Mishandeld en Uitgehuwelijkt (AF✔)

Hoofdstuk 84

Wat vooraf ging:

I= Je bent wat?!

S= Z-Zwanger!

Mijn hart stopte met kloppen, ik deinsde geschrokken achteruit en liet mijn telefoon vallen...

_________________________________________

PP SALEH

Met uitgedroogde tranen keek ik voor me uit. Ik nam gebroken mijn koffer uit de kar en liep mee met de chauffeur uit de luchthaven. Ik was zojuist mijn vrouw en mijn zoontje gaan begraven! Mijn alles is dood! Mijn zoontje, mijn oogappeltje is dood! Ik stapte gebroken in de auto en keek emotieloos voor me uit. Heel mijn leven is verwoest! Ik heb nu niets om voor te leven! Geen ouders! Geen zussen/broers! NIKS! Ik ben nu helemaal alleen overgebleven! 

'We zijn er.' zei de chauffeur. Ik stapte uit en nam mijn koffer van hem over. Ik betaalde hem 50 euro en stond voor mijn groot huis. Ik typte gebroken de code in, en de poorten gingen open. Ik liep naar binnen en haalde mijn sleutels uit mijn zak. Ik stopte het in de sleutelgat en opende de deur. Direct drong de geur van Inaya, mijn vrouw in mijn neus. Ik greep naar haar sjaal en snoof haar vertrouwde geur op. Met de sjaal in mijn hand liep ik naar de woonkamer waar mijn blik direct viel op de grote foto op de muur, waar ik, Inaya en mijn zoontje stralend op stonden.

'INAYA WAAROM?' riep ik huilend en liet me op de grond vallen. 'Waarom heb je mij verlaten samen met mijn zoon?' fluisterde ik huilend terwijl er tranen bleven uitrollen. 'INAYAA!' schreeuwde ik huilend. Snikkend drukte ik de sjaal tegen mijn borst en sloot mijn ogen. 'Waarvoor moet ik leven, inaya waarvoor?!' fluisterde ik huilend. 'Waarom hebben jullie me niet meegenomen? Waarom hebben jullie me hier alleen gelaten?' fluisterde ik huilend. De deur werd opengedaan en Imran, bewaker verscheen. 'Ik hoorde geschreeuw en dacht dat er iets was.' zei hij zacht. 'Waar is Inaya en jouw zoontje?' vroeg hij me.

Meer tranen rolden over mijn wang. 'Ze zijn naar Allah.' zei ik schor. Direct liep hij op me af en gaf me een knuffel. 'Sterkte.' zei hij zacht. Ik knikte en ging in de zetel zitten. Imrane bracht me een glas water waaruit ik dronk. 'Dankje.' zei ik schor en  ging liggen. Hij dekte me met een dekentje en liep weer terug naar buiten. Ik keek gebroken naar het plafond en kreeg weer een flashback van gisteren. Ik stond met een ruk op. 'Ik ga wraak nemen!' zei ik woedend. Ik duwde het dekentje van me af en stond op. Ik rende de trap op naar mijn kamer en veranderde mijn kleren naar een training. Daarna rende ik weer de trap af en liep naar buiten.

'Breng me naar mijn pand. Ik kan niet rijden door mijn hand.' zei ik tegen de bewaker. Hij knikte en stapte de Mercedes Benz in. Ik stapte ook in en keek emotieloos voor me uit. Hij startte de wagen en niet veel later kwamen we aan. Ik stapte uit zonder iets te zeggen en liep mijn pand binnen. Ik zag dat alles overhoop was en dat er overal bloed lag. 'Ah baas, je bent daar. We zijn aan het opruimen.' zei hij. Ik knikte. 'Is iedereen er?' vroeg ik hem. 'Ja, behalve de 35 mannen die dood zijn.' antwoordde hij. 'Is mijn kantoor inorde?' vroeg ik hem. 'Ja, we hebben die opgeruimd.' antwoordde hij. Ik knikte en liep de trap op.

Ik opende mijn kantoor en liep naar binnen. Ik ging zitten en keek stil voor me uit. Flashback van mijn stralende vrouw en zoontje die me kwamen bezoeken hier in mijn kantoor. 'AAA!' riep ik woedend en sloeg met mijn vuisten tegen de tafel. Ik nam woedend de telefoon en belde alle mannen naar hier. Ze stormden mijn kantoor in en groetten mij. Ik draaide mijn stoel naar hen om en keek ze woedend aan. 'Jullie weten al zeker wat er met mijn vrouw en zoontje is gebeurd?' vroeg ik ze schor. Iedereen knikte meelevend. 'Waarvoor denken jullie dat ik jullie allemaal nu roep?' vroeg ik hen. 'Ik denk wraak?' stelde de ene voor.

'Juist ja, ik wil wraak nemen!' zei ik woedend. 'Hoe wil je dat doen?' vroeg er een. 'Helemaal het zelfde doen, zoals zij bij mij en mijn vrouw hebben gedaan.' antwoordde ik emotieloos. 'Ah je wilt zeker dat we die Ilyas gaan ontvoeren samen met zijn vrouw?' vroeg een man. 'Ja, en ik wil het nu doen! Ik wil zo snel mogelijk wraak nemen!' zei ik met een tikkeltje woede. Ik stond op en keek ze serieus aan. 'Jullie gaan voor mij hem en zijn vrouw naar hier brengen!' zei ik. '20 man gaan naar zijn huis. Jullie komen niet terug tot jullie hen alle 2 bij hebben!' beviel ik. Iedereen knikte. 'Zijn huis zal beveiligd zijn, dus iedereen neemt een wapen, een bivakmuts  en een kogelvrije vest!' zei ik. 'YALLAH WAAR WACHTEN JULLIE OP?! NUUU!' riep ik terwijl ik ging zitten.