Safiyae & Safouane

Capitulo 21

Wat vooraf begon:
Ik neem een lange douche. Daarna neem ik wat sterke alcohol drank om de pijn te verzachten. Ik neem nog ff een shishapen en stap me bed in. Ik ben gewoon weer teruggevallen in mijn oude gewoontes maar ik kan er niet tegen haar te missen ze is mijn prinsesje/dikbil. Na lang val ik in een diepe onrustige slaap.

_______________________________________

Perspectief Safiyae

~1 weekje later~

Met tranen in mijn ogen loop ik met mijn vader langs de douane. We stappen het vliegtuig in terug naar Nederland. Afgelopen week was de moeilijkste week van mijn hele leven. Ik heb afscheid genomen van mijn moeder. Ze zal altijd een plekje in mijn hart hebben. Mijn eigen moeder begraven was het moeilijkste wat ik ooit in mijn gehele leven heb gedaan. Zo erg dat ik dit zelfs mijn grootste vijand niet gun.

"Benti je moet het achter je laten alsof wanneer we blijven huilen mama terugkomt maar dat is niet zo. We kunnen niet bij het verleden blijven haken ander komt er nooit een toekomst we moeten vooruitkijken en weten dat mama nu op een veel betere plek is" zei mijn vader gebroken met wallen van hier tot Tokio.

Maar hij heeft gelijk ik moet 't achter me zien te laten. Zoiets vergeet je niet dus dat zal ik ook nooit doen maar ik kan niet blijven huilen. Ik weet dat me moeder nu tenminste goed terecht is alleen het doet me pijn dat ik moet beseffen dat ik door moet gaan zonder me moeder. Dat doet me vreselijk veel pijn. En ik blijf me maar afvragen wat Safouane doet. Ik denk dat hij verder is gegaan met zijn leven zou ik ook moeten doen.

Perspectief Safouane

Jullie vragen je vast af hoe het met me gaat. Slecht. Ik denk nergens anders aan dan Safiyae. Alleen maar Safiyae ze zit in mijn hart. Ik drink en rook veel om de pijn te verzachten, want het doet vreselijk veel pijn ook ben ik gestopt met school. Ik ben veel vaker in de boksschool en geloof het of niet ik ben zelfs nog gespierder geworden. Hoe langer ik haar mis hoe verliefder ik word en hoe meer ik van haar begin te houden. Terwijl ik al zielsveel van haar hield.

Ik voel me zo gebroken. Ik uit een diepe zucht en gooi mijn sigaret weg. Me hart brak nog erger toen ik hoorde dat haar moeder overleden was en bijna niemand er was waar ze op terug kon vallen behalve haar vader. Bijna had ik haar vader van haar afgenomen. Ik heb zoveel spijt. Maar toch ik wist niet dat zij het was anders had ik dit nooit gedaan.

Zo een domme fout die ik had kunnen voorkomen maar nu ben ik haar kwijt. Vandaag komt ze terug mijn bewakers, bodyguards en mannen beschermen haar nog steeds daarom dat ik weet wat er allemaal gaande is. Ik zucht nog een keer diep. Hoe lang gaat dit nog duren. 

Ik pak mijn autosleutels en rijd naar de appie. Ik loop naar binnen en pak snel mijn spullen. Ik kijk op mijn telefoon waardoor ik niet oplet. Ik bots tegen iemand aan en als ik zie dat het meisje valt trek ik haar snel terug. Ik kijk haar aan en het is Safiyae? Ze is zo mooi en nog steeds gaat mijn hart sneller door haar. Wanneer ik haar vast heb begin ik haar nog meer te missen. Wat heb ik gedaan ik ben haar kwijt.

"Prinsesje alsjeblieft ik hou van je en ik weet dat ik fout zat vergeef het me." Zei ik haar met een brok in mijn keel. "Durf me nog 1x prinsesje te noemen en deze prinsesje stopt haar verzameling hakken in jou keelgat!" Zei ze emotieloos ze trok haar arm weg en liep weg zonder me nog een blik te gunnen. Haar woorden deden pijn. Ik heb het zwaar verpest. Met pijn in mijn hart reken ik af. O, Safiyae wat moet ik toch zonder jou.

