Safiyae & Safouane

Capitulo 63

Wat vooraf begon:
Ik geef hem een paar rake vuisten en pak hem op en loop naar de deur. Ik smijt hem de gang in en wil nog een paar trappen geven maar ik val weg door een spuitje in mijn arm.

_______________________________________

Perspectief Safouane

Schatjes me boek is helemaal naar #11 gezakt😢💔 Dat is super demotiverend vergeet aub niet te stemmen op dit deel en alle voorafgaande delen mocht je dat nog niet hebben gedaan. Helpt me enorm kisses❤💘

Ik open mijn ogen in een ziekenhuisbed. Wtf denken deze mensen. Ik sta op en loop gelijk naar Safiyae haar kamer. Ik zweer 't je als ze niet gaan vertellen wat er met haar is.

"En hoe gaat het met haar?" Vraag ik gestressd. "Ze is vergiftigd en je hebt haar leven gered door haar net op tijd te brengen. Nog even en ze kon dood zijn we zijn nu al het gif uit haar lichaam aan het halen." "Dus ik was op tijd en dat betekent dat het goed gaat met haar!?" "Ja zeker meneer."

"Wanneer word ze wakker?" "Over een paar uurtjes, in de avond." "Wat is er nog met die woeshoem die ene zogenaamde dokter nog gebeurd" "o ja daar wouden we onze oprechte excuses nog voor bieden hij is aangeklaagd en wat hij deed is heel strafbaar een nepdokter. Hij zit vast achter de tralies."

Kankeerrrr waarom zit ie vast ik had 'm de kanker nodig hij kon me informatie geven over wie hem de fuck had gestuurt. Tozzz. Dat word niet slapen vannacht.

Ik belde Abdel en Yassine en vroeg of ze naar het ziekenhuis konden komen. Ik stak een sigaret aan en liep de hele dag rondjes in de gang terwijl ik na dacht wie het zou kunnen zijn.

Maar niks. Wellou

Het feit dat iemand haar pijn probeert te doen zonder dat ik weet wie doet zoveel pijn. En dat ik machteloos ben nog meer.

Ik heb Safiyae's vader niet geïnformeerd, ik heb hem niks verteld hierover. Hij hoeft het niet te weten hij gaat dan ook helemaal stressen enzo. Onze band is echt goed geworden ik zie hem als de vader die ik nooit heb gehad. Lmohim (hoe dan ook) back to life

"Safouane" hoor ik achter me. Ik draai me om en zie Abdel en Yassine. Ik geef ze beide een boks en ga zitten terwijl ik over mijn kin wrijf.

"Boys Safiyae is vergiftigd" zeg ik met mijn woede ingehouden. Ik wil zo graag uitbarsten. Met grote ogen kijken ze me aan "en hoe gaan we weten wie het is?" Zegt Abdel zuchtend. Ik sta op en begin weer te ijsberen "dat is dus het fking probleem. Geen berichtjes dus zijn locatie traceren kan niet hoe the fuck dan!?"

Ik ga met mijn handen door mijn haar "de enige manier om het te weten is door na te gaan waar het is gebeurd en wanneer" zeg ik. "Ja ik kan ook niks anders bedenken" zegt Yassine. Ik klop aan op Safiyae's kamer en een dokter komt naar buiten. "Ja meneer?" "Ik wil weten wanneer ze vergiftigd is" zeg ik. Hij kijkt in zijn mapje "volgens onze papieren is het 1 dag geleden gebeurd. Om precies te zijn gisteren dus."

Ik loop terug naar de wachtkamer "en?" "Het is gisteren gebeurd" zeg ik. Ik begin na te denken wat ze gisteren heeft gegeten. "Ohwja ze had nasi besteld want ze had geen zin om te koken appte ze me" zeg ik. "Bij welk restaurant?" Vraagt Yassine. "Ik app je wel het adres" "Saff blijf jij maar hier wij gaan vragen wie gisteren op dat adres heeft bezorgd" zegt Abdel. "Wollah shokrane broers" "is niks khoya"

Pfff ik hoop dat ze snel terug zijn. Ik kan gewoon niet wachten om hem te vermoorden. Levend verbranden of gewoon makkelijk met een kogel of in stukken hakken of ook vergiftigen of wurgen of aan een galg hangen?

Ik zie wel

"Meneer we zijn klaar en al het gif is uit haar. U mag haar bezoeken." Ik loop snel de kamer binnen en zie Safiyae met haar rug naar me toe. "Prinsesje slaap je?" Ik hoor dat ze snikt. Ik ga zitten en draai haar hoofd naar me toe. Betraand kijkt ze me aan. Hartvescheurend gewoon.

"Prinsesje wat is er?" Vraag ik bezorgt. "Ik weet het niet" zegt ze terwijl ze harder begint te huilen. "I-ik voel me gewoon zo depressief." Ik leg haar hoofd op mijn borstkas en pak met een hand haar handje vast en met mijn andere ga ik rustig over haar rug heen terwijl ik telkens kusjes op haar haren druk.

