14.Bölüm

19.6K 1K 43
                                    

14. Bölüm

 

__ Günaydın, uyumuyordun değil mi?
__ Lafa bak… Bu hakarettir bana. Ama sen bu saatte beni arıyorsan hatır sormak için değildir. Yanılıyor muyum?
Korhan biraz daha gaza basarken gülümsedi yavaşça.

__ Hayır. Aslında Alper sana söylemiştir. Selen biliyorsun, çok zor bir dönemden geçiyor.

__ Hafızasında hiçbir gelişme olmadı mı?
__ Maalesef… Biraz evvel bizim doktorla da konuştum, zaman veremiyor bize. Bir hafta da sürebilirmiş bir yılda.

__ Tanrım, bu gerçekten korkunç!

__ Bu yüzden senden bir ricam olacak. O… Yani çok yalnız.

__ Neden acaba?

Bu öyle ters bir sesti ki Korhan yüzünü buruşturmuştu, elbette ne bekliyordu ki zaten?

__ Çağla… Tamam, boş ver. Söylemedim kabul et!

__ Saçmalama! Söyle hadi…

Bu gerçekten iyi bir fikir değildi, en son ne zaman onları yan yana gördüğünü bile hatırlamıyordu. Tek aklında kalan birbirlerine bağıran sesleriydi ama yine de elinden daha iyisi gelemeyecekti. O yüzden bunu onun için yapmak zorundaydı. Derin bir nefes alırken konuştu sakince…

__ Belki uzun bir süre bu şekilde yaşamak zorunda kalacak, bunu biraz daha kolay atlatabilmesi için… Onu bu gün ziyaret edebilir misin?
__ Ziyaret mi? Sen ziyaret değil onunla dost olmamı istiyorsun.

__ Aslında doğru, dedi Korhan bu doğru tespiti onaylarken…

İçimden geçen bu ama senden hemen dost olmanı değil sadece biraz denemeni ve ona yardımcı olmanı istiyorum. Şu an kendisiyle, hayatıyla ilgili bildiği tek şey anne ve babasının ölmüş olduğu. Aa, bir de evliliğinin berbat bir şekilde ilerlediğini biliyor tabii.

__ Kendi suçu Korhan! Hem ondan hoşlanmadığımı biliyorsun… O kadar bencil ve duygusuz ki, katlanamıyorum.

__ Onun yanına gidersen böyle düşünmeyeceksin.

__ Nereden biliyorsun?
__ Çünkü senin harika bir kalbin var! Selen’e sadece bir saniye baksan onun nasıl bir boşluğun içinde ve üzgün olduğunu anlarsın. Ben olamıyorum ama bir desteğe ihtiyacı var.

Korhan’ın sesi o kadar donuk ve umursamaz çıkıyordu ki onu gerçekten iyi tanıyan Çağla söylemeden yapamamıştı.

__ Seni etkilemiş…

__ Beni etkilediyse de o değil, hafızasını kaybetmesi etkilemiştir! Şimdi söyle… Gidecek misin?

__ Peki, ne yapalım… Giderim.

Korhan rahatlamıştı ama bir şeyleri yoluna koymaya çalışırken daha çok mahvolmasından da çekinmiyor değildi. O yüzden önlem alırcasına uyardı hemen Çağla’yı.

__ Yalnız yanında benimle ilgili onu suçlayan hiçbir şey söyleme. Şu taraf tutan tavrını gösterme lütfen… Bir de Ecem’i bilmiyor.

__ Neden?
__ Ilgaz Bey Ecem’i öğrenmenin ona çok gelebileceğini söyledi. İlk önce durumunu kabullenmeliymiş. Biraz zaman geçince… Gerçeği ona alıştırarak söylememiz gerekiyormuş. Ilgaz Bey şu an sadece bunalıma girmesini engellememiz gerektiğini söylüyor. Bu yüzden sen de ağzından bir şeyler kaçırma olur mu? Bu önemli…

Kor Gibiحيث تعيش القصص. اكتشف الآن