Kor Gibi

83. Bölüm

Keyifli Okumalar Canlarımm:))

83. Bölüm

Korhan kırk dakika kadar sonra evdeydi. Alper her zaman ki gibi iyi gelmişti ancak Selen'in telefonu açmaması için aynı şeyi söyleyemeyecekti! Artık tek istediği Selenle konuşmaktı, akşamın o saatinde evde olmasını umuyordu, yalnız Selen salonda ya da çalışma odasında değildi. Selen'in yattığını sanmıyordu, yine de kalbi sıkışırken merdivenlerden yukarı çıkmaya başladı. Huzursuzdu kalbi, huzursuz ve yorgun... Derin bir nefes alarak önce kızının odasına girmeyi tercih etti. Uyuyordu melek kızı... Küçük yatağa doğru yaklaşırken içini sevgi dolu bir his kapladı, dudaklarında hafif bir gülümseme belirdi. Nasıl belirmeyebilirdi ki... O kısacık kolları bacakları her yerdeydi. Çaprazlama tam yatağın ortasına yayılmış, dudakları hafif aralık baygın bir halde derin bir uykudaydı. Dağınık bir küçük hanım mı olacaktı acaba ileri de? Ya da belki inatçı... Annesi gibi inatçı olursa eyvah eyvah! Düşünüyordu da... Hiç Selenle oturup kızlarıyla ilgili gelecek hayalleri kurmamışlar ya da ileri de nasıl olacağıyla ilgili tahmin yürütüp gülememişlerdi. Sıra hiç normal bir hayat yaşamaya gelmemişti... Sorunsuz, endişesiz, aileye zaman ayırabilecekleri normal şeylerden bahsedebilecekleri sıradan bir hayat... Ama bunu değiştirmek istiyordu, Gediz henüz hastanedeyken bu pek mümkün değildi tabii. Tetkikte olacaklardı ama... Büyük bir özlem duyuyordu, imreniyordu o hayata. Az kaldı, dedi kendi kendine Korhan. O günler de gelecek... Ama önce sevdiği kadınla arasını düzeltmesi gerekiyordu. Eğilerek kızının yanağından sıcacık bir öpücük çaldı sonunda. Tüy gibi bir öpücük olmuştu bu, Ecem hissetmemişti bile... Ama Korhan yerinde doğrulurken yer de bir şey fark etmişti. Bir telefon... Selen'in telefonuydu bu. Eğilerek yerden aldı telefonunu, demek bu yüzden Selen aradığını duymamıştı. İyiydi bu, tabii evdeyse...

Evde olmalıydı... Yatak odasına yaklaştıkça kulağına müzik sesi gelmeye başlamıştı.

Bu çok iyiydi demek uyumamıştı, yavaşça kapalı olan kapıyı açtı. Selen odanın ortasında ince askılı badi, altında minicik şortuyla gözleri kapalı kendini müziğe kaptırmış içinden geldiği gibi dans ediyordu. Dudaklarının küçük kıpırtıları ona şarkıya eşlik ettiği hissiyatını uyandırıyordu. Yalnız bu... Selen'in çokta tarzı olan bir şey değildi. Korhan kaşlarını çatarak etrafta gözlerini gezdirmeye başlamıştı, aradığı yer de hemen yatağın yanında duruyordu. Bir şişe şarap... Yarısından biraz fazlası boş görünüyordu üstelik! Selen'in içkiye fazla dayanamayan o narin bünyesinin hala bedenini ayakta tutabiliyor oluşu bir mucizeydi. Hem de ne mucize... Ayakta durmakla kalmıyor bir de müziğin yumuşak ritmine uygun olarak o güzel kalçalarını sallıyordu. Korhan'ın yüz hatları gevşerken dudaklarına da ufak bir gülümseme yerleşmişti onu seyrederken... Onu hiç öyle görmemişti, tadını çıkarırcasına ona gitmek isteyen ellerini ceplerine sokarak seyre daldı karşısında ki güzelliği...

Narin vücut hatlarının içgüdüsel olarak müziğe uyan o tatlı hareketleri ve salınışını saatlerce ayakta durarak izleyebilirdi. Nasıl da ne yaparsa yapsın kendisine yakıştırabiliyordu her şeyi!

Ama sonra... Müzik sona erdi ve Selen uykusundan uyanırcasına gözlerini araladı. Bakışları Korhan'ı bulunca irkildi bir an. Gözlerini onu tanımak istercesine kocaman açmıştı.

__ Evet güzelim, benim!

Korhan'ın kendisine yaklaşmasıyla Selen paytak adımlarıyla yatağında ki kumandaya uzandı. Yalnız üzerinde ki numaraları görmekte zorlanıyor olmalıydı, kumandayı öyle bir yaklaştırmıştı ki yüzüne Korhan gülümsemeden yapamamıştı. Onu gerçekten öpücüklere boğmamak için zor tutuyordu kendini.