"Geeft niet iedereen heeft weleens een moment waarop hij alles moet uithuilen hbiba. Huil maar lieverd" zeg ik zachtjes. Na een tijdje is ze rustig en gekalmeerd. Met mijn duimen veeg ik haar tranen weg. "Gaat het weer?" Vraag ik.

Ze knikt zachtjes en zucht "Safouane ik wil dat je degene die dit bij mij heeft gedaan niks aandoet. Beloof het me." "Je kan alles van me vragen maar dat niet!" "Please Safouane laat het gewoon." "Nee Safiyae ik ga niet toelaten dat iemand mijn diamantje heeft vergifitgd." "Safouane alsjeblieft" "sorry schatje maar je kan me niet overhalen" zeg ik. "En dan zeg je altijd dat ik koppig en eigenwijs ben" zegt ze terwijl ze met haar ogen rolt. "Ben je ook" zeg ik lachend. "Hoor wie het zegt" zegt ze.

Ik knuffel haar diep en intiem. Ze is zo klein dat ze altijd in mijn knuffels verdwijnt.

"Je mag naar huis he" herinner ik me. Ze glimlacht "gelukkig" die glimlach van haar is gewoon zo wauwie en laat me gewoon al mijn problemen vergeten. "Wat is er je kijkt zo eng" zegt ze.

"Ik zou alles doen om die glimlach op je gezicht te zien" zeg ik. Ze glimlacht weer "alles?" "Ja wollah alles prinsesje jou glimlach is gewoon medicijn zo prachtig en maakt me blij." Ze bloost "echt alles?" Ik pak haar handen vast "alles wat je je maar kunt bedenken zolang je glimlacht" "zou je dan diegene die hier achter zit niet willen vermoorden. Safouane ik ken je ik weet dat je hem gaat vermoorden." Zegt ze met die o zo mooie glimlach.

Sprakeloos kijk ik haar aan. Daar had ze me wel te pakken hoor.

Ik ga met mijn handen door mijn haar "je hebt echt geluk dat ik zoveel van je hou hé" zucht ik met mijn ogen gesloten. "Dus je gaat hem niet vermoorden!?" Vraagt ze blij. Het feit dat ik haar blij heb gemaakt is al meer dan genoeg.

"Alleen omdat je blij ben" "door jou Safouane, door jou ben ik blij" fluistert ze zachtjes en ze klimt op mijn schoot. "Niet fluisteren" zeg ik schor. "En wat als ik dat wel wil" fluistert ze terwijl ze met haar vinger langs mijn kaaklijn gaat. "Dan ga je spijt krijgen van dat je niet geluisterd hebt" zeg ik zachtjes. Ze gaat van me af en grijnst "reus maakt me blij" "jij mij nog blijer" zeg ik en ik til haar op. Ze slaat haar armen om mij heen en legt haar hoofd in mijn nek.

Ik snuif haar heerlijke geur op "ik wil je zograag in een zak stoppen en er nooit meer uithalen" zeg ik lachend. Ze haalt haar hoofd uit mijn nek en kijkt me aan "ik wil jou zograag in mijn hart stoppen en er nooit meer uithalen." "Jij bent al in mijn hart en gaat er nooit meer uit, jij bent van mij en alleen van mij" zeg ik. "Ik heb de perfecte man" zegt ze terwijl ze me verliefd aankijkt. "En ik de perfecte vrouw die beter dan perfect is"

Ik druk een kusje op haar voorhoofd en leg haar in de auto neer. Ik stap ook in. "Ik breng je naar huis dikbil." "En wat ga jij doen dan?" "Zaken!" "Welke zaken?" "Diegene zoeken die hier achter zit." "Wat zei ik je" zegt ze boos.

"Ik heb je toch beloofd om hem niet te vermoorden en een echte man houd zich aan zijn woord" zeg ik kort. Ze zucht opgelucht "nou dan ben ik blij dat ik met een echte man trouwt" zegt ze en ze drukt een kusje op mijn kaak en leunt tegen mijn arm aan terwijl ik naar haar huis rijd.

Hello my beauty's❣

Zoals jullie merken reageer ik wat minder op comments maar ik probeer s'avonds op alles te reageren. Het zijn er nogal veel minimaal 300 per deel. Ik heb het laatste tijd ook abnormaal druk, maar deeltjes schrijven en publiceren zal ik gewoon blijven doen als jullie ook blijven reageren. Vind het super leuk om de reacties te lezen en ik zal blijven reageren alleen zal het wat langer duren hbiba'sss👭💍

Question of the day: Hoe lang ben je? En vanuit wie zijn personage zouden jullie het verhaal graag willen lezen? Ik ben 1.63m💗

Dikke kus en knuffel Salma