Kor Gibi

65. Bölüm

65. Bölüm

 

Elleri birbirlerinin avuçlarında kalmıştı bir süre. Sıcacık, yumuşacık iç yakan bir elektrik vardı birbirlerine geçip kalplerini titreten... Aşk, tutku, özlem...

Ne varsa sadece bir el sıkışmasında hissedebiliyorlardı ve yalnız değillerdi. Biliyorlardı, karşılıklıydı! Korhan onu çekip sarılmamak için kendisini zor tutarken Selen sonunda elini ondan çekerek derin bir nefes almıştı.

__ Neyse, ben... Devam edeyim, görüşürüz...

Korhan ona gülümserken cep telefonu çalmaya başlamıştı ve arayan babasıydı, onu gerçek dünyaya çağırıyordu! Selen'in koşarak kendisinden uzaklaşmasına bakarken açtı telefonunu.

__ Baba...

__ Oğlum, neredesin sen? Toplantı başlamak üzere!

__ Selen'in yanındaydım, şimdi hemen şirkete geçiyorum.

__Yaa, derken Tarık Beyin sesi yumuşamıştı.

Çok sevindim, barıştınız mı?

__ Küsmemiştik ki!

__ Hey Allahım! Madem küsmediniz, Selen neden babasının evinde? Sen neden izin veriyorsun orada kalmasına? Hem Ecem ne olacak böyle?

Babasına bir saat boyunca hiç durmadan bu durumun sebebini anlatmaya çalışsa da anlamayacaktı biliyordu. O yüzden hemen kısaca, aceleci bir tavırla anlatmaya çalışmıştı.

__ Ecem'i her gün görüyorum baba. Selen'le de kısa bir süre böyle olmamız gerekecek. Sonra her şey çok daha güzel olacak, sen düşünme bunları.

__ Düşünmeymiş! Allah akıl fikir versin, iki çocuğu evlendirirsen böyle olur işte! Oyuna çevirdiniz evliliğinizi ya neyse... Ne haliniz varsa görün, karışmıyorum ben artık.

__ Bu karışmayan halin mi, derken Korhan'ın neşesi yerine gelmeye başlıyordu.

Merak etme sen... Biz asla ayrılmayacağız. Ve ben hemen yanına geliyorum!

Telefonu kapatıp arabasına binerken Korhan'ı aklında pek çok plan vardı. Selen'i götürmek istediği çok yer vardı mesela, birlikte hiç yapmadıkları çok şey vardı!

Artık onu çok mutlu edecekti...

 

Selen'in günü oldukça verimli geçiyordu. Spordan sonra duşunu almış ve hemen okulunun yolunu tutmuştu. Artık daha fazla okuluna ara vermeyecekti, yeterince uzatmıştı zaten. O yüzden önce dondurulmuş olan okul kaydının işlemlerini yaptırdı, bazı tanıdıkları sayesinde işlemleri daha çabuk olacaktı. Tabii iyi bir öğrenci olmasının da katkıları vardı. Özellikle hocaları arasında... Bütün gününü derslerine giren profesörlerle konuşarak ve derslerine girerek geçirmişti. Erken başlamanın zararı yoktu nasılsa. Kitaplarını da almış evine ancak hava karardıktan sonra dönebilmişti. Arabasını evinin önünde durdururken tam önünde duran koca kamyon dikkatini çekmişti. Anlaşılan beş yıldır boş olan eve taşınanlar vardı. Selen çok umursamasa da bir an bakmıştı hemen yanında ki eve... Onun için çok gürültücü insanlar olmasa yeterliydi. Selen evine geldiğinde daha anahtarını çıkaramadan her zaman ki gibi Yasemin Hanım açmıştı kapıyı.

__ Selen Hanım, hoş geldiniz...

__ Hoş bulduk. Çok yoruldum, hemen odama çıkacağım.