Mishandeld en Uitgehuwelijkt (AF✔)

Hoofdstuk 102

Wat vooraf ging:

Ik stopte weer, zuchtte diep en veegde gebroken mijn tranen weg. 'O Allah,..' begon ik maar werd onderbroken door de chirurg die blij de wachtzaal binnen liep. 'De operatie is succesvol verlopen!' zei hij met een big smile. ...  
_________________________________________   
PP SAFUANE

Geschrokken draaide ik me om. 'W-wat?' vroeg ik stotterend. 'Zoals u me hebt gehoord, de operatie is helemaal goed verlopen.' zei hij blij. Met knikkende knieën stond ik op en zuchtte diep. 'O Allah, Alhamdulilah!' was het enige wat uit mijn mond uitkwam en voelde de tranen opkomen. 'Alhamdulilah!' riep iedereen blij. Soufiane rende blij op me af en gaf me een mannelijke knuffel. 'Ik zei het je toch?' zei hij met tranen in zijn ogen. Van blijdschap gaf ik hem een stevige knuffel en dankte weer Allah.

'Weldi!' riep mama blij en gaf me ook een knuffel. 'Alhamdulilah ze heeft het gehaald.' zei ze blij. Mijn glimlach was niet meer van mijn gezicht af te slaan. Er rolden een paar tranen over mijn wang, uit dankbaarheid! 'Weldi safe, niet huilen.' zei ze en veegde mijn tranen weg. 'Mama het zijn tranen van blijdschap.' zei ik huilend en omhelsde haar terug stevig. 'Safe weldi, Alhamdulilah ze heeft het gehaald stop met huilen.' zei papa en gaf me een schouderklop.

'Ik zou nog wat met jullie bespreken.' zei de chirurg opgelucht. Op dat moment kwam Ismael gebroken de wachtzaal in. Ik zag dat hij nog steeds zat te huilen. Toen hij naar ons opkeek schrok hij. 'W-wat is er gebeurd?' vroeg hij bang. We keken hem allemaal stil aan. 'NEE!' riep hij huilend. 'Jawel.' zei ik zacht. 'AMAL NEE ALSJEBLIEFT NEE!' schreeuwde hij huilend. Oei, hij begreep het verkeerd. 'Ismael, ze heeft het gehaald.' zei ik snel. Hij schrok en keek ons stil aan. 'E-echt?' vroeg hij stotterend. 'JA BROER!' riep ik blij en gaf hem een knuffel.

'Alhamdulilah!' zei hij en begon te huilen. 'Ik zou nog wat willen bespreken.' zei de chirurg ongemakkelijk. Ik veegde snel mijn tranen weg en keek naar Ismael. 'Ga jij maar mee.' zei ik. 'Nee, jij komt mee.' zei Ismael en veegde zijn tranen weg. 'Oké.' zei ik opgelucht. 'Komen jullie maar met mij mee.' zei de chirurg en liep weg. Samen met Ismael liepen we de wachtkamer uit. Ik draaide me nog eens om naar mama en papa die me een aanmoedigende knik gaven. Snel draaide ik me om en liep achter Ismael aan, de bureau binnen.

De chirurg ging zitten en vroeg ons ook te gaan zitten. Ik zuchtte diep en ging ook zitten. Hij haalde er een paar papieren bij en keek ons aan. 'De operatie is helemaal goed verlopen. Binnen 2 ten laatste 3 dagen gaat ze weer wakker worden.' zei de dokter. We knikten en keken hem weer aan. 'Maar ik zag dat haar lichaam helemaal blauw was. En ze heeft jammer genoeg, ...' zei hij maar stopte. 'Wat heeft ze?' vroeg Ismael bang. 'Ze heeft jammer genoeg met een groepsverkrachting te maken gehad.' zei hij met een lage toon. Direct sloeg ik uit woede mijn vuist op de bureau. Ismael balde zijn handen tot vuisten en spande zijn kaken.

'Ze is meerdere malen verkracht geweest, heeft een gevaarlijke stof in haar lichaam gehad die als verdovingsmiddel werd gebruikt en heeft nog eens een kogel door haar buik gekregen.' zei hij peinzend. 'Weten jullie misschien wat er is gebeurd, want ik denk dat we de politie er bij moeten halen.' zei hij onzeker. Ik keek woedend naar Ismael die duidelijk zijn woede probeerde in te houden. Ik wist niet wat ik moest zeggen. 'H-hoeft niet.' zei hij woedend. 'Zijn jullie dat zeker?' vroeg hij ons. 'J-ja hoeft echt niet.' zei ik snel.

'Oké, maar we vragen dat ook eens aan de patiënte. Misschien wilt zij wel een klacht indienen.' zei hij. 'Meneer, hoe gaat het nu met haar?' vroeg ik hem. 'Nou, jullie hebben haar op tijd naar hier gebracht. We hebben de kogel op tijd en succesvol zonder schade kunnen verwijderen.' zei hij trots. 'Ze gaat een paar zalfjes krijgen om haar blauwe plekken te verzorgen. En dan kijken we naar haar psychologische stand. Want een groepsverkrachting meemaken is niet niets.' zei hij. Ik knikte en had zin om die Saleh aan te vallen!