Safiyae & Safouane

Capitulo 30

Wat vooraf begon:
Ik voel met mijn handen zijn hart gewoon hevig tekeer gaan. Ik krijg het helemaal warm en hij fluistert met zijn hese stem tegen mijn lippen aan "Ik kan niet zonder je echt niet je bent de enige van wie ik houd" ik voel dat ik blosjes op mijn wangen krijg en hij haalt zijn lippen weg. Ik kan niet meer zonder hem hij is een deel van mij geworden. Mijn prins in de witte Ferrari.

_______________________________________

Perspectief Safiyae

Ik zit diep in gedachten en tik met mijn pen op tafel. De bel gaat wat betekent dat de laatste les is afgelopen maar ik heb het niet eens door, ik ben zo diep in gedachten. Ik wil niet naar huis die teringwijf is daar. De nieuwe vrouw van mijn vader. Moet ik haar een kans geven.

Nee tuurlijk niet geen kans als moeder want die kan niemand nadoen, niemand is die plek waard maar ik bedoel dus kans als vrouw voor mijn vader. Mischien is ze wel lief en maakt ze mijn vader gelukkig. Wat als ze een heks is. Wat als ze alleen op mijn vaders geld uit is? Opeens voel ik 2 zachte/warme lippen als kussentjes op de mijnes. Ik schrik op uit mijn gedachten en ga in de zoen mee. Safouane haalt rustig zijn lippen van de mijnes af.

"Schat wat is er ik heb je tig keer geroepen." Vraagt hij bezorgd. "Er is niks." "Ik weet wanneer er iets is je dacht ergens aan vertel aan je reus waar je aam dacht." Zal ik het hem vertellen. Nee ik kom altijd met mijn problemen bij hem. "Ik heb een beetje hoofdpijn." "Weet je zeker dat dat het Is? Je weet dat je het me kan vertellen als je het niet aan mij kan vertellen aan wie dan wel?"

"Nee ik heb echt hoofdpijn." "Aww dikbil kom ik breng je naar huis." Hij staat op en trekt me naar zich toe en drukt een kusje op mijn neus. Ik voel me zo schuldig dat ik tegen hem lieg. Hij slaat zijn arm om me heen en samen lopen we naar zijn auto. Hij opent de deur en ik stap in.

Perspectief Safouane

Ik stap de auto in en start de motor. Ik geloof niet dat ze hoofdpijn heeft maar ik kom er wel achter wat het is. Haar problemen zijn ook mijn problemen haar pijn is ook mijn pijn. We are like one body.  En o Ja, ik moet haar nog vertellen dat ik aankomend weekend al weg ga. Dit is zo moeilijk maar dit lijkt me niet het moment iets zit haar al dwars. Ik hou het nog even voor me.

"Reus reus reus wat ben jij een kneus." Hoor ik haar zachtjes zingen. Ik begin te lachen, alleen zij onthoud dat, alleen mijn vrouwtje. Ik zing ook mee "Reus reus reus wat ben jij een kneus." Ik kijk haar aan en ze begint ook te lachen. Ik stop de auto en zeg "tekent ino we arrived" ze kijkt me aan "morgen rijd ik want waarom rijd jij altijd." 

Ik glimlach en zeg "ik ben de man." Ze zegt "kifeshh man? Jij bent homo." "Als ik homo ben wat doe ik dan nog met jou." "Moet je niet aan mij vragen." Zegt ze. Ik lach zachtjes en zij ook. Ik stap uit en open haar deur. Ze stapt uit ik til haar op in bruidshouding en leg haar neer op de motorkap.

Ik ga tussen haar benen in staan en zeg "mag ik een kusje?" Ze schud met haar hoofd. "Dan blijven we hier tot ik een kusje krijg. "Dan gaan we hier overnachten want je krijg er geen." Zegt ze vastbesloten. Ik begin haar te kietelen en ze gilt het uit van het lachen. "Safouaneee stopp je mag amk." Ik grijns en ze plaats haar lippen op de mijnes, ze plaats haar handen op mijn borstkas en laat los. Ze kijkt me aan met rode wangetjes.

"Ik heb wel een kusje gekregen he." Ze lacht en zegt "Ja ik ben lief he" "geen twijfel aan." Ze leunt met haar hoofd op mijn borstkas. "Safouane het is alsof ik je al jaren ken met de dag word mijn liefde groter voor jou telkens denk ik verliefder kan ik toch niet worden maar toch wel." Nee maar zo schattig is ze. "Aww zo lief ik heb echt de beste vrouw van heel deze wereld. Ik hou van jou en ook echt alleen van jou en niemand anders." Zeg ik bevestigend.