Perspectief Safiyae

Ik stap de auto uit terwijl mijn vader een arm om me heen heeft geslagen. "Ewwa ik weet niet of ik dit kan." Zei ik twijfelend. "Je bent een sterke meid prinsesje en ik zal er nog altijd voor je zijn habiba we hebben elkaar nog en samen komen we overal doorheen." Hij opende de deur en direct kwam een vertrouwde geur me tegemoet. Het maakte me emotioneel. We liepen naar binnen en me vader bracht mijn koffer omhoog. Mijn blik viel op het armbandje met Safouane zijn naam erop. Wat mis ik hem.

Maar ja zoals je ziet is het leven niet altijd rozengeur en maneschijn dit is het echte leven. Ik uitte een diepe zucht iets wat ik laatste tijd wel vaker doe. Ik kijk naar mijn ring. Hij was van mijn moeder maar ik moet echt doorgaan met het leven. Uiteindelijk zullen we allemaal doodgaan. Ik kijk op mijn telefoon en ik zie dat ik een appje heb van Souraya.

Souraya: heyy mijn toetie froetie💕 doe rustig aan hè en ik woon tegenover je als er iets is bel me al is het in de nacht. Zullen we morgen ff naar buiten je moet er echt ff tussenuit schat wollah xjes de lekkersteeee
Ik: heyy schat ik weet dat je er altijd voor me ben💜 is goed we spreken morgen wel af Xx.

"Prinsesje wil je ff boodschappen doen?" "Tuurlijk ewwa." Ik kleed me om in een Adidas crop top en me korte broek daaronder deed ik mijn Adidas superstar schoenen aan en mijn krullen liet ik gewoon los. Ik pak mijn YSL tas en stop alles erin.

Ik steek een sigaret aan en loop naar de appie. Ik heb opeens zin om te lopen terwijl ik niet normaal lui ben. Ik pak alles wat mijn vader me doorgeappt heeft en ik wil net naar de kassa lopen tot ik tegen iemand bots bijna val ik op de grond maar ik word net op tijd opgevangen. Ik kijk diegene recht in zijn blauwe ogen aan. Safouane...

mijn hart begint hevig te kloppen en alles flits weer voorbij. Zijn blauwe ogen staan verdrietig en stralen niet meer die glans uit. Hij is echt gebroken dat is duidelijk te zien. Hij draagt zelfs een trainingspak! Wat hem eigenlijk super mooi staat en als ik goed kijk is hij zelfs nog gespierder geworden dan dat hij al was. 

"Prinsesje alsjeblieft ik hou van je en ik weet dat ik fout zat vergeef het me." Zei hij gebroken met een brok in zijn keel. Nee Safiyae hij heeft je pijn gedaan. Ik sloot mijn ogen en herpakte me een siste woedend in zijn gezicht "Durf me nog 1x prinsesje te noemen en deze prinsesje stopt haar verzameling hakken in jou keelgat." Ik zag dat mijn woorden hem pijn deden. Ik trok me ruw weg en liep weg. Ik pakte nog het laatste dingetje en rekende snel af en reed terug naar huis.

Het was ondertussen al avond. Ik spoelde de shampoo uit mijn haar en droog me nog af ik trek een casual pyama aan en stap de douche uit. Ik neem plaats op mijn bed en pak mijn telefoon. Ik bel Souraya. Na 1 uur geklets te hebben hang ik op. Als niemand mij stopt kan ik echt uren praten zonder anderen een beurt te geven. 

Ik til de dekens omhoog en stap mijn bedje in. Ohww wat heb ik mijn bedje gemist. Het is en blijft mijn lievelingsplek ook al heb ik duurdere spullen in mijn kamer mijn bed is en blijft het meest waardevol voor mij.

Heyy peepzz❤

Allereerst wil ik zeggen dat jullie me altijd laten lachen met jullie berichten💕 En jullie weten me altijd de motivatie te geven om door te schrijven ik heb echt een lieve lezers. Super bedankt x

Zouden jullie ook op de voorgaande delen willen stemmen?

Bij de 95 stemmen gooi ik het volgende deeltje erop❤

Dikke kus en knuffel Salma