We liepen de restaurant binnen en namen plaats. 'Wat ga je nemen?' vroeg Sofian me. 'Nou nu heb ik ook honger, dus ik denk een croissantje en koffie.' antwoordde ik. 'Ik neem een appeltaartje.' zei hij. 'En hoe zit het met de liefde bij jouw?' vroeg ik hem. Hij werd helemaal rood. 'Nou eeh, heb nog niemand op het oog.' antwoordde hij. 'Sofian die bloost?! Sws ken je iemand, maar ontken je het!' zei ik lachend. 'Nee, echt niet! Als ik iemand heb, ga ik je het zeker zeggen!' zei hij. 

'Ismael, ben je serieus met haar?' vroeg hij me. 'Ja, hoe bedoel je ?' vroeg ik hem vragend. 'Ik bedoel, zie je een toekomst met haar, of wil je gewoon een relatie.' zei hij. 'Tuurlijk, als ze het zelfde voor me voelt, dan wil ik zo snel mogelijk haar hand vragen!' zei ik blij. Hij knikte. 'Wejow, wanneer gaat er iemand onze bestelling opnemen?' zei ik zuchtend. 'Weet je, kom we gaan naar de kassa en vragen het daar.' zei Sofian. Ik knikte en we liepen naar de kassa.

We deden onze bestelling, die we ter plaatse kregen. Snel nam ik mijn portemonnee en betaalde. 'Nee broer, laat mij betalen!' zei Sofian. 'Wollah niet, ik betaal!' zei ik trots. Hij knikte zuchtend en schudde lachend zijn hoofd. We namen onze bestelling en gingen naar de lift. Aangekomen in de wachtzaal gingen we zitten. 'En, is er wat nieuws?' vroeg ik. 'Nee, ze zijn nog steeds bezig met die testen.' antwoordde oma. Ik knikte en ze begon weer te praten met Khadija.

'Ewa, dan gaan wij eten!' zei Sofian blij. Ik nam mijn croissantje en begon die te mishandelen in mijn mond. Sofian begon aan zijn appeltaart. Nu en dan nam ik een slokje van mijn koffie. 'Wejow, deze appeltaart is kapot lekker!' zei Sofian bewonderend. 'Dit croissantje ook!' zei ik. Hij knikte en at verder aan zijn appeltaart. Toen ik eindelijk mijn croissantje op at, stond ik recht en gooide ik mijn lege plastic bekertje waar mijn koffie in zat in de vuilnisbak. Daarna ging ik weer naast Sofian zitten.

'Wat voor werk wil je later doen?' vroeg Sofian me. 'Ik wil graag later een eigen autobedrijf opstarten inchAllah, en jij?' antwoordde ik. 'Ik studeer nu voor een dokter te worden.' zei hij blij. Ik knikte, 'Dat is goed!' zei ik. Sofian deed net zijn mond open om iets te zeggen, maar we zagen de dokter uit de operatiekamer komen. Snel stonden we op en liepen we er naar toe. Ik ben echt wel benieuwd wat de oorzaak was. 'En weten jullie de oorzaak?' vroeg ik de dokter. 'Ja, ik moet jullie jammer genoeg meedelen dat......'

Vote, share and comment!