Mishandeld en Uitgehuwelijkt (AF✔)

Hoofdstuk 7

Wat vooraf ging:

'Haha, ik ga je eer afpakken! Dan wordt je een vuile slet!' hoorde ik iemand zeggen. Nadat ik dat hoorde gooide ik woedend de deur open. ...
_____________________________________

PP AMAL

Hij deed mijn onderhemd ook uit.  Net toen hij mijn ondergoed wou uittrekken, zwaaide de deur open. Het was... Safuane. Hij was woedend dat kon je zien aan zijn gezicht. En toen hij me zag schrok hij. Oopss ik zit hier gewoon in mijn ondergoed... Hij stapte naar binnen en deed de deur toe.  Hij trok zijn vest uit en gooide die op de grond en keek woedend naar de 3 jongens.

De jongen die ik KO heb geslaan sprong op Safuane. Safuane gaf hem wahed vuist in zijn gezicht.Hij viel op de grond en greep naar zijn neus die bloedde. Hij gaf hem nog een trap op zijn buik. Toen ging hij naar de 2de jongen . Die jongen probeerde zich zelf te verdedigen door hem te trappen. Maar dat deed niets bij Safuane. Hij pakte die jongen bij zijn nek vast en gaf hem wahed vuist op zijn buik. Die jongen stortte gewoon door de pijn. Hij huilde het uit van de pijn. Even had ik medelijden met hem.

De 3de jongen kon niks doen. Hij was de persoon die me bedreigde met de mes. Hij liep snel naar mij toe en greep me van mijn keel en drukte ruw de mes tegen mijn keel. 'Kom nog een stap naar voor en ik vermoord haar!' zei hij tegen Safuane. Safuane kon op dat moment niks doen. Ik dacht na hoe ik me van hem kon verlossen. Ja ik heb het! Ik beet op mijn hardst op zijn arm. 'AAARGH' schreeuwde hij. Ik gaf hem nog een trap op zijn orgaan. Hij stortte neer van de pijn.    

Ik begon weer te huilen, bijna had hij mijn eer afgepakt! Bijna! Moest Safuane weer niet op tijd zijn gekomen dan ging het al te laat zijn! Safuane kwam naar me toe en gaf me een gerust gevende en warme knuffel! 'Het komt goed Amal!' zei hij. 'Hoe kan je zeggen dat het goed komt? Hij heeft bijna mijn eer van mij afgepakt! Moest jij niet op tijd zijn gekomen dan was ik mijn eer verloren, Safuan!' zei ik huilend. 'Amal, ik kwam op tijd! En gelukkig is het niet gebeurd!' antwoordde hij. Ik werd weer een beetje rustig door zijn lieve woorden.

Hij stond recht en nam mijn: broek, onderhemd, lange hemd. 'Hier, trek je kleren maar terug aan! Het is hier super koud.' zei Safuane tegen mij. Ik werd helemaal rood, ik was helemaal vergeten dat ik hier in mijn ondergoed zat. 'Dankjewel Safuane!' zei ik. 'Geen dank!' antwoordde hij terug. Hij ging naar buiten en een paar minuten kwam hij terug met de directeur en politie.          De 3 jongens werden tegenhouden door de politie. Toen die jongen die ik in elkaar heb geslagen de kamer werd uitgeduwd door de politie, keek hij me 1x aan en zei' Je bent nog niet van mij verlost!'

Bang keek ik naar Safuane die naast me kwam staan en me een knuffel gaf. 'Amal, geloof me het komt allemaal goed!' zei hij. 'Dankjewel Safuane! Hoe kan ik je bedanken? Je hebt mij gered van zelfmoord plegen en nu heb je me nog eens gered, bijna had hij mijn eer afgepakt!' vroeg ik snikkend. 'SubhanAllah, je moet mij niet bedanken, maar Allah! Hij heeft me hierheen gestuurd! Dank Allah niet mij!' antwoordde hij. Ik keek hem recht in zijn ogen aan en gaf hem een stevige knuffel. Hij knuffelde me stevig terug. Ik denk dat ik iets voor hem voel...  Ik wurmde me weer uit zijn knuffel. Hij nam zijn vest en deed die over mijn schouders heen. 'Amal******, wil je een klacht indienen?' vroeg de politie. Ik keek twijfelend naar Safuane, die een gerust stellende blik geeft. 'J-ja ik wil een klacht indienen!' antwoordde ik. 'Oké dan moet je nu met ons meekomen naar het politiebureau' zei de politie. Ik keek naar Safuane met een blik van *kom je mee*. 'Meneer, kan ik met jullie meekomen?' vroeg Safuane. 'Ja, jij moet ook mee komen om alles te vertellen!' antwoordde de agent. 'Oke, dankjewel!' zei Safuane tegen de politieagent.

We gingen naar beneden met de politie. En al die meisjes keken me vies aan omdat ik met Safuane ben. Haha ze zijn jaloers. We stapten in een andere politie-auto. Aangekomen op het politiebureau, moesten we een lief politieagente volgen. Ik moest alleen naar binnen dus keek ik nog 1x naar Safuane die mij een gerust gevende blik geeft. 

Ik ging naar binnen. En vertelde alles wat er gebeurde. 'En weet jij de reden waarom die jongens zo hebben gedaan?' vroeg de politieagente. 'Uhm, die jongen vroeg me ooit mijn nummer maar ik weigerde. En hij bleef me maar lastig vallen. Dus heb ik hem een pak rammel gegeven.' antwoordde ik. 'Oké' antwoordde ze. Ze schreef een paar dingen op en keek me aan. 'Wil je een klacht indienen tegen hun?' vroeg ze me. 'Uh ja dat wil ik.'antwoordde ik. Ze knikte en schreef weer iets op.  

Ze kreeg een belletje, ze nam op en na 20 seconden beëndigde ze. Daarna stond ze recht. 'Oké dankjewel, je mag nu naar huis om wat uit te rusten. Wil je dat we jouw ouders oplichten over wat er is gebeurd?' vroeg ze me. 'N-nee hoeft niet.' antwoordde ik. Ik herinnerde me dat die 2 jongens iets opsnoven, wie weet was dat cocaïne. 'Ohja, ik ben nog iets vergeten te zeggen!' zei ik snel. We gingen terug zitten en ze keek me aan van *ja vertel maar.* 'In die klas zag ik dat die 2 andere jongens naar een hoekje gingen en iets opsnoven. Wie weet is dat cocaïne' zei ik. Ze knikte en schreef weer iets op. Daarna mocht ik vertrekken.

Ik verliet de verhoorkamer en zag Safuane bij de deur op mij wachten. 'En?' vroeg hij me. 'Ik heb alles kunnen vertellen. Ik heb ook gezegd dat ik denk dat die 2 cocaïne opsnoven.' antwoordde ik. 'Oké is goed! Kom we gaan een wandeling maken, zo kan je het een beetje vergeten. En daarna ga je naar huis om wat te rusten.' zei hij. Ik knikte en we vertrokken uit het politiebureau.

We maakten een mooie wandeling door een mooie park. En gingen daarna zitten. 'Het is hier echt mooi!' zei ik. 'Ja hé je hebt gelijk!' antwoordde hij terug. We keken naar de kinderen die zaten te spelen. Hij keek me opeens  in de ogen aan en nam mijn handen vast. Ik keek ook terug in zijn mooie ogen en glimlachte. 'E-euh A-Amal ik wil je iets vertellen.' zei hij dan nerveus. ....

Vote, share and comment!