Kor Gibi

97. Bölüm

Tünaydın! Öğle süprizi:))

Keyifli okumalar...:)

97. Bölüm

Selen mektubu tek solukta içercesine okumuştu. Babasının çocukluğu... Hiç konuşmaz, hiçbir şey anlatmazdı o zamanlarıyla ilgili, demek nedeni buydu. Elinde mektup öylece yer de kalakalmıştı Selen! Gözlerinden o deli gibi akan yaşlar olmasa dışarıdan onu gören biri "tepkisiz" olarak değerlendirebilirdi onu ama tam tersiydi! İçi yanıyor, kalbi bir mengenenin arasında kalmışçasına sıkışarak nefes almasını zorlaştırıyordu.

" __ Baba...

__ Pamuk prensesim...

__ Sen uçabilir misin?

__ Hayır, meleğim, hiçbir insan açamaz.

__ Ama sen sadece insan değilsin ki! Benim kahramana babamsın!"

Dün yaşanmış gibi gözlerinin önüne gelmişti o anlar. Nasıl da çekip kendisine sımsıkı sarılmıştı. Hep öyle sarılırdı zaten. Kocaman... Öyle kocaman sarılırdı ki kaybolurdu kollarında, her yerini babası kaplardı. Sıcacık, güvenilir... Zaten Selen için aile, yuva demek baba demek olmuştu hep! Ama ya sonra... Sonra neden böyle olmuştu, neden erkenden bırakıp gitmişti onu hem de soru işaretleri içinde? O an orada olsaydı bağırıp çağırırdı belki ama sonunda yine onun kollarında ağlayarak kendine gelirdi. İlk zamanlarda ki öfkesi zaman aşımına uğradıkça daha iyi anlıyordu. Ne olursa olsun babasını özlüyor, çok seviyordu! Çok büyük bir hata yapmış olsa bile insan bir kalem de vazgeçemiyordu sevdiklerinden. Selen babasının el yazısını dahi özlemiş bir halde tekrar gözlerini indirdi mektuba. O sırada sayfanın en altına yazılmış bir yazı dikkatini çekerek hemen gözyaşlarını sildi ve kalp çarpıntılarıyla birlikte doğruldu yerinde. Gördükleri karşısında hafifçe kaşları çatılmış sanki kan basıncı artmıştı...

Çünkü aşağı da küçücük yazılmış olan bir banka-şube ismi ve kasa numarasıydı.

Aynı dakikalar da Korhan projektörü kapatarak toplantı odasından her zaman ki gibi en son kendisi çıkıyordu. O kadar yoğundu ki sürekli akında olmasına rağmen bir kez olsun Selen'i bile arayamamıştı. Odasına giderken arama niyetiyle telefonunu eline almıştı ki Alper'in kendisine seslenmesiyle arkasını döndü. İşte bu çok iyiydi! Korhan Alper'in yanında ki adamı bir an inceledikten sonra ciddi bir tavırla başını salladı.

__ Hemen odama gidelim, çok zamanım yok.

Alper de onların arkasına takılarak ilerlemeye başladı. Tüm gün aklını kurcalayan soruların hiç birini Korhan'ı yakalayarak soramamıştı ve bir sorun olduğundan emin gibiydi. Ancak o adamı şirkete girerken gördüğünden şüphesinin gerçek olduğunu anlaması çokta uzun sürmemişti.

__ oturun lütfen... Buraya geldiğinize göre bir şeyler öğrendiğinizi ümit ediyorum.

Adamın hiçbir duygu barındırmayan gözleri bir an tam karşısına oturan Alper'e kaydıktan sonra son derece profesyonel bir tavırla tüm dikkatini patronuna verdi.

__ elbette, masanıza bıraktığın dosyada da detaylarına ulaşabileceksiniz.

Korhan dosyayı açıp incelemeye başlarken sordu yavaşça.

__ Gediz'in o adamlarla ne işi var, öğrenebildin mi?
__ Tahmin yürütebiliriz. Ancak sizinle olan bağlantısı koptuktan kısa bir zaman sonra Salih Zorlu'nun evine gittiğini biliyoruz.