Kor Gibi

21. Bölüm

 

21. Bölüm

 

_ Titriyorsun...
Evet, çünkü kendini kontrol edemiyor, hissettiklerini saklayamıyordu. Bir an gülümserken işe yarayabilecekmiş gibi ellerini bacaklarına sürttü, heyecandan her an kalbi patlayacaktı sanki. Sonra… Kocaman, yumuşacık ellerin ellerini kavramasıyla derin bir nefes aldı zorlanarak. Kaçmanın bir faydası yoktu, zaten kaçmakta istemiyordu. Gözlerini Korhan'ın o güzel mavilerine, aşk dolu gözlerine kaldırdı cesaretini toplayarak ve Tanrım, diye inildedi aynı an da içinden... Sadece onun gözlerine bakarak bile eriyebilirdi.
__ Korkuyor musun?
__ Korkmam gerekir mi?
Bu soru karşısında Korhan hafifçe gülümsemişti, yüzünden ayrılamayan arzu dolu bakışlarda derin bir hayranlık vardı. Oysa Selen kendisini  inanılmaz derece de masum ve beceriksiz hissediyordu. Hele Korhan hala ellerinde duran ellerinden birine dudaklarını değdirdiğinde teni alev almıştı sanki. Dudaklarının yumuşaklığı o kadar tatlıydı ki...
__ Selen… Benimle öpüşmekten zevk alıyor musun?
Bu soruyla bir ürperti gezdi Selen’in sırtında… Galiba yüzü kızarmaya başlamıştı. Neden soruyordu ki bunu, cevabından haberi yokmuş gibi! Yine de… Dudaklarında ki ufak gülümsemeye engel olamıyordu. 
__ Şey... Biliyorsun.
__ Bildiğim bir şey daha var, dedi Korhan giderek boğuklaşan sesiyle parmaklarını Selen'in çenesine hafifçe dokundururken...
 Öpüşmekten aldığın zevkin iki katını hissedeceksin.
__ B-buna kalbimin dayanacağını sanmıyorum.
Selen hala sesi çıkabildiği için şükredecek hale gelmek üzereydi. Çünkü Korhan yüzüne doğru biraz daha yaklaşmıştı ve parmakları artık yüzünü değil nazikçe boynunu okşuyordu. Bu ufak ama çıldırtıcı bir işkenceydi.

__ Bende tecrübesizim desem… İnanır mıydın?
Bu espriye aralarında biraz daha mesafe olsa gülebilirdi Selen ama yapamadı. Tepkileri kilitlenmişti, kımıldayamıyordu bile. Korhan hafif bir iç çekerek kendisine biraz daha yaklaştığında, nefesini bir an burnunda hissetmişti. Selen ondan küçücük bir öpücük bile alamadan kalbinin durmasından korkuyordu! O sırada Korhan kısık bir sesle ona sır veriyormuşçasına konuştu yavaşça.

__ Sana dokununca sanki… Sanki yanıp kül olacağım.

Selen’in midesinde ki kelebekler daha sık kanat çarpıyordu şimdi.

__ Gerçekten seviyor musun beni?

Bu soru karşısında belli belirsiz gülümserken bakışları yavaşça Selen’in dudaklarına kaymıştı. Selense bir an zorla yutkundu ve sonra… Korhan’ın yumuşacık dokunuşuyla gözleri kapandı kendiliğinden, onu özlemişti. Onu öpmeyi çok özlemişti!

Bu düşüncenin gerçekliğiyle Selen araladı yavaşça dudaklarını. İşte o an gerçek bir elektrik çarpması hissetti tüm bedeninde! Bir an da hızlanan, giderek daha çok sahiplenen öpüşlerin arasında Selen ilk kez durduramıyordu kendini.

Onun dudaklarının her köşesini çok daha fazlasını isteyerek öperken Korhan’ın bedenini kendisine doğru çekmesiyle beraber ona sımsıkı sarılmış, parmaklarını o güzel gür saçlarının arasından geçirmişti. Nefes almakta zorlanıyordu ama umurunda değildi!