107. Bölüm(Final)

20.4K 727 118
                                    


Bulutlar arasından sızarak kendisini gösteren güneşin göz kamaştırdığı ılık bir sonbahar günüydü. Arada bir ortaya çıkan o hafif esinti bahçede ki toprak kokusunu taşıyor, her bir köşeye yayıyordu. O hava da yapılacak en iyi şey Selen için bahçe de olmaktı. O da onu yapıyordu. Omuzlarında ki ince şal onu o ince serinlikten koruyor, hissettiği huzur yüzünü gülümsetiyordu. Gözlerini kapamış kendini o ana teslim etmişti.

__ Çocuklar, havuza çok yaklaşmayın!

Hemen yanından gelen o ses Çağla'ya aitti. Selen gözlerini açtığında Ecem biraz uzaktan onlara el sallıyordu.

__ merak etme Çağla Teyze, gözüm üstünde!

Hem de gerçekten üzerindeydi. Baran'ın nereye gittiğini takip ediyor, eğilip kalkarken her an küçük elleriyle onu yakalamaya hazır görünüyordu. Selen sevgiyle kızına uzaktan bir öpücük yollarken Çağla hafif bir iç çekmişti.

__ ecem gerçek bir abla... Şimdiden nasıl anaç ve korumacı bir kalp taşıyor. Hele bir de kendi kardeşi doğsun...

Selen elini büyümüş kocaman karnına götürüp okşarken gülümsüyordu.

__Baran onun öz kardeşi gibi canım... Birbirlerine nasıl düşkünler baksana. Ecem on bir gün görmese dünyayı başımıza yıkıyor.

Çağla dayanamayıp kıkırdamaya başlamıştı.

__ aralarında yaş farkı az neyse ki! Yani... Ne olur ne olmaz...

Selen'in anlamayan bakışı çağla'nın daha çok gülmesine neden olmuştu.

__ yani diyorum ki belki iler de dünür oluruz!

Neredeyse yerinden sıçrayacaktı Selen... Yani karnı ağır basmasa...

__ Yok daha neler! Ben kızımdan büyük damat isterim. Hem... Bu ne canım, beşik kertmesi yapalım istersen!

Çağla artık gülmüyor resmen kahkaha atıyor bir yandansa gözlerinden akan yaşları siliyordu.

__ Ayy, öleceğim! Sanki yarın istemeye geleceğiz. Korkma be kızım...

"Korkma" demesi kolaydı tabii. Selen hiç istifini bozmadan yerinde doğrulurken Korhan elinde maşayla yanlarına geliyordu. Gözlerinde meraklı bir ışıltı seslendi onlara.

__ Hanımlar! Biz de gülmek istiyoruz.

Selen'in Çağla'ya olan öldürücü bakışlarını Korhan'ın kendisine arkasından sarılmasıyla son bulmuştu.

__ Hiç... Kendi aramızda gülüyoruz işte!

Korhan Selen'in omzunda ki şalı düzelterek saçlarına bir öpücük kondurdu.

__ İyi bakalım... Yalnız Çağlacım doğmamış çocuğumuza da kısmet isteriz!

__ Ne?

__ sen ne zaman, hangi ara duydun?

__ azizim bu adamın kulakları her şeyi her yerden duyabilir! Korkmak lazım.

Korhan Selen'e göz kırparken uzanarak Çağla'nın omzuna vurmuştu hafifçe.

__ Korkma dünür, oğlun korksun. Malum benden kolay kız alınmaz.

Bu sefer hep beraber gülüyorlardı, yalnız Selen giderek yayılan mangalın kokusunu almaya başlamıştı. Hafifçe yalanmadan yapamadı.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Oct 05, 2015 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Kor GibiWhere stories live. Discover now