Safiyae & Safouane

Capitulo 20

Wat vooraf begon:
Dit telefoontje brak me ter plekke. Dit is het ergste wat je kan overkomen. Door dit ene telefoontje is mijn leven een puinhoop. Door dit ene telefoontje is mijn leven een puinhoop. Mijn leven waar ik 18 jaar lang aan heb gebouwd en gewerkt is door een telefoontje ingestort. Ik was Safouane al verloren. Maar nu, nu is alles verloren en dit door dit ene telefoontje........

_______________________________________

Perspectief Safiyae

~telefoongesprek~

Dokter: Bonjour j'appele pour la famille el **** (hallo ik bel voor de familie el ****)
Ik: oui tu parlez avec ca (Ja daar spreekt u mee)
Dokter: j'appele parce qu'il ya de mauvaises nouvelles (ik bel omdat er slecht nieuws is)
Ik: et cette nouvelles est? (En dat nieuws is?)
Dokter: il sagit de madame el **** (Het gaat over mevrouw el ****)
Ik: ta mere la pute! Dire ce qu'il ya! (Je moeder de hoer! Zeg nou wat er is!)
Dokter: madame el **** est morte. Toléré. (Mevrouw el **** Is gestorven gecondoleerd)

~einde telefoongesprek~

Ik liet de telefoon vallen bijna viel ik neer maar me vader wist me met op te vangen. Ik kon geen woord meer uitbrengen. Alsof het bloed niet meer door mijn lichaam stroomde en het niet meer door pompte naar mijn hart. Alsof mijn mond was uitgedroogd. Mijn keel deed pijn en was helemaal droog. Ik probeerde iets te zeggen maar het lukte niet. Mijn hart deed zo een pijn. Mama is dood. Mama is dood. Mama is dood. Mama is dood. Ik kon het maar niet beseffen hoe vaak het ook door mijn hoofd spookte het besef kwam gewoon niet. Ik kon het niet geloven.

Alleen de tranen die bleven stromen als kranen. En me vader probeerde een woord uit mijn mond te krijgen wat niet bepaald lukte. Ik begon alles kapot te slaan alles moest kapot net zo kapot als ik ben. Ik trok de gordijnen met een ruk omlaag ik begon mijn haren te trekken mezelf te slaan en pijn te doen. De pijn vanbuiten was niks vergeleken met hoe ik me van binnen voelde. Helemaal gebroken.

Me vader greep me stevig en duwde me strak tegen zich aan en susste me. "Saff benti adem in adem uit adem in adem uit. Vertel me maar wat er is." Zei hij gebroken bang om te horen dat het 't ergste is waar hij voor vreesde. "Mama is dood..." Ik keek mijn vader recht in zijn groene ogen aan. En zonder besef stroomden de tranen ook bij hem over zijn wangen.

Ik besef gewoon nog steeds niet dat mijn moeder dood is. "M-a-mama is dood?" Stamelde papa ongelovig. En op dat moment begon ik het te beseffen. Me moeder mijn wereld mijn zuurstof mijn hart mijn koningin mijn alles. Het is weg. Alles is verloren. Zonder haar ben ik niks. Helemaal leeg. Alsof het ergste nog komen zou.

Wie zal nu tegen mij zeggen wanneer ik iets goed doe mashallah benti inou? Met wie kan ik nu over mijn gevoelens praten? Wie zal altijd achter mijn keuzes staan ondanks welke keuze het ook is? Wie zal me opvrolijken als ik me down voel? Bij wie kan ik terugvallen als er iets fout is gegaan nu? en ze zal mij nooit oordelen welke fout ik ook heb gemaakt. Wie staat altijd voor me klaar ALTIJD? Juist ja niemand.........

"Papa ik kan zo echt niet leven ik kan dit niet." Huil ik hartverscheurend. Hij probeert me te troosten maar ik ben ontroostbaar. "Kom benti het is nacht we gaan slapen morgenvroeg vertrekken we naar Frankrijk." Zei mijn vader gebroken het doet me pijn hem zo te zien.

Niet alleen ik heb het er moeilijk mee maar me vader ook. Ik knik hij omhelst me stevig en fluistert aanmoedigende woorden in mijn oor. Hij loopt me mij mijn kamer in en geeft mee een kus. Hij stopt me in bed en loopt naar zijn eigen kamer.

Ik probeer te slapen wat niet lukt. Ik ben me moeder kwijt het enige wat ik doe is huilen. En ik ben mijn droomman kwijt. Met betraande ogen kijk ik naar mijn armbandje 'Safouane♡' Hem ben ik ook kwijt. Terwijl ik weet dat ik niet eens 1 dag zonder hem kan. Maar het ergste van alles is het verlies van mijn moeder. Was hij er nu maar, om mij te troosten. Hoe dan ook ik moet m echt uit mijn hoofd zetten. Ik moet ik heb geen andere keus. Na heel erg lang val ik huilend in slaap.

Perspectief Safouane

Ik sluit 't pand af en rijd gebroken maar huis. Ik voel me zo leeg. Alles is gewoon verloren de 1e keer dat ik van een meisje hield. De 1e keer dat ik lief was tegen een meisje en haar behandelde als een echte prinses. De 1e keer dat ik tegen iemand heb gezegd ik hou van je. En toch alles is weg en verloren. Het was niet voor niks zo dat ik niet van meisjes wou houden en me eraan hechten en ja nu heb ik een litteken en die gaat nooit meer weg.

Ze was mijn licht in de donkere put. Mijn leven was voor haar zo donker. Maar zij, zij was 't licht. Ik was zo ongelukkig ik had niemand totdat zij kwam. Meisjes hebben zoveel geprobeerd om me voor hun te laten vallen maar nooit is het ze gelukt. Enorm veel moeite deden ze. Maar Safiyae gaf me 1 blik en ik was gelijk verkocht ze hoefde geen eens een beetje moeite te doen. Ze deed helemaal niks. Zij is anders. Ik moest er wel een beetje om lachen ze keek me aan en ik was gelijk verliefd. Dat noemen ze toch liefde. En echte liefde vergaat niet! Als ik haar niet krijg krijgt niemand haar. Of ik of niemand.

Ik stap uit en loop naar binnen. Ik kleed me uit om te douchen. Ik mis haar nu al. Ik kan niet zonder haar. Ik heb haar nodig. Maar ik zal haar terug krijgen. Ik wil niemand anders alleen haar. En doordat ik haar moet missen word mijn liefde voor haar nog groter terwijl ik dacht dat dat onmogelijk was.

Ik neem een lange douche. Daarna neem ik wat sterke alcohol drank om de pijn te verzachten. Ik neem nog ff een shishapen en stap me bed in. Ik ben gewoon weer teruggevallen in mijn oude gewoontes maar ik kan er niet tegen haar te missen ze is mijn prinsesje/dikbil. Na lang val ik in een diepe onrustige slaap.

Hey lady'sss❤

Ik zou graag willen weten wat beter kan aan mijn verhaal. mochten er tips zijn ik ontvang ze graag. En wat vinden jullie goed/leuk aan me boek ik zou dat ook graag willen weten dan kan ik dat blijven verwerken in het boek. Alvast bedankt Xx.

En nu back to the story... Dus ze zijn uit elkaar en de moeder is dood in 1 dag. 

90 stemmen? Dat lukt ons toch wel❤💚

Love you babess❤💕

Dikke kus en knuffel Salma