Safiyae & Safouane

Capitulo 97

Wat vooraf begon:
Ik glimlachte en bracht zijn hand die ik vasthad naar mijn mond waar ik een kus opdrukte. Ik zakte naar beneden en legde mijn hoofd op zijn borstkas zodat ik net zoals altijd kon luisteren naar zijn hartkloppingen en lekker kon slapen. Hij glimlachte en ging door mijn haren heen terwijl hij de hele tijd lieve dingen in me oor fluisterde. "Ik hou van je Safouane" gaapte ik nog voor ik in slaap viel en niks meer hoorde.

_____________________________________________

Perspectief Safiyae

Vergeet niet op dat sterretje te klikken😚💍

"Nee Safouane, ik voel me echt beter" zeg ik en ik wil opstaan. Hij pakt me strak vast en knuffelt me. "Als jij je goed voelt, dan geloof ik dat" glimlacht hij. Ik wurm me uit zijn handen "en zo is het" glimlach ik.

"Safouane, Sharissa en Souraya komen zo langs en daarnaast heb jij afgesproken met Anass over hoe je het gaat aanpakken." Zeg ik aan een stuk door. "Me manager zei dat ik vandaag een oefenwedstrijd had maar die heb ik hem laten afzeggen. Ik wil snel thuis zijn voor jou" zegt hij. Ik zucht "als ik zeg dat ik me goed voel, dan is dat zo." "Hmm toch, you never know" zegt hij.

Ik stap uit bed en loop de douche in. Ik kleed me uit en neem een warme douche die me al een stuk beter laat voelen. Ik begin morgen al met psychologie, maar als Safouane zijn ouders gaat zoeken wil ik dat liever uitstellen. Maar god wat heb ik er veel zin in.

Ik draai de kraan uit en open mijn kast. Mijn oog valt op een witte of-shoulder topje die zo flaired is. Ik trek die aan met daaronder een gescheurde skinny jeans.

Ik trek nog een horloge van MK aan en offcourse mijn prachtige trouwring en een rosé goude amrbandje van Cartier. Als laatst trek ik Chanel sandaaltjes aan en doe ik een lipkleurtje en highliter.

Ik vergeet bijna mijn haren en zucht. Ik kam het door en smeer er olie in waarna ik het los over mijn schouders laat hangen. Zo lang. Het is nu toch nog nat mijn haren door het douchen en ik laat het altijd natuurlijk opdrogen. Geen ongezonde hitte voor mijn haar. Mijn gouden krullen komen tot over mijn kont en ik zeg telkens dat ik 't ga knippen maar ik begin dan te twijfelen. Ik grijns, Safouane houd van mijn lange haar.

Ik loop de kamer uit en neem de trap maar beneden. Dit grote huis is eigenlijk veels te groot zelfs al zou ik een gezin met 12 kinderen hebben is het huis te groot. Meer dan de helft gebruiken we niet eens. Maar het is zo prachtig en ik heb er alles. Mischien maak ik vandaag eens gebruik van het bubbelbad en de sauna. Ik ga dat zo doorgeven aan Souraya en Sharissa.

Ik ruik ontbijt en zodra de geur mijn neus binnen dringt begin ik misselijk te worden. Shit, please laat me niet kotsen dan moet ik van Safouane de hele tijd in bed liggen en gaat hij overbezorgd doen. Ik knijp mijn neus dicht en sluit mijn ogen en na een tijdje verdwijnt het misselijk gevoel.

Wat is dit toch?

"Heb je ontbijt gemaakt" zeg ik als ik Safouane van alles naar de tafel zie dragen. "Alles toch voor jou prinses" grijnst hij. "Soms verbaast 't me nog steeds dat jij kan koken" zeg ik en ik leun tegen hem aan. "Aan 't begin bestelde ik en at ik alleen maar buiten maar toen besefte ik dat dat slecht is voor mijn gezondheid dus begon ik zelf te koken. Ewaja ik moest toch altijd alles zelf doen" zegt hij luchtig. Ik zucht, ik weet dat het hem ergens toch raakt alleen laat hij dat nooit zien.

"Kom eten, je moet ontbijten dan voel je je pas goed" zegt hij zogenaamd streng. "Jij ook he, jij ontbijt bijna nooit en dat is een slechte gewoonte" zeg ik. "Ik ga gewoon zitten en kijken naar jou perfecte wonderbaarlijke hoofdje en ik zit al vol joh" lacht hij. Ik geef hem een speelse klap en schiet in de lach.

Ik pak een paar schijfjes komkommer en stop die ook in me brood. "Na het ontbijt ga ik gelijk schatje" zegt hij. Ik knik en eet met tegenzin wat van mijn broodje gezond. Die geur en alles maakt me gewoon misselijk en ik heb totaal geen zin om te eten.

