Kor Gibi

33. Bölüm

33. Bölüm

 

__ Baba, baba!

__ Cemil Bey, sakın yerinizden kıpırdamayın! Sizi almaya geleceğim!

Hayatında hiç böyle bir korku yaşamamıştı daha önce, titriyordu. Tüm vücudu titriyor, gözlerinden sürekli yaşlar akıyordu. Daha önce sadece filmlerde duyduğu silah sesleri biraz evvel kesilmişti ama yeniden başlayacaktı. Ve babası… Aralarında on adımlık bir mesafe vardı sadece ancak Korhan kolunu öyle sıkı tutuyordu ki yanına koşamıyordu bile. Zaten kıpırdayabileceğinden bile emin değildi. Taa ki babasının bağıran çaresiz sesini duyana kadar!

__ H-hayır, gelme! Kızımı çıkar buradan, hemen!

Selen hayretle aralanan dudaklarıyla baktı Korhan’a, o delici mavi gözleri zorlandığını belli edercesine bir an kısıldıktan sonra hemen kendisine doğru eğilmişti. Ondan kesin bir çözüm bekliyordu Selen, söz vermişti. Kimseye bir zarar gelmeyecekti ama daha omuzlarını kavrayışından bile aksini söyleyeceğini anlamıştı.

__ Korkma, seni buradan çıkaracağım. Sadece yanımdan yürü, başını yukarı kaldırmadan tamam mı ve ben koş dediğim de…

__ Hayır! Babamı bırakıp hiçbir yere gitmeyeceğim! G-görmüyor musun o kendini feda ediyor.

__ Selen…

Selen sıkıca Korhan’ın ceketini tutmuştu, yüzü sırılsıklamdı.

__ Lütfen… Onu burada bırakamazsın!

__ Korhan ne bekliyorsunuz, gitsenize!

Cemil Beyin sesine eşlik eden silah sesleriyle birlikte bir kez daha titredi Selen ve kendini tutamayarak yüzünü gömdü Korhan’ın göğsüne ama Korhan yüzünü hemen ellerinin arasına almıştı.

__ Aynı an da ikinizi birden çıkaramam…
__ H-hayır…

__ Selen! Şu an yardım hızla bize doğru geliyor. Babana bir şey olmayacak. Seni buradan çıkaracağım ve o zamana kadar kimse gelmezse… Babanı almaya içeri gireceğim.

Selen’in gözleri babasının kızarmış yüzüne giderken ne yapması gerektiğini bilmiyordu ama Korhan biliyordu ve ona güveniyordu.

__ Daha fazla zaman kaybedemeyiz. Hadi! Selen… Selen kendine gel!

 

__ Selen… Selen kendine gel!