Safiyae & Safouane

Capitulo 72

Wat vooraf begon:
"Hij rustte zijn handen op mijn heupen en trok me via mijn heupen dichterbij hem. Hij legde me op het kastje zodat ik hem aan kon kijken. Zijn handen zaten nog steeds op mijn heupen wat ervoor zorgde dat het bloed naar me wangen steeg. "Kijk me aan en zeg dat er niks is" zei hij. Ik zei niks en keek naar zijn schoenen. "Heeft iemand je pijn gedaan!?" Zei hij met woede in zijn stem. Ik kreeg geen geluid uit mijn keel. "Alsjeblieft zeg me wat er is." Ik moest iets bedenken hij zou me echt niet laten gaan als ik niet zou antwoorden.

_______________________________________

Perspectief Safiyae

Don't forget to vote honey😘💜

"Ik mis mijn moeder en Safae" zei ik maar. Ik keek hem langzaam aan en zag dat zijn ogen spijtig stonden. Hij doet altijd zo apart en vreemd wanneer ik over mijn moeder begin.

"Ik snap dat je je moeder mist prinsesje, maar je moet proberen verder te gaan. Als je alsmaar blijft denken aan je moeder en je verleden zul je nooit gelukkig of blij zijn. Tuurlijk is het moeilijk maar het is nou eenmaal zo. Ook al zou je de tijd terug draaien het blijft hetzelfde. Zo is het gepland en zo zal het gaan. Het is je moeder en die vergeet je niet zomaar maar je moet wel doorgaan met je leven. Geloof me als er iemand is die je begrijpt dan ben ik het. Met de jaren mee heb ik het achter me proberen te laten maar ik zal ze nooit vergeten. Ze zullen altijd een plekje in mijn hart hebben, mijn ouders. En jou ouders ook een mooi plekje in jou hart."

"Je hebt gelijk Safouane. Je woorden helpen me altijd echt." Hij glimlachte en zei "niet meer zo verdrietig." Zijn handen op mijn heupen zorgde er nog steeds voor dat ik kriebels in mijn buik voelde. "Je bent zo lekker wist je dat. Zo mooi veel te mooi om verdrietig te zijn" zei hij hees en hij kneep in mijn kont. "Doe normaal je weet dat ik dat haat hardhoofd" (hahaha Ouiam #schrijfsterxx)

"Mischien dat ik het daarom ook doe" zei hij. "En kifesh hardhoofd?" Voegde hij toe. "H a r d h o o f d" spelde ik voor de duidelijkheid. "Muisje" zei hij terug. "Olifant" "muis" "olifant" "zo dik ben ik niet eens" zei hij. "Dus, ik ben toch ook niet zo klein als een muis." "Ik vind van wel" zei hij. "Dan vind ik dat over jou ook." "Mooi, dan zijn we het daar over eens." "Ik heb het over jou he" zei ik. "Nee nee nee we hebben het beide over jou." Ik wou iets terug zeggen maar hij tilde me al op en legde me neer.

"Als iets je dwarszit ofzo je weet dat je naar mij toe kan komen dus doe dat dan ook gewoon" zei hij. Ik drukte een kusje op zijn wang. "Ik hou van je lieverd" zei hij. "Ik hou ook van jou knapperd" zei ik. Hij kneep in mijn wangen en zei "kijk dat woordje mag wel, knapperd." Ik wou iets terug zeggen maar mijn telefoon ging. Ik nam op en het was mijn vader.

Ondertussen opende Safouane de deur en hij sloeg zijn arm om me heen en we liepen naar buiten. Ik hing op en keek hem aan. "Mijn vader is me komen ophalen hij wil samen naar stad enzo" zei ik. "Is goed lieverd doe je hem de groetjes" "zal ik doen." Ik zag mijn vader al staan in zijn Maserati. Safouane trok me het hoekje om.

Ik ging op mijn tenen om hem een kusje op zijn wang te geven maar Safouane was te lang. Niet eens hij bukt ofzo nee hij blijft toe lachen. "Dan niet he" zeg ik en ik wil weg lopen maar hij trekt me terug.

Hij tilte me op en ik druk een kusje op zijn kaak "ik kom straks nog naar je toe hé" zei ik. Hij draaide een rondje met me en drukte een kus op mijn neus wat me liet blozen. "weet ik schat" zei hij. Ik gaf hem nog een kus op zijn wang en hij legde me rustig weer neer. "Laterss" zei ik. Hij kneep nog snel in mijn kont en knipoogde naar me. "Straks zag me vader dat" zei ik beschaamd. Hij gooide een luchtkus, grijnste en liep naar zijn auto. Wat een gekkerd.

Ik opende de deur en stapte in. "Salam benti" zei hij. Ik kuste zijn voorhoofd "Salam ewwa." "Hoe was school?" Vroeg hij vrolijk. Laatste tijd is mijn vader zo vrolijk. Net zo vrolijk als toen mama er nog was. Wat denk ik allemaal, ik ga gek worden denk ik.

