Kor Gibi

45. Bölüm

45. Bölüm  

 

Alper arabayı evinin önüne park ederek Korhan’a doğru döndü ve derin bir nefes alarak içki şişesini ondan almak için elini uzattı ama Korhan elinde ki şişeyi kaçırmıştı ondan.

__ Dursana, içinde hala bir yudum var.

__ Hadi ya, çok ilginç! Yol boyunca bitirmek için o kadar çabalamıştın oysa…

Korhan onu umursamadan o son yudum için şişeyi başını diktiğinde Alper tek kelimeyle inanamayarak bakıyordu ona çünkü Korhan’ı tanıyordu, o böyle kolayca kopmazdı. Kopmamıştı da! Selen’le o bir yıl süren ciddi ayrılıklarında da asla kendisini bırakmamıştı. Gerçi hemen ertesi gün yine ayağa kalkacak, silkinecek ve kendine gelecekti bundan emindi ama yine de onu sarsma içgüdüsüne engel olamıyordu. Sesi ister istemez yükselmişti.

__ Korhan… Biz hep eski Türk filmleriyle dalga geçmez miydik karşılaştıkları her sorun da hemen içkiye sarılırlar diye! Şimdi ne yapıyorsun?

__ Ben aynı şeyi yapmıyorum ki!

__ Yok ya… Ne yapıyorsun peki?

Korhan yüzünde gülümseme başını koltuğun arkasına yaslamıştı.

__ Ben onlar gibi rakı içmiyorum, bak viski… Hem de en iyisinden!

__ Aferin, büyük başarı kardeşim!

__ Bana sarhoş muamelesi yapma, dedi Korhan sonunda ve emniyet kemerini tek bir hareketle açarak doğruldu yerinde.

Aklım yerinde… Şu şişelerden bir tane daha içsem yine sarhoş olmam. Boş yere geldin benimle buralara kadar.

Alper “yaa” dercesine bir hareket yaptı ona çünkü Korhan’ı çok iyi tanıyordu. Evet, bünyesi o kadar güçlüydü ki inanılmaz derece de içebiliyor, kolayca sızmıyordu. Hatta önüne düz bir çizgi çekilse üzerinde rahatça yalpalamadan yürüyebilirdi. Konuşmasından da içtiği anlaşılmazdı ama… Sonuç olarak o da herkes gibi olmasa da sarhoş oluyordu, tabii bu dışarıdan fark edilmediği için çok daha büyük bir tehlike yaratıyordu.

__ İyi geceler…

__ Sana da. Ve arabama iyi bak, dikkatli kullan. Sabah üzerinde tek bir çizik görürsem…

Sonu tamamlanmamış bu tehdit karşısında endişeli de olsa gülümsedi Alper ama aynı an da Korhan arabasından inerken başını öyle bir çarpmıştı yüzünü buruşturdu hızla.

__ Hey, iyi misin?
Korhan başı sızlayan kendisi değilmiş gibi söylenerek kapattı arabasının kapısını.

__ Bomba gibiyim!

 

Yalan değildi. İçinde pimi çekilmiş bekleyen bir bomba vardı, hem de bin bir emekle duygularının önüne ördüğü o duvarın tam önünde duruyordu. Eninde sonunda yaşayacağı o duygusal patlamada tek bir kişi zarar görecekti. Onun da kim olacağı belliydi. Bunu bilerek, kabul ederek içmeye başlamıştı Korhan.

Ve merdivenlerden ağır adımlarla çıkarken tam da hayal ettiği gibi hiçbir şey düşünemiyordu, kendi odasıymış gibi Selen’in yatak odasına girerken de aklında hiçbir şey yoktu. Bedeni yönlendiriyordu onu istediği gibi…