Kor Gibi

106. Bölüm

106. Bölüm

Selen Korhan'dan biraz daha uzaklaşarak onu elinden tutmuş yatağa doğru götürüyordu.

__ Başka bir şey olmadığından emin misin?
Nihayet yan yana oturuyorlardı, işte bu çok iyiydi. Artık bacakları titremeyecekti en azından. Korhan'ın endişe, korku ve merak dolu sahiplenici bakışlarına gözlerini kaldırırken gülümsemeye çalışıyordu.

__ Ben... Doktora gittim.

Korhan'ın bir an aklı başından gitmişti sanki! Selen'in boşta olan elini de kavrarken yatakta tamamen ona doğru dönmüştü.

__ Neyin var, neden... Neden dün telefonda söylemedin?

Yanlış bir başlangıç yapmıştı işte. Ona başını sallayıp bir elini Korhan'ın yüzüne götürürken onu rahatlatmaya çalışıyordu. Bunun en iyi yolu ise doğrudan söylemekti.

__ Sakin ol... Kadın doğum doktoruna gittim.

Korhan'ın soru işaretleriyle dolu bakışları kesinlikle silinmemişti. O yüzden Selen çok duraklamadan devam etti. Aslında kalbi deli gibi atmasa daha hızlı ve rahat konuşabilirdi ama nefes alışlarının düzensiz oluşu ona engel oluyordu.

__ oraya gitmeden birkaç doktor araştırması yapmıştım. Kontrol için gittim.

__ Söz vermiştik, birkaç ay daha gitmeyecektik.

Selen bir an durdu o zaman ama yüzünde ki sırıtış hiç eksilmiyordu.

__ Bilmiyorum ama dayanamadım işte.

__ Güzel bir haberin var, dedi Korhan nihayet kendi kendine konuşur gibi.

Yoksa artık çocuk yapabilir miymişiz?

__ Hamileyim!

Odaya bomba düşse o kadar şaşırmazdı Korhan! Yok, yanlış duymuş olmalıydı.

Selen... H-hamile... Gerçek miydi bu yoksa rüya mı görüyordu? Kulaklarıyla duymuştu doktoru! Bir sene daha bebeklerinin olamayacağını söylemişti en son. Yaptığı erken doğum Selen'in rahmin de birkaç sorun bırakmıştı. İyileşecek sorunlardı bunlar ama bu kadar erken... Sevinmeye korkuyordu! Oysa Selen gözlerinde ışıltı, dudaklarında hiç görmediği bir gülüşle duruyordu karşısında. Tüm vücuduna bir ateş basmıştı sanki.

__ Sen... H-hamile misin?
Selen orada oturamayarak sonunda ayağa kalkmış ve kollarını iki yana açmıştı. Evet, bütün dünyaya haykırmak istiyordu.

__ Hamileyim ben, bir bebeğimiz olacak!

Korhan hangi ara kalkıp kucaklamıştı Selen'i, o ara film kopmuştu... Hatırlamıyordu! Hatta seneler sonra bile hatırlamayacaktı!

__ Hamileyiz! Sonunda tekrar hamileyiz!

O gece... Tüm gece heyecan ve mutluluktan, kurdukları hayallerden sıyrılıp uyuyamamışlardı bir dakika bile. Birbirlerinin kucaklarında, sarmak dolaş... Ara ara birbirlerini sevmiş, geriye kalan tüm zamanlarında da ailelerine yeni katılacak bebeklerini hayal etmişlerdi. Kız mı olacaktı erkek mi, peki ya ismi ne olmalıydı? Ecem'e ne zaman, nasıl söyleseler daha uygun olurdu? Hangi odayı ona hazırlayacaklardı? O kadar çok mutlu soru vardı ki akıllarında... Güneşin ışıkları pencereden sızıp onların yüzüne yansıdığında dahi en küçük bir uykusuzluk izi yoktu gözlerinde. Sadece... Gerçek, saf bir mutluluk ve aşk...