60. Bölüm

17K 993 65
                                    

60. Bölüm

 

__ Korhan! Nereye?

__ Diğer şerefsizin canını okumaya!

__ Dur, ben de geliyorum!

Ama Korhan onun da gelmesini istemiyordu çünkü kendisini durdurmaya çalışacaktı. O yüzden onu beklemeden arabasına binerek hızla gaza bastı. Dikiz aynasından baktığında babasının da hemen arabasına gittiğini görebiliyordu. Madem öyle... Korhan daha çok yüklendi gaz pedalına, en azından babası gelene kadar biraz onunla baş başa kalmak istiyordu.

 

Gediz elinde telefon inanamayarak odada oradan oraya yürüyordu.

__ Ne diyorsun sen? Ölmüş mü peki?

__ Sana ne diyorum! Şakağına sıkmış kurşunu! Hem de onların evinde, o kadının yatak odasında!

Kaçmalı mıydı bilmiyordu, ya evlerine silahıyla gittiğinde aralarında bir konuşma geçtiyse ya kendi adını verdiyse Korhan'a... Tabii her şey bittiğine göre Selen de her şeyi anlatabilirdi. Lanet olsun!

__ Hala şoktayım! Nasıl olur da Hasan'ın tek derdi onları ortadan kaldırmakken kendini öldürür. Üstelik o gece için çok güzel bir plan yapmıştık, sabretseydi her şey istediğimiz gibi olacaktı! Size inandım ben her şeyimi ortaya koydum! Aptalım ben, aptal!

__ Aptal, kelimesi çok hafif kalır!

Bu ses... Gediz arkasını döndüğü an Korhan'ın nefret ve öfke dolu bakışlarıyla karşılaşmıştı. Zorla yutkunurken elinde ki telefonu düşürdü elinden.

__ Korhan...

__ Sus! Seni adi, şerefsiz herif! Geberteceğim seni!

Gediz onu engellemeye çalıştı ama mümkün değildi. Korhan hızla yanına gelip öyle bir hızla yumruğu yüzüne indirmişti ki Gediz bir an da kendini yer de bulmuştu. Üstelik burnundan kan geliyordu. Daha yerinden doğrulamaya fırsat bulamadan bir yumruk daha indi yüzüne. Gözlerinin önünde yıldızlar uçuşmaya başlamıştı.

__ Allahın belası! Sen benim çocukluk arkadaşımdın! Her şeyimi paylaştın seninle! Bunu nasıl yaparsın bana?

Bu defa elinin tersiyle sağlam bir tokat attı Korhan ona ama hiçbir şey yetmiyordu! Gediz'i kollarından tutup zorla doğrulmasını sağladı.

__ Biz ölünce ne kazanacaktın ha, dedi Korhan Gediz'i bu defa sarsmaya başlarken.

Bu kadar mı nefret ettin bizden?

Tam bir yumruk daha atacaktı ki arkadan biri kolunu yakalamıştı.

__ Oğlum, yeter...

__ Yetmez baba, cevap verecek o!

Gediz bayılmanın eşiğinden yavaş yavaş dönüyordu. Elinin tersiyle yüzünde ki kanı silerken Korhan'a baktı. Gözlerini zor sabit tutuyordu ve çenesi feci şekilde sızlıyordu! Ama yine de ona karşı içinde ne varsa hepsini söyleyecekti ona.

__ Senin tek dostun Alper'di! Ben hep sizin gölgeniz de kaldım. En iyi iş, para, aile sizdeydi, tüm güzel kadınlar size kollarını açıyordu! Ve sen... Hiç hak etmediğin halde Selen'in kalbini kazandın, evlendin! Hiç mücadele etmeden hem de...

Ne diyordu bu adam? Yoksa Selen'e...

__ Seni aşağılık herif...

__ Hayır Korhan, hadi gidiyoruz!

Kor GibiWhere stories live. Discover now