Kor Gibi

17. Bölüm

17. Bölüm

 

Korhan hafifçe araladı gözlerini. Kendisini hiç uyumamış gibi hissediyordu, her zaman ki gibi dinlenememişti. Gerçi gün daha yeni doğmaya başlıyordu, en iyisi biraz daha uyumaktı. Bu düşünceyle kıpırdandı bir an yerinde ama o sırada boynuna doğru sıcak bir nefes geldi ve bir nefes daha… Korhan tekleyen kalp atışıyla beraber hızlı bir şekilde o nefese doğru çevirdi yüzünü.

Selen… Her zaman ki gibi onu şaşırtmayı başarıyordu. Yanına, biraz uzağına kendisine doğru yan olarak uzanmış kollarınıysa sıkıca kendisine sarmıştı. O haliyle uyurken yanlışlıkla kendisine dokunma ihtimalini ortadan kaldırmayı planlamış gibiydi.

Korhan derin bir nefes alırken sakince yatakta ona doğru döndü. Gözleri kendine işkence yaparak yüzünde dolaştı hiç acele etmeden. Kıvırcık saçları dağılmış, güzel dudakları hafifçe aralık, ipeksi teninde huzursuzluğun izleri derin bir uykudaydı. Her zaman ki gibi masum ama çok tehlikeli bir güzelliği vardı.

Ruhuna işlemiş o ufak, tanıdık sancılara artık öyle dirençliydi ki onu etkilemiyordu artık. Gözleri o yumuşacık olduğu belli olan dudaklarda düşünüyordu sadece.

Gerçekten hatırladığı kadar tatlı mıydı tadı? O tecrübesiz haline rağmen verdiği karşılıklar gerçekten o kadar arzulu olmuş muydu hiç? Şimdi öpse… Karşılığını alabilse yine kendini o cennette hissedebilir miydi?

Korhan’ın dudakları bir an gülümser gibi olmuştu. Onu hala istediği için nefret ediyordu kendisinden. Normalde insanların vazgeçemediği bazı zevkleri, zayıflıkları olurdu ama Korhan hiç birinin tuzağına düşmemişti. Taa ki karşısına Selen çıkana kadar…

Ama hafızasını kaybetmişte olsa Selen henüz birkaç saat önce yaşananlardan sonra asla yanına gelip uyumazdı, o hala inatçı ve gururluydu. Bunu çok iyi biliyordu. Bu durumda onu odasına getirecek tek bir ihtimal vardı. Kâbuslar…

 

__ Selen… Selen, canım uyan!

__ Korhan!

Gördüklerine inanamıyor gibi öyle bir bakıyordu ki Selen Korhan onun tam olarak uyandığından emin değildi. Onun için o güzel yüzü avucunun içine aldı hemen, gözlerinden akan o sıcacık yaşları silerken içi sızlıyordu.

__ Buradayım bir tanem, yanındayım… Sadece rüyaydı, rüyaydı.

Selen ciddi anlamda titreyen eliyle Korhan’ın elini tutmuştu, bakışlarını asla ayırmıyordu Korhan’ın sevgi dolu mavilerinden…

__ Tanrım, çok gerçekçeydi.