80. Bölüm

13.1K 738 33
                                    

80. Bölüm

Sonra ki iki saat nasıl geçmişti hatırlamıyordu Selen, ne uykudaydı ne de uyanıktı. Etrafında ses olduğunda duyabiliyordu ama gözlerini açamıyordu. Aslında açmak istemiyordu, vücudu o kadar bitkindi ki sanki pes etmişti.

Hiçbir şey hissedemeden zaman akıp giderken etrafında hissettiği hareketlenmeyle başını kaldırmak zorunda kalmıştı.

__ Selen...

Tarık Bey Selen'in başını omzundan çekmesiyle hızla yerinden fırlarcasına ayağa kalktı. Tıpkı Korhan gibi!

__ Doktor Bey... Ameliyat bitti mi, durum nedir?
Doktor oldukça ciddi ve yorgun görünse de yüzünde ki gülümseme bir nebze olsun rahatlatıcı bir etki yayıyordu etrafına.

__ Ameliyat oldukça başarılıydı, gerçekten şanslı bir genç adam! Bıçak birkaç santim daha aşağıya saplansaymış akciğerine zarar verebilirmiş.

Korhan derin bir nefes alırken bir elini beline yaslamıştı, bu iyi haberdi işte.

__ Peki, ne zaman odasına alacaksınız?

__ Hemen değil... Hayati tehlikesi şu an yok ama onu göz önünde tutabilmemiz için şimdilik yoğun bakımda tutacağım. Her ihtimale karşı...

İşte bu kötüydü hem de çok kötü! Korhan bir elini yumruk yaparken Alper'le göz göze gelmişti. Alper o bakışın anlamını çok iyi biliyordu o yüzden hemen doktora dönerek can alıcı soruyu sordu.

__ Kendinde olacak mı ve... Ne zaman odaya almayı düşünüyorsunuz?

Doktor durumdan haberdardı, polise haber vermemiş olmak onu biraz rahatsız etse de patronu için bunun oldukça önemli bir konu olduğunu anlamış ve itaat etmişti.

__ Her şey yolunda giderse akşamüzeri saat dört gibi odaya almış oluruz. O zamana kadar ilaçların etkisinde uyuyacaktır. Sonrasında hastanızı ziyaret edebilirsiniz. Şimdilik... İzninizle...

__ Teşekkür ederiz, gerçekten...

Doktor bir baş hareketiyle Tarık Beye başını sallamasının hemen ardından aralarından hızlı adımlarla geçerek odasına doğru gitmeye başlamıştı.

__ Korhan sakin ol...

Bunları söyleyen Çağla'ydı ve son derece haklıydı. Her zaman duygularını çok iyi gizlerdi Korhan ama bu olay da kendini durduramıyordu! Yüzünden her şeyin okunduğunu fark etmesi için aynanın karşısına geçmesi gerekmiyordu.

__ Sakinim... Sadece birkaç saat daha bekleyecek olmak... Sinirlerimi bozuyor!

__ Sen beklemeyeceksin! Ben halledeceğim...

__ Baba, olmaz... Onunla konuşması gereken benim!

Korhan son sözü söylediğini anlatmak istercesine gitmek için onlara arkasını dönmüştü ama tek bir adım dahi atamadı! Çünkü birkaç adım gerisinde Selen duruyordu.

Yüzü bembeyaz, saçları darmadağın... Kollarıyla kendi belini sarmış... O kadar narin ve zayıf görünüyordu ki, her an yere düşebilir gibi!

__ Ben... Ne zaman polise gideceğim?
Korhan'ın kanını donduran kelimelerdi bunlar... Bunun düşüncesini dâhil kabullenemezdi, tüm kasları yay gibi gerilirken başını salladı ona.

__ Buna gerek olmayacak, dedi Korhan yavaşça, sesinin tok çıkmasına engel olamıyordu. Sanki boğazının ortasında koca bir yumru vardı.

Kor GibiWhere stories live. Discover now