Kor Gibi

98. Bölüm

98. Bölüm

__ Selen...
Ama oda boştu! Korhan sırtını duvara yaslayarak derin bir nefes aldı. Acaba çok mu panik yapıyordu? Belki... Ama yaşanılanları düşününce hiçte garip bir tepki değildi bu. Korhan pantolonunun cebinden telefonunu çıkarırken bir an kulağına gelen hafif bir sesle doğruldu yerinde. Ardından gergin olan yüz hatları gevşedi hafifçe... Su sesi geliyordu! Hayatında duyduğu hiçbir su sesi o kadar huzur getirmemişti Korhan'a. Elini saçlarına götürürken kendi haline gülümsemeyerek başını salladı ve üzerinde ki ceketi çıkararak yatağa bıraktı. Ama o sırada iki yastığın arasına özenle sıkıştırılmış bir bebek dikkatini çekmişti. Bezden yapılmış bu bebek belli ki el emeğiydi. Yıllar önceden kalmış olduğu son derece belli olsa da temiz bakılmıştı. Korhan yatağın kenarına otururken kapının açılma sesiyle hızlanan kalp atışlarıyla bekledi Selen'i... Selen tozpembe bornozu ve çıplak ayaklarıyla banyodan çıkmış bir yandan saçlarına tutturduğu havluyla mücadele ediyordu. O görüntüyü doya doya yüz kez seyretse doyamazdı Korhan. O yüzden o fırsatı kaçırmayarak baştan sona büyük bir hazla yavaş yavaş seyretti sevdiği kadını... Yüzü, burnu, dudaklarının parlamasından su damlacıklarının hala üzerinde olduğunu tahmin edebiliyordu. Sonra o kuğu gibi olan zarif boynu... Bornozunun izin verdiği ölçü de görebildiği gerdanı... İpek gibi olan o tenin ıslak olduğunda fark ettiğinde ateşi başına vuruyordu her zaman. Parmaklarıyla ona dokunmak... Üzerinde ki ıslaklığı dudaklarıyla giderme ihtiyacı duyuyordu ama sadece... Bu değildi Korhan'ı etkileyen! Bornozunun kemerini öyle bir bağlıyordu ki incecik belini ortaya çıkarıyordu. Güzel ve narin ayak bileklerini saymıyordu bile.

Bir kadının her santimi bu kadar etkileyici olabilir miydi? Ona bakarken içi eriyor, onu orada izlerken yok olup gitmek istiyordu. Korhan'ın o aşk ve tutkuyla harmanlanmış bakışlarını Selen'in fark etmemesi imkânsızdı. Sürpriz bir şekilde onu karşısında bulmak bile Selen'in midesinde kelebeklerin uçuşmasına sebep olurken o güzel, etkilenmiş mavilerle karşılaşmak tepeden tırnağa ürpermesine neden olmuştu. "Gözleriyle soymak" tabiri kesinlikle o bakışlardan ileri gelmiş olmalıydı. Selen hafifçe pembeleşmiş yanaklarıyla normal olmaya gayret ederek gülümsedi.

__ Hoş geldin, ne zamandır buradasın?

Korhan Selen'i elinden tutarak yanına oturtmuştu. Artık kokusunu da çok daha net bir şekilde alabiliyordu. Herkesi müptelası edebilecek kadar muhteşem ve doğal bir kokuydu bu. Korhan Selen'in elini yavaşça dudaklarına götürürken onu anlamak isteyen bakışları sevdiği kadının üzerinde geziniyordu.

__ Nasıl güzel bir şeysin sen... Aşk perisi filan mısın yoksa?

Sessiz kalarak gülümsedi Selen ama o gülümseme de bir dalgınlık vardı sanki.

__ Bu gün birkaç kez seni aradım, dedi Korhan sonunda gözlerini Selen'den ayırmayarak.

Ama açmadın, sana ulaşamayınca... Gerçekten çok endişelendim.

Selen havluyu saçlarından çekmiş, saçlarını yanda toplayarak kurulamaya başlamıştı.

__ Telefonum... Evet, Ecem'in odasında kaldı sanırım, sesini de kısmıştım. ... Neden endişelendin ki?

__ Bilmem. Sanırım alışkanlık oldu.

Selen havluyu kucağına bırakmıştı.

__ Gediz'le ilgili bilmediğim bir şey var mı?

Korhan artık onu endişeli görmek istemiyordu ama bir süre daha böyle gidecekleri çok acıktı. Yine de en azından o an onun rahatlamasını sağlayabilirdi ki buna kendisinin de çok ihtiyacı vardı. Eve gelene kadar yaşadığı stres kol kaslarına vurmaya başlamıştı artık.