Safiyae & Safouane

Capitulo 38

Wat vooraf begon:
Hij zet zijn Gucci zonnebril op en drukt op en plaatst zijn hand op mijn been. Nog altijd ben ik dat niet gewend. "Je bent gewoon weer aan het blozen." Zegt hij lachend. Ik lach en knik "je raakt het maar niet gewend." Ik geef hem een speelse klap en leun met mijn hoofd tegen zijn arm en sluit mijn ogen. "Start de auto maar" zeg ik. Hij drukt een kusje in mijn haren en zegt "alles voor mijn geluk." Ik bloos en we vertrekken.

_______________________________________

Perspectief Safiyae

Ik kijk naar Safouane en zie dat hij in slaap is gevallen op mijn schoot. Over 1 uur gaat het vliegtuig landen en dan ben ik weer in Nederland. Ik maak een foto van ons en zet 'm op mijn snap. Na een tijdje word hij wakker. "Reus we gaan zo landen." Zeg ik een tikkeltje bang. Ondanks dat ik vaak met het vliegtuig heb gereisd blijft het landen eng. Ik vind het echt super eng.

"Dikbil je bent zeker weer bang he." Ik knik en knijp in zijn arm. Hij lacht en gaat rechtop zitten waarna hij mij naar zich toe trekt. "Zolang ik er ben hoef je nergens bang voor te zijn weet je nog?" Vraagt hij liefjes. Ik knik en begraaf mijn hoofd in zijn nek. Ik sloot mijn ogen en snoof zijn geur op. Die veilige vertrouwde geur.

Na een tijdje waren we geland "schatje het is klaar." Ik keek hem aan en zag dat hij me gewoon aan het uitlachen was. "Kaulo reus zomaar lach je me uit." "Hahaha ja sorry je hebt mijn hand zowat vermorzeld." Ik lach en geef hem een speelse duw, hij slaat zijn arm om me heen en we lopen richting de controles daarna halen we bagage op. Safouane draagt alle bagage en ik mijn handtasje haha.

We lopen naar de parkeerplaatsen bij het vliegveld waar een auto klaarstaat. Hij opent de deur en ik stap in. Hij plaats zijn hand op mijn been en start de auto. "Je hoeft niet te lachen hoor reusje" zeg ik. "Haha ik weet gewoon dat je wangen rood zijn maar ik vind het schattig." Zegt hij terwijl hij in mijn wangen knijpt en zijn blik snel weer op de weg richt. Ik lach en we kletsen nog wat. Hij stopt de auto en stapt uit waarna hij de deur voor me opent. "Dikbil Yassin komt vanavond langs." ik knik en hij opent de deur. Hij brengt alle bagage omhoog en ik plof neer op de bank.

Ik ontgrendel mijn telefoon en reageer op de appjes. Souraya vroeg of ik naar haar toe wil komen ik reageerde met dat ik er over een halfuurtje zou zijn. Safouane kwam naar beneden en zei "hoe laat is t?" "Je hebt een horloge kijk gewoon zelf" zei ik. "Geen zin." Ik moest lachen en herkende mezelf erin ik vraag altijd hoe laat het is ondanks horloge, klok of telefoon. "Het is pas 4 uur s'middags." Hij knikte en kwam zitten en zette me op zijn schoot terwijl hij mijn haren streelde.

"Schatje heb je nog wat gehoord van je vader?" Vroeg hij. Ik zette mijn hoofd op zijn borstkas en schudde mijn hoofd. Ik besloot om nu naar Souraya te gaan. "Reus ik ga langs Souraya" zei ik. "Is goed hbiba." Ik drukte mijn lippen op die van hem en plaatse mijn handen op zijn borstkas. Ik hoorde zijn hart zo snel ging hij tekeer. Hij kon de mijnes ook horen want hij moest grijnzen tegen mijn lippen aan. Buiten adem liet ik los. "Tot zo" zei ik en ik stond op. "Moet ik je brengen." Ik schudde mijn hoofd. "Weet je zeker?" "100% zeker."

Hij keek me twijfelend aan maar stemde toch toe. Ik pakte mijn jas en ging lopend. Het is maar ongeveer een kwartiertje hiervandaan. Precies bij mijn ouderlijk huis. Ik belde aan en Souraya maakte open "OMG HBIBAAA MISSED U SO SO SOOO MUCHH!!" schreeuwde ze terwijl ze me overdonderde met kusjes. "IK JOU OOKK BABYY." Ik knuffelde haar stevig en ze trok me zowat naar binnen. "Hoe was Colombia." Vroeg ze terwijl we op het bed in haar kamer plaats namen. "Was wel leuk" zeg ik.

Ze staat op en opent een kastje en pakt allemaal milka, chips en snoep. "Hoe is het tussen jou en je vader?" Vraagt ze terwijl ze de serie New girl aanzet. Ik haal mijn schouders op "Ik weet zelf ook niet eerlijk gezegd." "Ik heb hem 1x gezien om boodschappen te doen en hij is mager geworden en had hele diepe wallen." Ik bijt op mijn onderlip. Ik wil zo graag in zijn ameen springen en horen dat hij me weer prinsesje noemt maar ik kan 't niet hij moet naar mij komen. Hij zat fout niet ik toch?