Prosto do zakochania

Prosto do zakochania cz.19

Najlepszego kobitki

19

Piątek zakończył się szybko. Dzięki temu weekend przyszedł! Nie ma to jak lenić się pół dnia. Niestety niektóre osoby nie miały takiego przywileju.

Weronika wpatrywała się w swoją szafę i zastanawiała się co takiego ubiera się na randki. Jej tata proponował jej spódniczkę, mama kategorycznie zabroniła spódniczki, a siostra nie chciała wypowiadać się na ten temat.

Tak więc blondynka stała przed skarbcem ubrań i wpatrywała się w złożone materiały. Myślała nad szarą, długą bluzą, a obcisłą koszulką. Problemy pojawiły się, gdy zdała sobie sprawę, że do tego muszą pasować spodnie...

Nastolatka rzuciła się na łóżko i złapała się za głowę. Za dwadzieścia minut ma tramwaj, a ona nawet nie wie co ubrać?! Dziewczyna za pewne zaczęłaby krzyczeć, gdyby nie dźwięk dzwonka. Złapała za telefon i spojrzała na nazwę kontaktu... Przyłożyła telefon do ucha i powiedziała:

- No cześć.

- Hej! – mówił głośny i zadowolony głos Karoliny po drugiej stronie. – Co tam? Jakieś wątpliwości przed randką?

- W co się ubiera na randki?

- W to, w czym jest ci wygodnie.

- Serio? Nie trzeba się stroić?

- Ja się nigdy nie stroję.

No i tutaj jest pies pogrzebany. Chyba jej anioł stróż to niewłaściwa osoba. Weronika mimo to zaśmiała się do telefonu. Wstała z łóżka i zaczęła przyglądać się ubraniom z szafy.

- Ja zazwyczaj też, ale wiesz. To randka i w ogóle.

- Jak chcesz. Może ubierz spódniczkę?

- Nie lubię spódnic, a poza tym to jakieś skomplikowane jest. Tata mówi, aby ubrała, a mama zabrania.

- To zależy. Jeśli ubierasz grube rajstopy to spódnica, ale bez rajstop to się nie waż!

- A to niby dlaczego?

- Nie czytasz książek?

Wtedy Karolina zaczęła tłumaczyć, że w takiej jednej książce koleżanka mówiła koleżance, że jeśli chce czegoś więcej niż pocałunek na randce, to żeby ubrała spódnicę bez rajstop. Weronika skrzywiła się na samą myśl. Rzuciła spódniczkę w kąt pokoju i wzięła białe spodnie.

Do tego wybrała tamtą długą, szarą bluzę. Dziewczyna uśmiechnęła się, że ma wybór stroju już za sobą. Mimo to coś jej przeszkadzało. Odezwała się wtedy do telefonu:

- Wyczytałaś to w „pięćdziesięciu twarzach Greya" czy co?

- Nie. To było w... Nie pamiętam, ale powiem ci w szkole! A poza tym w Greyu doszłam dopiero do 3 rozdziału.

- Czytasz to?!

- No. Jest spoko, bo nie ma jeszcze tych scen. A w ogóle taka Agnieszka była na filmie w kinie i...

- Możemy skończyć ten temat?

To było najprawdopodobniej najmądrzejsze pytanie, jakie można było zadać. Weronika trzymała kciuki, aby jej przyjaciółka nie skrytykowała tego. Gdy usłyszała ciche chrząknięcie w telefonie, uspokoiła się.

- Luz – powiedziała Karola. – Leć się ubieraj.

- Dobra, to pa.

- Tylko się nie całuj!