Kor Gibi

1.Bölüm

İşte ilk bölümüz... Canlarım umarım severek okuyacağınız bir hikaye olur Kor gibi... İ

Yorumlarınız benim için çok değerli, şimdiden teşekkür ederim ve keyifli okumalar...

1. Bölüm

 

Mayıs 2013…

 

__ Yeter artık, bu kadar yeter! Bencilliklerinden saçma, anlamsız ukalalıklarından usandım! Bütün doğruları sadece sen bilmiyorsun, topla kendini!

__ Hadi ya bunu bana sen mi söylüyorsun, işte bu çok komik.

__ Gül sen… Ama bir gün seni birileri toplayacak. Tabii o ben olmazsam!

__ Beni tehdit mi ediyorsun?

Gerçekten de bu açıkça bir tehditti. Koskocaman spor salonunda herkes durmuş onları seyrediyor ama kimse onların arasına girmeye cesaret edemiyordu.

__ Evet, aynen öyle!

__ Konuşurken başını yukarı kaldırmak zorunda kaldığın bir adamı tehdit etmek aptalca değil mi?

Ukalalığı devam ediyor, karşısındakini kışkırtmak istercesine bembeyaz dişlerini ortaya çıkararak alaylıca gülümsüyordu! Ancak bu alaycılığı omzundan hızla geriye doğru itelene kadar sürebilmişti. Gerçi itişi sert bile olsa geriye doğru bir adım atması gerekmemişti ama işte çenesi kasılmaya başlıyordu.

__ Sakın dokunayım deme!

__ Dokunursam ne olur? Senden kısa birinden dayak yersin diye mi korkuyorsun yoksa?

Bu sözleri ortamı iyice gerginleştiren bir kahkaha takip etmişti.

__ Vah yazık! Sen sahiden bir zavallısın, kendine bu kadar acıdığını bilmiyordum!

İşte bu bardağı taşıran o damlaydı, bir söze ihtiyaç yoktu artık. Hırsla bu sözlerin intikamını almak istercesine yüzüne doğru gelen yumruğu son an da fark etmişti. Aslında bu ondan bekleyemeyeceği kadar güzel bir ataktı ama ne var ki karşısında şansı yoktu. Her zaman ki hızlı refleksleriyle yumruğundan kurtularak tamamıyla alışkanlık gereği onu iki büklüm bir duruma getirerek dizini hızla geçirdi midesine. Bu onun yere düşmesi için yeterli bir darbeydi ve de öyle olmuştu! O yere serilirken verdiği acı yetmemiş gibi ona doğru eğilerek yakasından tutarak hafifçe kaldırdı onu. Yumruğu sıkılmış ona doğru inmek üzere havaya kalkmıştı… Ki bir an da yumruğunu saran ince parmaklarını hissederek durdurdu kendini!

__ Bıraksana onu adi herif! O kocaman elinle ona vurmaya kalkma sakın! Git buradan hemen! ... Tanrım, iyi misin?
Kızın acı dolu, ilgili ses tonuyla hemen Alper’e dönüşü üzerine ayağa kalktı yavaşça. Gülmek istiyordu ama yapamıyordu! Doğrusu bu kadarını o bile beklemiyordu.