Safiyae & Safouane

Capitulo 82

Wat vooraf begon:
Hij blijft maar terug komen omdat hij weet dat ik hem niet ga vermoorden. Ik haal even een paar keer diep adem en loop naar binnen.

_______________________________________

Perspectief Safouane

Reageer en stem🌸💋 (XL deeltje😚)

Ik loop de keuken in en zie Safiyae "Hello Saf" zei ze blij. Ik glimlachde naar haar maar ik was nog geïrriteerd wat ze waarschijnlijk wel doorhad. "Ik ga zo koken" zei ze en ze begon met het uitruimen van de vaatwasser. Afwas en alles rondom de keuken wou ze zelf doen maar voor de rest heb ik bediendes wat ze eerst eigenlijk niet wou.

"Safouane waar was mijn moeder al die tijd?" Vroeg ze terwijl ze aardappels sneed. "Wat maak je?" Vroeg ik om van onderwerp te veranderen. Ik wil niet dat ze het weet, dat zal haar pijn doen en ik zou haar nooit pijn doen of willen dat ze pijn heeft.

"Eerst op mijn vraag antwoord geven." Ik zuchtte "vraag dat maar zelf aan je moeder. Ik denk dat ze het liever zelf verteld." "Okey je wil geen antwoord geven, dan ga je op zijn minst zeggen waarom je boos was de net" zei ze. "Ik was niet boos" zei ik. "Ehm hallo ik ken je al langer dan vandaag" zei ze op een duhh toon. "Flikkers" zei ik enkel. "Laat me raden 'flikker' Anass" zei ze en ze begon met snijden van augurken.

"Wil je zo naar je moeder gaan dan gaan we langs" zei ik. Ze schudde haar hoofd. Verbaasd keek ik haar aan "hoezo niet?" Vroeg ik. Ze zei niks ik draaide haar hoofd naar me om en zag dat ze rood was. "Zo erg was ik toch niet" grijns ik. "Je weet niet eens waar ik het over heb" zei ze . "O, zeker wel. Wat is er net ook alweer gebeurd" lachte ik.

Ze draaide zich snel weer om en ging door met snijden. "Ik deed rustig" zei ik. "Rustig ik kan niet eens op een stoel zitten" zei ze. "Ma3lish je kan net zoals altijd op me schoot zitten." Ik ben echt gemeen man. "En nou wat maak je?" Vervolgde ik. "Eten" zei ze. "Ik ga jou eten" zei ik.

"Paella met loempia's en aardappelsalade" zei ze. "Ik ben gek op paella" zei ik. "Ikke meer en morgen gaan we naar me moeder ik mis haar" zei ze. Ik zei "is goed overmorgen gaan we op huwelijksreis naar..." "EGYPTE, BORA BORA EN BAHAMASSS" onderbrak ze me gillend. "Hahaaha gekkerd" lachte ik.

"En in de vakantie gaan we naar Thailand dat lijkt me ook zo leuk" zei ze. "Als je wil boek ik nu dan gaan we daar ook naartoe als huwelijksreis" zei ik. "Nee hoeft niet word me teveel" zei ze. "Trouwens Safouane we hebben bijna onze diploma uitreiking he. Dan kan ik eindelijk psycholoog zijn" zei ze.

"Ja weet ik schatje, maar eigenlijk wil ik niet dat je psycholoog word" zei ik. Ze legde de rijst neer en draaide zich in een ruk om. "Ben je gek ik wil dat al zo lang!" Zei ze. "Weet ik schat maar je moet mij ook begrijpen" zei ze. "Ik jou begrijpen? Dit is een van mijn dromen weet je!?" zei ze boos.

"Ja dus, wat de kanker denk jij dan!? Dat ik jou alleen laat met dronkenlappen, drugsverslaafden, gestoorden, psychische mensen, junkies, verkrachters, pedo's, lesbies en miljoenen andere gestoorde verkrachters!?! Denk je dat nou echt en dan noem je mij fking gek?" Gromde ik.

Ze zei niks en ging door met wat ze deed gelijk kreeg ik spijt van mijn gescheld en geschreeuw maar ik moest wel. Mensen is het zo raar dat ik niet wil dat ze psycholoog word? Stel je voor ze word aangerand, verkracht, mishandeld, betast of wat dan ook dan schiet ik mezelf gewoon neer. Stel je voor iemand doet haar pijn... Die gedachte alleen al maakte me woedend.

Ik ademde een paar keer diep in en uit en zuchtte diep. "Je weet dat ik wil dat je gelukkig ben en niks anders" zei ik en ik drukte een kus in haar nek. "Nee je verbied me gewoon om me dromen te vervullen" zei ze zacht. "Tuurlijk niet dat zou ik nooit doen ik ben gewoon bang" zei ik. "Bang? Bang voor wat?" Vroeg ze.