Ik zie dat Safouane me de hele tijd aanstaart dus doe ik alsof ik met plezier eet. Ik wil niet dat hij weer overbezorgd gaat doen. Maar wie hou ik voor de gek, Safouane kent me als de beste en weet gewoon dat ik niet wil eten. Zijn bezorgde blik zegt al genoeg.

"Gaat 't of ben je nog ziek?" Vraagt hij. "Nee Safouane ik ben niet ziek, ga jij nou maar naar Anass. Sharissa en Souraya zullen zo aanbellen" zeg ik. "Als je ziek ben blijf ik hè" zegt hij terwijl hij me doorzoekend aankijkt. Ik zucht en schud me hoofd "ik voel me prima." Hij staat op en zegt "laat de tafel maar zo word gedaan. Ik wil dat jij toch een pijnstiller neemt en rustig gaat liggen."

Zuchtend kijk ik hem aan "is goed" zeg ik dan maar om hem minder bezorgd te maken. Ik ga dus echt niet liggen. Hij pakt zijn Canada Goose jas en trekt die aan. Hij doet een Louis Vuitton sjaaltje aan en stopt zijn telefoon en een pakje Marlboro in zijn zak.

Hij pakt mijn handen vast en drukt op beide een kusje "zal ik Roumayssae vragen of ze langs wil komen om soep te maken en checken of alles goed gaat?" Vraagt hij. Ik sla mijn armen om hem heen en schud mijn hoofd "nee Safouane hoeft niet." "Hmm als er iets is bel me gelijk! En ik ga pas weg als Sharissa en Souraya er zijn" zegt hij terwijl hij mijn haren streelt.

Hij slaat zijn armen ook om me heen knuffelt me. Ik sluit mijn ogen en geniet van de warme knuffel van hem die me net zoals altijd alles laten vergeten. Er word aangeklopt en hij laat me los. "Ik hou van je habiba" zegt hij waarna hij de deur opent. "Ik ook van jou" zeg ik nog vlug.

Hij glimlacht en wil iets zeggen maar Sharissa verstoord 't moment "MI DUGUDUGUUUU" gilt ze net zoals gewoonlijk. "DUSHIII IK HEB KIP MEEGENOMEN. KIPP!!!" Gilt ze nog. Ik zwaai nog snel naar Safouane voordat ik vast zit in een stevige knuffel van Sharissa. Ik schiet in de lach en Souraya sluit de deur.

"Okey nu mag ik" zegt Souraya en ze trekt me uit de armen van Sharissa. "Dat word 1 kip minder voor jou schattie" zegt Sharissa geïrriteerd wat mij en Souraya laat lachen. Ik knuffel Souraya terug en we lopen naar de woonkamer.

"Okey nu Safouane weg is" zegt Sharissa geheimzinnig. Souraya trekt iets van achter haar rug en laat 't zien. "Een zwangerschapstest!?" Vraag ik verbaast. Ze kijken elkaar aan en knikken. "Ik merk 't aan alles je misselijkheid dat gelijk wegtrekt, geen zin in eten, je overgevoeligheid alless" zegt Souraya. Slikkend kijk ik ze aan. "I-ik durf niet" zeg ik zacht.

"BABEYY WAT IK DURF NIET IK WORD ZIJN/HAAR LEKKERE TANTE IK WEET ZEKER JE BENT ZWANGER!" zegt Sharissa enthousiast. Stil staar ik ze aan. Zal ik zwanger zijn?

Hellooo sweetchickenss❤

Hmm zal ze zwanger zijn? I realy don't know men.

Ik begin Wattpad zo zat te raken hé. Echt jullie willen niet weten. Vannacht heeft een of andere gestoorde freak een haat account en haat boek gemaakt richting mij. Maar om eerlijk te zijn ben ik niet alleen boos, want ze wil aandacht maar die krijgt ze niet. Vandaar dat ik der lekker der gang laat gaan. Laat haar maar schelden. Als ik wil regel ik zo der adres maar okey.

Eigenlijk kan ik er wel om lachen, ze zegt dat ik geen leven heb terwijl ze een fucking mapangpang boek over mij schrijft! Bicht ze laat alleen zien hoe bijzonder ik ben en hoe interressant ze me vind.

En daarbij was ik blij dat me boek niet meer gekopieerd werd maar deze week is ze weer doorgegaan. Shitmenn hoe leveloos zijn mensen.

Maargoed, ik hou super veel van jullie en als jullie ergens mee zitten (ik weet dat ik dit ak zovaak heb gezegd) twijfel niet maar bericht me aub. Ik hou er niet van als je je verdrietig of iets anders voelt. Je kan je hart altijd bij mij luchten. Mensen doen dit dagelijks. I don't judge habiba's💓

To much love naar jullie😘🌹

Dikke kus en knuffel Salma