TNP's 1st One-Shot Story Writing Contest Pt. 2

Entry #128

THE CHOICE NOT CHOOSEN

by Alie Jimenez

"Where is he?" That's the only words that keep on running' in Leyla's head. Waiting in the shed, beside the bridge, where she first met Les. It was their second anniversary; it should be their day to celebrate their love.

Labinlimang minuto na ang lumipas ngunit wala pa ring Les ang dumarating. Lima... labinlima... hanggang sa umabot na sa isang oras ang lumipas ngunit wala pa rin siya.sinubukan na niyang siya'y tawagan ngunit, "The number you have dialed..."

"Ano ba?! Saan ka na?" inis niyang bulong sa sarili.

She tried to call him once again, but this time it's ringing but he's not answering. Then, the phone vibrated, the call was hang up. She dialed his number one more time. He, at last, answered the phone.

"Hello, Les, nasan ka na?"

"Hello?" said the voice from the phone.

Leyla's eyes suddenly filled with tears, for the voice that has spoken to

her wasn't his, it was a lady's voice. Her arms weakened and her body enervated that she flopped in the seat of the shed.

"Bakit mo nagawa sa'kin 'to?" Ang tanging namutawi sa kanyang bibig, habang nag-uunahan ang bawat patak ng luha sa kaniyang pisngi.

Makalipas ang ilang minuto ay napagdesisyunan niyang umuwi. Kasabay ng kanyang paghakbang ay ang kanyang paghikbi. Maraming tanong ang gumugulo sakaniyang isipan, mga hinagpis at sakit ay tila mga karayom na tumutusok sa kaniyang puso.

Nakarating siya ng bahay ng may mabigat na kalooban, nadatnan niya ang kaniyang ina at si Clark at ang nanay ni Clark sa sala na nag-uusap.

"Anak, san ka galing? Halika muna." Tawag ni Andrea sa kanyang anak.
"Huwag po muna ngayon ma, pagod po ako." Matamlay na hayag ni Leyla.

Dumeretso siya sa kanyang kuwarto at sumalagmak sa kanyang kama, iginapang ang kanyang mga kamay at isinubsob ang kanyang ulo sa dantayan.

Heartbreak, hatred, questions filled the whole room. The pictures on the wall and the pillow witnessed how the place filled with sorrow. Halos mabasa na ang buong unan dahil sa mga patak ng luhang pumatak dito.

A couple of weeks passed, a weeks of lament and loneliness in Leyla's heart. But Clark stayed beside her, he proved her his love. Due to emptiness in her heart and her desire to escape from loneliness, she accepted his love.

They moved and wandered throughout the city for a while. They made memories and put their past behind. Lumipas and dalawang taon, tatlong araw bago ang kasal nina Leyla at Clark, bumalik sila sa kanilang lugar.

Pumunta si Leyla sa venue ng kanilang kasal ni Clark, sa Lieben Garden. Sa kanyang paglilibot sa di sinasadyang pagkakataon ay nasalubong niya si Les, ang lalaking minsan na niyang inibig.
"Les? Anong ginagawa mo dito?" Kunot-noong tanong ni Leyla.

"Andito ka pala sa venue ng kasal mo. Di ko lubos akalain na ikakasal ka na pala." mapang-uyam niyang sabi.

"Oo. Ikaw may asawa ka na?" sarkastikong tanong ni Leyla.

"Wala pa, kasi naman iniwan ako nung babaeng gusto kong pakasalan."

"Tsk. Baka naman kasi niloko mo yung babae na iyon."

"Anong niloko? Kailan pa ako nagloko?"

"Hanggang ngayon pa rin talaga sinungaling ka no? Siguro kung hindi pa kita tinawagan nung araw ng anniversary natin hindi ko pa malalaman na matagal mo na pala akong pinaglalaruan."