Entry #207

78 2 3
                                    

It's Always You
by TheIncredibleLady

"Who is she?" tanong nito habang nakatayo sa aking likuran. Inangat ko ang aking ulo upang pagmasdan ang kaniyang reaksyon, masaya itong nakatingin sa portrait painting na aking ginawa.

She's my best friend since we were just kids, our parents were both close to each other, so we became close as well. She's referring to the painting that I made. Well, It's a girl who's happily sitting on a chair while drinking her coffee. Every time that I painted about women, she's always asking me who is it but I always didn't give her an answer. But if I'm going to, I'll say that this woman is my number one inspiration to continue living in this world, who gave me the strength to do my best in everything and the one that I want to marry someday.

I stared at her for a while and then I gave her a smirk, "Well, Secret..." that was just what I answered before I stood up and started cleaning my mess.

I saw her pouted, "Timothy!" maktol niya, samantalang ako'y humalakhak lang dahil sa naging reaksyon niya.

**

"Julianna Mendez... Hmm?" sambit niya at tumango-tango pa. Ito na naman siya't pinakikialaman ang cellphone ko.

Inilapag ko ang aming merienda habang siya'y abala sa pagtitipa ng aking telepono. Sari- wang hangin at magandang tanawin ang nakapalibot sa amin dahil napapaligiran kami ng ibat ibang klase ng mga bulaklak.

"Bakit hindi mo man lang ina-accept?" tanong niya at ipinakita sa aking harapaan ang litrato ng sinasabi niyang babae. Maganda ito at halatang mula sa mayamang pamilya.

Why she's always like that? Why she always likes to pair me with other strange girls? I even don't know them.

I stared at her coldly. "I don't like her!" and just continue serving her food.

"She's beautiful kaya!" she defended while pointing the girl in the picture.

She's being conyo again, I sighed.

Napangisi ako sa aking naisip. "So you're telling me that she's more beautiful than you?" pilyong tanong ko.

Pinagkrus niya ang kaniyang mga braso at inirapan ako. "Siyempre, mas maganda pa rin ako! Tse!" maarteng sagot niya kaya't napatawa ako nang malakas.

She's always confident in everything, I hope that I could be confident too, confident to confess my feelings for someone...

***

Halos dalawang buwan na rin ang nakalilipas, Naging abala si Alexandra sa pag-aayos at pagpaplano ng paparating niyang kaarawan, samantalang ako'y abala sa pagpipinta ng magiging regalo ko para sa kanya.

"Here's my gift for you..." I held my gift at her and smiled.

She smiled at me before she takes it, "Thank you!" she said.

Hindi pa siya nakakaayos dahil magsisimula pa lang silang mag-makeup at mamaya pa naman ang party pero nauna na akong pumunta rito para ibigay ang regalo ko.

"Ladies and Gentlemen, Let's welcome our celebrant...The beautiful Alexandra Lopez!" masayang pagtawag ng host sa kanya.

I got stunned when I saw her, She's beautiful wearing a blue off-shoulder tulle gown with leaves intricate designs. The audience clapped their hands when she started walking to the center.

Nagsimula na ang party, karamihan sa mga dumalo ay pareho naming mga kakilala at nasa iisang paaralan lang din namin. Lumapit na ako sa kanya nang ako na ang sumunod, I give her the flower that I'm holding, and offer my hand to dance with her. She smiled before she grabbed It and we started dancing. Diretso lang akong nakatingin sa kanya habang kami'y sumasayaw, hindi ko maiwasang hindi mamangha sa kanyang ganda.

TNP's 1st One-Shot Story Writing Contest Pt. 2Where stories live. Discover now