Goodnight Like Yesterday (MiHyun FF)

63: Awkward

Momo's Pov:

Finally, lumabas na rin ng kwarto si Dahyun. Pero mukhang may kakaiba sa kanya. Bumalik na naman siya sa cold na Dahyun, parang katulad dati noong nagmukmok din siya sa kwarto dahil sa break-up nila ni Sana.

Mukhang may lakad si Dahyun kaya hinayaan na muna namin siya.

"Ahm, Momo. May bibilhin lang ako. Babalik din kaagad ako." Pagpapaalam sakin ni Mina.

"Oh Sige. Bumalik ka agad. Mag-ingat ka na lang." Lumakad na si Mina paalis. Naiwan akong mag-isa sa stall.

Nakakastress ang mga nakaraang araw na nagdaan para saming lahat. Mukhang kailangan namin ng pahinga. Kailangan naming ayusin ang awkward na atmosphere na namumuo sa tuwing kasama ang isa't-isa.

Nakakagulat pa yung revelation ni Dahyun. Kaya naman pala sinasabi niya sakin noon na imposibleng bumalik pa si Sana. Kasi wala na siya. Kasi patay na siya. Hindi ko nagets yun noon.

Ang tagal niya ring inilihim samin yung tunay na dahilan at nangyari. Ngayong alam na namin, naiintindihan na namin kung bakit nasasaktan parin siya hanggang ngayon.

Napaub-ob na lang ako dahil sa stress at pagod.  Maya-maya, may kumalbit sakin kaya naman napa-angat agad ako ng ulo.

"Kung napapagod ka, magpahinga ka na muna sa bahay mo. Hindi 'yung gaganyan-ganyan ka diyan." Si Jeongyeon pala.

Matapos naming mag-usap tungkol sa namamagitan saming dalawa, hindi na kami gaanong nag-usap o nagpansinan. Mukhang iniiwasan niya nga ko eh. Kaya bakit nandito siya ngayon?

"Why are you here? Kaya ko naman eh."

"Matulog ka na sa bahay. Ako na dito." Dagdag niya sabay pwesto sa tabi ko.

"Hindi na. Kaya ko na 'to. Maniwala ka."

"Hirai Momo, Magkaibigan tayo. Nagtutulungan ang magkakaibigan." Sagot niya sakin.

"Jeongyeon, About what happened. I'm sorry." Seryosong sagot ko pero ngumiti lang siya sakin.

"I'm fine. No need to worry. Magkaibigan parin naman tayo eh. Wala namang nagbago. I'll still do my best just to protect you." Sagot niya nang nakangiti.

"Alam kong kahit na nakangiti ka, nasasaktan ka padin."

"Aminado kong nasasaktan parin ako pero hindi ang sakit na nararamdaman ko ang makakatalo sakin. Kaya ko 'to. Mawawala rin yung sakit. Trust me. Nandito parin naman ako para suportahan ka kay Dahyun." Dagdag niya.

"No. Hinayaan ko nang si Mina ang mag-alaga kay Dahyun." Ngumiti na lang din ako kay Jeongyeon.

"What do you mean?"

"Si Mina, alam kong makakatulong siya para muling makabangon si Dahyun. Matutulungan nila ang isa't-isa. Saka, sa kanya naman komportable si Dahyun. Tanggap ko nang hanggang kaibigan lang talaga ako para kay Dahyun. Pero, hindi rin naman magbabago yung nararamdaman ko para sa kanya. Tulad ng gagawin mo para sakin, Susuportahan ko rin si Dahyun." Paliwanag ko kay Jeongyeon.

"Good to hear that. I'll protect you and you'll protect Dahyun. And then there's Dahyun willing to protect Mina." Nakangiting sagot ni Jeongyeon sakin.