Mishandeld en Uitgehuwelijkt (AF✔)

Hoofdstuk 107

Wat vooraf ging:

'A-ashadu anna la ilaha illa Allah, wa ashhadu anna Mohamadun RasuluAllah.' zei ze stotterend. 'PEEEEEEEEP' stroomde door onze oren. Ik sloot huilend mijn ogen. 'NEE SARAA NEE LAAT ME NIET ALLEEN! ALSJEBLIEFT NEE' krijste het meisje huilend. ...  
_________________________________________  
PP AMAL

'Sara.' fluisterde ik zacht terwijl ik huilde. Safuane draaide mijn hoofd om zodat ik niet meer naar haar kon kijken en omarmde me. Ze is dood, ze bestaat niet meer! 'Safe Amal rustig.' zei Safuane gebroken terwijl hij mijn tranen wegveegde en een haarlok achter mijn oor deed. 'Sara.' riep het meisje huilend. Ik draaide me naar haar om en zag haar gebroken naast Sara staan. Rustig stond ik op, Safuane steunde me perplex en hielp me naar het meisje stappen. Ze hief huilend haar hoofd op en toen ze me zag staan, vloog ze in mijn armen. Ik knuffelde haar stevig en huilde het ook uit.

'Ina Lilahi Wa Ina Ilayhi Raaji'oen.' fluisterde ik gebroken terwijl ik naar Sara keek. Safuane liep naar haar toe en sloot haar ogen. Hij legde haar armen op elkaar en trok daarna de laken over haar hoofd heen. Hij veegde weer zijn tranen weg en keek me toen aan. 'Gaat het?' vroeg hij me schor. Ik knikte zacht terwijl ik mijn tranen wegveegde. 'Haar ouders weten nog niets.' zei Safuane. 'We hebben ze gebeld.' zei een verpleger die binnen liep. Safuane liep naar me toe en knuffelde me, op dat moment stormde de deur open en verscheen een vrouw in de kamer.

'NEE SARA NEE!' schreeuwde ze huilend terwijl ze naast het bed knielde. Ik kon het niet meer aanzien! Het was zo hartverscheurend. Rustig liep ik naar haar toe en probeerde haar te troosten. 'Nee Sara, verlaat me niet!' fluisterde ze huilend en trok de laken van haar gezicht weg. 'Amal, kom we gaan. Laat ze een moment alleen.' fluisterde Safuane in mijn oor. Ik knikte en keek nog 1x naar het gezicht van Sara. Daarna keek ik naar het meisje die zat te huilen, ik knikte naar haar en ze bevestigde terug.

Daarna steunde Safuane me en hielp me de kamer uit. 'Safe Amal, niet huilen. Ze is op een betere plek.' zei Safuane zacht terwijl hij mijn tranen wegveegde. Ik knikte gebroken en knuffelde hem stevig. Hij plande een kus in mijn nek en daarna op mijn hand. Daarna kruisde hij zijn arm in de mijne en hielp me naar de lift. Toen we op de gelijkvloers waren liepen we het ziekenhuis uit. 'Oops.' zei Safuane zacht. 'Wat is er?' vroeg ik hem. 'We hebben geen vervoer.' zei hij lachend. 'Dan pakken we de bus.' zei ik. 'Kom dan snel, voordat we hem missen.' zei hij.

'Amal we moeten lopen!' zei hij toen hij weer naar zijn horloge keek. 'Ik kan niet lopen!' zei ik kreunend. Voor ik het wist, voelde ik een hand onder mijn kont en eentje bij mijn nek. Daarna werd ik opgetild. 'Voilà, opgelost.' zei hij en begon toen te lopen. Hij rende echt snel de straat uit. 'Safuane, rustig!' riep ik lachend. Hij plande een kus op mijn wang en rende verder. Niet veel later kwamen we aan bij de bushalte. 'Oké, dankjewel.' zei ik lachend en wachtte op dat hij me terug op de grond ging zetten.

Ik keek hem raar aan toen ik nog steeds niet op de grond werd gezet. 'Wat kijk je zo?' vroeg hij me lachend. 'Ga je me niet loslaten?' vroeg ik hem. 'Nee, dat ga ik niet doen.' zei hij terwijl hij weer een haarpluk achter mijn oor wreef. Hij keek me diep in de ogen aan en knipoogde plots. Ik werd rood en keek de andere kant op. 'Amal, waarom kijk je weg?' vroeg hij terwijl hij mijn kin vast nam en naar zich toe trok. Net toen ik mijn mond open deed stopte de bus voor onze neus. Nog steeds in de armen van Safuane stapten we in.  Safuane betaalde voor 2 personen en gingen toen gaan zitten.

'Gaat het? Heb je ergens nog pijn?' vroeg hij me ongerust toen ik een pijnlijke gezicht trok bij het zitten. 'Ja het gaat.' zei ik en ging goed zitten. Hij nam mijn hand vast en plande er een kus op. Daarna drukte hij op de bel. Niet veel later stopte de bus en stond ik op. 'Gaat het gaan, of moet ik je weer dragen?' vroeg hij me. 'Nee, hoeft niet.' zei ik zacht en stapte pijnlijk uit. Safuane kruisde zijn arm in de mijne en ondersteunde me naar zijn huis. Daar aangekomen belde Safuane aan. Khalti Khadija deed blij de deur open.

'Salam benti!' riep ze blij en knuffelde me. Daarna liet ze me los en liepen we het huis binnen. Safuane hielp me met het uittrekken van mijn jas en schoenen. Daarna liepen we de donkere woonkamer binnen. 'WELKOM TERUG!' schreeuwde iedereen opeens terwijl het licht werd aangedaan. De hele woonkamer was mooi versierd met rood en witte ballonnen, slingers en zelfs letters. Ik keek iedereen blij aan. 'Hebben jullie dit voor mij gedaan?' riep ik blij terwijl ik keek naar de lekkernijen op tafel.

