Kor Gibi

50. Bölüm

50. Bölüm

 

Korhan'ı öpmek Selen'in planladığı, onu korumak için yaptığı bir şey değildi. Kendiliğinden olmuştu, bir an da... Hiç düşünmeden, içine dolan arzuyla, hırsla yaptığı bir şeydi! Dudaklarının altında ezilen o yumuşacık, biçimli dudaklar çok tanıdıktı. Her zaman ki gibi acılarına hızla son verip derin bir zevk veriyor, aklını başından alıyordu!

Nefesi kesilene kadar biraz sert sayılabilecek, Korhan'ı baştan sona ürpertecek öpüşlerle esir aldı onu.

Korhansa karşısında donmuş gibiydi ama göğsünde hızla çarpan kalbi ve hızlanan nefesleri öyle söylemiyordu.

Selen zorla yutkunarak onu öpmeyi bıraktığında dudakları dudaklarındaydı hala. Ona dokunmanın verdiği o his... Vazgeçilmezdi, mükemmeldi! Selen hiçbir şey düşünemiyor, tamamen kalbi tarafından yönetiliyordu. Onu çok özlemişti, çok ama çok özlemişti! Onu istiyordu, bir an için bile olsa onun olduğunu hissetmek istiyordu!

Artık dayanamıyordu, yaptıklarının sonucunu umursamadan, hiç gözlerini açmadan Korhan'ın terlemiş avuçlarını alarak midesine iki yandan yasladı önce... Ama o kadarı yetmezdi! O yüzden bileklerini tuttu bu sefer ve ellerini vücudunda gezdirerek göğüslerine doğru çıkardı yavaşça. Aynı an da... Korhan'ın da kendisiyle beraber titrediğini hissetti. Bu zevk verdi Selen'e. Onu böylesine etkileyebilmek içinde ki ateşi daha da körüklüyordu.

__ S-selen...

Dudaklarına çarpan o ateş gibi yanan nefesin kaynağına, içini eriten dudaklara sürttü hafifçe dudaklarını ve serbest bıraktı Korhan'ın ellerini... Kalbinde küçük bir sızı vardı! Çünkü gözlerini açmaktan korkuyordu, gerçek dünyaya dönmek istemiyordu. Ona ihtiyacı vardı, çok hem de...

__ Seni istiyorum, dedi Selen titreyen sesiyle son derece dürüst olup Korhan'ın nefesini keserken!

Aşkını hissetmek istiyorum, sadece benim olduğunu bilmek istiyorum.

Zaten Selen'in öpüşüyle aklının neredeyse tamamını kaybetmişti Korhan. Ondan uzaklaşıp öğrenmek zorunda olduklarının peşinden gidemiyor, ellerini üzerinden çekemiyordu. Hatta kımıldayamıyordu bile! Hem... Neden gitmesi gerekiyordu, konu neydi? Hatırlamıyordu! Sadece tüm vücudunun alevler içinde yandığını hissediyordu. Onu bir daha öpemeyecek, dokunamayacak diye deli bir korku yaşarken içten içe o güzel sözlerinden duymuştu ya onları... Onu hemen öpmeye başlamazsa ölebilirdi.

Ve o an tam olarak yaptığı şey kendisini Selen de kaybetmekti!

Öyle hızlı bir şekilde Selen'in narin bedenini kendi vücuduna yaslayıp dudaklarını deli bir arzuyla öpmeye başlamıştı ki hiçbir zaman dilimi yetişemezdi ona. Belki daha duygusal ve daha yumuşak öpmeliydi onu ama yapamıyordu. İçinde ki özlemi, tutkuyu... Ona duyduğu ihtiyacı kontrol altına alamıyordu!

Selen'in o sıcacık, eşsiz dudaklarının her bir noktasını öpücüklere boğarken Selen'in de aynı istekle kendisine eş bir tutkuyla karşılık vermesi Korhan'ı daha da çıldırtıyordu!

Zaman, mekân her şey silinmişti aklından. Sadece onu istiyordu, bir an önce, hemen!

Korhan tüm aşkını ona anlatan, sabırsız öpücüklerine devam ederken Selen'in parmaklarını saçlarının arasında hissettiğinde onu geriye doğru sürükleyerek Selen'i duvara yaslamıştı sertçe.

__ Selen...

İnlercesine dudaklarından kopan o kelime Selen'i bir kez daha titretirken üzerinde ki gömleğin yırtılma sesi geldi bir an kulaklarına! O ses garip ya da fazla abartılı değildi! Tersine Korhan'ın bir an önce tenine ulaşma çabası, o kendini kaybetmiş hali Selen'i daha da heyecanlandırıyor, daha da onu istemesine neden oluyordu.