"Gewoon zoals altijd" zei ik. "Ewa mlih, Safouane zei dat je morgen jurken gaat zoeken." Ik knikte met een grote lach op mijn gezicht. Zijn naam horen alleen al maakt me spontaan blij en gelukkig. "Mijn meisje is gewoon een vrouw geworden. Binnenkort is ze uit huis" zei hij. "Niet verdrietig ik ga zovaak als ik kan langs komen."

Eigenlijk wil ik aan de ene kant niet trouwen. Mijn vader heeft dan niemand meer, geen vrouw geen kinderen helemaal niks. Dat kan ik hem niet aandoen. "Mishem yo3en? (Wat is er)" vroeg hij bezorgd. "Wellou oe7ru3 waha (niks ben gewoon een beetje moe)" zei ik. "Enawa7? (Wil je naar huis?)" "Lae, lae ma3lish owe7 waha (nee, nee geeft niet kom we gaan gewoon)." Hij gaf me een kus op mijn voorhoofd en knikte "wat jij wil."

Perspectief Safouane

Ik parkeer de auto in de garage en stap uit. Ik ga naar de sportschool en ik heb zin om gewoon ff te lopen. Morgen ga ik al naar Peru denk ik. "Safouane" hoorde ik iemand. Tfoee daar is hij mijn oudere zogenaamde 'broer'. Ik moet me inhouden en doorlopen ik ben bang dat ik hem straks vermoord.

"Safouane raja' ff (wacht ff)" zei hij en hij kwam voor me staan. Ik ben veel breder en langer dan hem ook al is hij ouder. "Kowed Anass wollah beter ga je snel weg als je nog wil blijven leven" siste ik. "Sorry khoya, wollah ik heb spijt." "En nu!?!? Wesh wil je shouderklopje wella!?"

"Ik besefte me dat het enige wat wij hebben elkaar is, we hebben geen moeder, vader of andere broer of zus alleen elkaar. Ik had je moeten koesteren." "Ja blabla daar is het nu te laat voor eh efounes (koe), had je maar eerder aan moeten denken en nou sirt kowed" zei ik. "Doe normaal we zijn broers."

"ik normaal doen? noem je zelf geen broer, wij zijn niks van elkaar als je me broer was dan had je dit allemaal nooit gedaan. En weet je waar ik net achter kom dat toen ik ziek was dat jij me toen vergiftigd had, ja jij was het he vuile hoerenzoon" ik duwde hem aan de kant en wou doorlopen maar die beest bleef plakken. Net plakband.

"Eyy nu ga je echt opkoweden qa billah ik maak ekhsoem van je (vlees)" "vergeef me broer wollah please vergeef me. Mama en papa zijn niet door jou dood ik neem het je niet kwalijk ik ging ook mee stoeien het is nou eenmaal gebeurd en al zouden we het terugdraaien het zou nog steeds gebeuren die dag was gewoon voorgeschreven. Het was al mektab en al geplannd. Waarom worden we niet gewoon broers."

"Doei" zei ik en ik liep weg want ik kon me net inhouden nog even en dood zou hij zijn. Kanker flikker zulke mensen heb ik niet nodig in mijn leven. Tering lijer. Ik stak een sigaret aan en kwam Jairo tegen. Ik blies het rook van mijn sigaret uit en gaf hem een boks.

"Fakka broer?" Vroeg ik. "Goed swa met jou" zei hij. "Mooi, met mij ook." "Je klinkt tantoe boos swa wats kebeurd?" Ik gooide mijn sigaret weg en zei "ik was gewoon geïrriteerd door die johny Anass." "Ohw die putta" zei hij terwijl hij een jointje aanstak. "Waar ga je swa?" "Ik ga naar de sportschool. Ga je mee?" "Is goed ik ga mee kaulo zwerver." "Hoor wie 't zegt" lachte ik.

Hellooo mooie zwervertjess🖤

Here i am again💜 how was your day? I hope good darling.

Ik wil weten wat jullie vinden moet Safouane hem vergeven of niet?

En heeft safiyae wel de goeie beslissing genomen door niks te vertellen over het Oussama gebeuren?

Question of the day:
Stel je vader en je man hadden een heftige ruzie en ze zeiden allebei kom mee, met wie zou je meegaan? Ik met mijn vader want die ken je al je hele leven en kan je niet vervangen. Een man die je zou trouwen kun je gelijk weer je man noemen maar aan een vader kan je niet komen💖

Quote of the day:
~Wanneer je in een moeilijke tijd zit, zegt Shaytan tegen jou; "Het komt nooit meer goed." Maar Allah zegt in de koran: "Waarlijk, na moeilijke tijden komen gemakkelijke tijden."

~Wees dankbaar voor de moeilijke mensen in je leven... Ze lieten je zien hoe je zelf nooit zou willen zijn.

Dikke kus en knuffel Salma