Hind liep op me af en gaf me een dikke zoen. 'Welkom terug hbiba!' zei ze blij terwijl ze me knuffelde. Ook Soukayna rende op me af en knuffelde me stevig. Oom Hassan gaf me ook een knuffel. 'Zus!' riep Sofiane blij en rende op me af. Hij gaf me een knuffel en keek me blij aan. 'Alhamudlilah, het gaat weer goed met je.' zei hij blij. Ik voelde een tikje op mijn schouder. Toen ik me omdraaide zag ik Ismael staan. 'Welkom terug.' zei hij met een warme glimlach.

'Ismael!' zei ik en knuffelde hem stevig. 'Heb je echt gemist.' fluisterde hij in mijn oor. 'Ik jou ook.' zei ik met tranen in mijn ogen. 'Nu moet je echt niet huilen!' zei hij lachend terwijl hij zijn eigen tranen onderdrukte. 'Benti kom aan tafel zitten je hebt vast honger.' onderbrak khalti Khadija ons. Ik knikte en keek Ismael glimlachend aan. Hij hielp me met zitten en schoof zelf ook aan tafel. Safuane kwam aan de andere kant naast me zitten en keek me glimlachend aan.

Voor ik het wist werd een grote bord op tafel  gelegd met ... visbastilla! Khalti schepte voor iedereen een grote stuk. 'Besmillah.' begon iedereen met het eten. Na de visbastilla aten we nog een stukje heerlijke taart. 'Alhamdulilah, het was super lekker!' zei ik tevreden terwijl ik over mijn buikje wreef. 'Dat is goed om te horen!' zei khalti blij. 'Het is tijd om het Duhr-gebed te bidden.' zei Safuane die op zijn horloge keek. Ik knikte en stond op, khalti hielp me naar de badkamer. 'Gaat het lukken, of heb je hulp nodig?' vroeg khalti. 'Nee shokran, het gaat wel.' zei ik glimlachend.

'Oké ik ga je een schone huisjurk en hoofddoek brengen. ' zei ze nog voor ze uit de badkamer verdween. Ik zuchtte diep en begon aan de gebedswassing. Toen ik klaar was deed ik de schone huisjurk aan met de hoofddoek die khalti heeft gebracht en verliet de badkamer. Khalti hielp me de trap af naar de woonkamer. 'Amal, ik heb al een stoel voor je klaar gezet.' zei Safuane met een glimlach. 'Dankjewel.' zei ik dankbaar en ging rustig op de stoel zitten. De Adhaan werd door oom Hassan gedaan en niet veel later begonnen we aan het gebed.

'Al Salamo Alaykom Warahmatu Allahi wa Barakatuh.' eindigden we. 'Het is thee-tijd!' zei khalti na een tijdje en liep naar de keuken. Ik deed ook het gebedsjurk uit en ging rustig op de sofa zitten, waar lekkernijen op tafel stonden. Iedereen plofte naast me in de sofa en niet veel later kwam khalti met de thee. Oom Hassan schonk voor iedereen een glas muntthee. Iedereen was stil en keek voor zich uit. Net toen ik een slokje van mijn thee wou nemen, onderbrak Ismael me.

'Zou je enige idee hebben waar die klootzak is?' vroeg hij me. Ik morste bijna mijn thee en keek hem met grote ogen aan. 'W-wie?' vroeg ik hem. 'Ilyas *******.' vroeg hij met een boze toon. Mijn hart stopte met kloppen. Ik zette bibberend mijn glas muntthee op tafel en keek trillend voor me uit. Ilyas..

* 'ILYAAS!' schreeuwde ik huilend. 'A-Amal v-vergeef me!' bracht hij moeilijk uit. 'V-vergeef het me!' zei hij stikkend. 'Ik vergeef het je!' schreeuwde ik huilend. Ik zag nog een glimlach op zijn mond verschijnen. Bibberend plande hij een kus op mijn hand, 'I-ik hou v-van je.' zei hij als laatst en sloot zijn ogen. 'ILYAS!' schreeuwde ik huilend en werd ruw weggetrokken van Ilyas, en niet veel later hoorde ik iedereen op Ilyas schieten.'ILYAAAS!' schreeuwde ik gebroken. 'NEE JE MAG NIET DOOOOD!' schreeuwde ik machteloos. Hij bewoog pijnlijk alle kanten op en niet veel later stopte hij met bewegen, en viel zijn hand op het gras. Hij bewoog niet meer! Hij deed geen kick meer! 'NEEEE ILYAAS NEEEE!' krijste ik huilend... *

Mijn ogen vulden zich met tranen en voelde steken in mijn wond. Ik keek buitenadem voor me uit en sloot mijn ogen. 'Ilyas! Nee!' kreunde ik huilend en voelde me elk moment flauwvallen. 'Amal?!' riep Safuane bang en nam me stevig vast. 'Nee, Ilyas!' fluisterde ik huilend terwijl hij op mijn netvlies bleef hangen. 'Amal wat is er?' vroeg Ismael ongerust. 'ILYAS!' riep ik huilend terwijl mijn hoofd elk moment kon barsten en begon te hoesten. 'Wat is er met hem?' vroeg Safuane bijna panikerend. 'Hij is, ...!' riep ik huilend. Safuane greep me stevig vast, 'Hij is wat?' riep hij. 'HIJ IS DOOD!' schreeuwde ik huilend. ...

Vote, share and comment!