Mishandeld en Uitgehuwelijkt (AF✔)

Hoofdstuk 130

Wat vooraf ging:

Er werd heel wat gepraat en toen meneer El Mhessani ze uiteindelijk stil kreeg en er een wit blad met een balpen bij nam keek hij ons aan.

'Ik zou zeggen, ga jullie gang.'
_________________________________________ 
PP SAFUANE

(...)

'En dus met zo'n strategie, denken wij dat het ons zal lukken, om met beide bedrijven samen te werken, en grote winsten te maken.' eindigde ik met een bezweette voorhoofd en keek gespannen naar meneer El Mhessani en zijn werknemers. Ik keek snel wat gestrest naar Ismael en Sofiane -die me met een geruststellende blik aankeken- toen het muisstil was in de zaal. 'Klap*... Klap*... Klap*...' hoorden we meneer El Mhessani langzaam klappen. Ik keek weer voor me uit, en voor we het doorhadden, galmde de hele zaal met het geklap en gejuich. 

Meneer El Mhessani stond trots op en liep onze richting, de podium op. Hij nam de micro van me over en keek naar zijn werknemers/assistenten. 'Wat vinden jullie ervan?!' riep hij enthousiast. 'GOED!' riepen ze allemaal en applaudisseerden. Hij draaide zich met een glimlach naar ons om en gaf ons allemaal een handdruk. 'Ik heb hier geen woorden voor. Het project en de strategieën zijn tot op de puntjes uitgewerkt en het ging heel vlot. Jullie hebben alles mooi uitgelegd, dat ik ook geen vragen heb.' zei hij complimenterend. 'Hier heb je het contract! Ik zou zeggen, de samenwerking van onze bedrijven, begint vanaf nu!' riep hij door de zaal, waar ondertussen confetti over de hele lucht werd verspreid.

Ik keek blij en opgelucht tegelijk naar Ismael en Sofiane. We namen een snelle groepsknuffel en feliciteerden elkaar. Alhamdulilah, wat ben ik Allah (s.w.t.) dankbaar voor al deze gebeuren! Verder ondertekenden we elk het contract die hij ons gaf en namen een drankje. Na het drankmoment nodigde meneer El Mhessani ons naar zijn bureau. 'Nemen jullie maar plaats.' zei hij met en vrolijke toon. 'We zijn vanaf nu collega's geworden, we hebben allemaal dezelfde plichten en verantwoordelijkheid. Moest er iets verkeerd gelopen zijn, is dat altijd belangrijk om te melden. Ook zullen de helft van mijn werknemers, naar jullie bedrijven komen. Dan worden ze jullie werknemers, de contracten zullen allemaal in orde komen.' vertelde hij. 

We knikten allemaal aandachtig en luisterden verder. 'Er gaat een mailbox zijn waar jullie jullie werken in kunnen verzenden, zodat ze in veiligheid kunnen bewaard worden, zonder dat ze in handen kunnen komen van derden.' vertelde hij verder. 'Ook, zullen er gala's georganiseerd worden, om populariteit van onze bedrijven zo groot mogelijk te maken. Het is aangeraden om jullie vrouwen of vriendinnen mee te nemen, want dat kan een belangrijk onderdeel zijn.' vertelde hij verder. We knikten allemaal. 'Dan was dat het.' zei hij zuchtend. We stonden allemaal op en namen onze tassen. 'Dan zie ik jullie morgen.' zei hij en schudde ons de hand.

Daarna verlieten we het bureau en sloten de deur. Ik wilde roepen van vreugde maar zag een vrouw voor ons staan. 'Goeieavond, ik zal jullie naar de deur leiden.' zei ze deftig. Ze begon te lopen en wij achter haar aan naar de deur. 'Goede avond verder.' zei ze waarna ze weer wegliep. 'Braddas we hebben het gehaald!' schreeuwde Sofiane blij. 'Ja, man zonder jullie, ging dit niet gelukt zijn!' zei ik blij. 'Op naar een nieuw begin, met heel veel verantwoordelijkheid.' zei Ismael. Ik grinnikte en opende mijn auto. 'We gaan eerst achter rozen man, voor mijn 3 wifey's.' zei ik toen ik de parking uitreed. 'Allez.' zei Ismael en deed zijn gordel om.

Ik stopte voor een bloemenwinkel en parkeerde de auto. 'Gaan jullie mee?' vroeg ik en opende het portier. 'Nee, ga jij maar.' zei Sofiane. Ik knikte en stapte uit. 'Waarmee kan ik u helpen?' vroeg een man die wat bloemen met water spoot. 'Ik zou graag 3 boeketten rozen willen.' zei ik terwijl ik rond keek. 'Gemengd?' vroeg hij. 'Nee, de ene boeket met witte en rode rozen, de tweede met alleen rode rozen en de derde met alleen witte rozen.' zei ik aan een stuk door. Hij knikte en begon de boeketten op te stellen. Nadat hij klaar was stopte hij ze netjes in folie en legde ze op de bank. 'Nog iets?' vroeg hij aan de kassa. 'Nee, dat is al.' antwoordde ik.