Voorgelogen

13

Wat vooraf ging: "DE WINNARES IS MERYEM EL YOUSFI!"...

Meryem:
Met een blij gevoel, maar ook een minder blij gevoel loop ik m'n school in. Het komt allemaal door de wedstrijd van een paar dagen geleden. Binnen een paar dagen heb ik 100.000 volgers erbij gekregen, wat me best trots maakt. