95. Bölüm

9.6K 553 27
                                    

95. Bölüm

Biliyordu Selen aslında... İçten içe geçmişi gündeme getirmekten de kaçmak istiyordu ama galiba bir süre daha yaşananların etkisi üzerlerinde olacaktı. Kaçmak yerine kabullenmek daha doğru bir çözüm olabilirdi. Çünkü ihtiyaçları vardı. Ne olursa olsun Korhan'ın her zaman kendisini sevdiğini yüz kere bin kere duymaya ihtiyacı vardı. Taa ki "o zamanlar" değerini kaybedene kadar! Selen Korhan'ı ensesinden tutup kendisine doğru çekerken gözlerini hiç ayırmıyorlardı birbirlerinden. Aşk, güven, sevgi, inanç... Hepsi tamdı artık, eksik en küçük bir şey bile yoktu aralarında! Ve daha fazla dayanamayarak aynı an da dokundular birbirlerinin dudaklarına... İlahi bir an gibiydi o an. Manevi... Ruhsal bir doyuruculuğu olan... Kalpleri besleyen, temizleyen, tüm boşlukları doldurup bir bütün yapan, tapmanın izlerini yoğun bir şekilde taşıyan sıcacık, yumuşacık bir öpücük... Selen içinin titrediğini hissederek gözlerini açarken Korhan'ın da aynı şeyi yaşadığına emindi. Yalnız o sırada hızla kapıya vurulduğunu duyarak irkildi. Korhan daha saniyesinde Selen'in üzerinden kalkmıştı.

__ Sen burada kal!

__ Korhan...

Korhan üzerine bir tişört geçirirken gülümsemeye çalışıyordu.

__ Sorun yok sadece bakacağım.

Ardından odadan çıkarak merdivenlerden ikişer üçer inmeye başladı. O esna da dışarıdan gelen sesleri de duyabilmeye başlamıştı.

__ yapmayın Gediz Bey, yoksa polis çağıracağım!

__ Bana bak kaz kafalı herif, sorun çıkarmayacağım. Sadece o...

Korhan'ın hızla kapıyı açması Gediz'i susturmuştu.

__ O ne?

Gediz aradığı adamı bulmanın getirdiği rahatlamayla derin bir nefes almıştı.

__ konuşmamız lazım, acil!

Korhan'ın Gediz'i eve almak gibi bir niyeti kesinlikle yoktu.

__ Ne işin var senin burada, seni etrafında görmek istemiyorum artık!

__ Be de öyle olmasını isterdim ama sayeniz de uçağı kaçırdım!

Korhan kapıyı arkasından çekip kollarını göğsünün altında birleştirmişti.

__ inan bana hiç vicdan azabı çekmiyorum. Hele senin gerçek yüzünle tanıştıktan sonra! O yüzden... Buradan gideceksin ya da polisi bizzat ben çağıracağım.

Gediz Korhan'ın o kararlı ve ukala hallerinden nefret ettiğini hissediyordu. O her ne yaptıysa ve yapmak istediyse hepsini hak etmişti Korhan. Eğer ona muhtaç olmasaydı... Onun kapısına bir daha asla gitmezdi ve bunu Korhan da gayet iyi biliyor olmalıydı ama Gediz'in o an gurur yapma gibi bir lüksü yoktu. Ancak huy... Korhan'ın bakışlarına aynı şekilde dik bakmadan da yapamıyordu!

__ Bundan üç yıl önce bir milletvekilini koruyorduk hatırladın mı?

Bir an da konuya girmeyi hiç istemese de Korhan'ın ilgisini çekmişti. Aslında hiç çekmemeli ve dönüp gitmeliydi! ... Lanet olsun! Söz konusu olan canı olmasa...

__ Hangisinden bahsediyorsun?
__ Salih Zorlu...

Bazen hafıza bir hediyeydi bazense başa bela... Herkesin ismini böyle hatırlamazdı Korhan ancak kendisine yakın hissettiklerini ya da kendisine hiç unutulmayacak izler hediye edenleri unutamıyordu.

Kor GibiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin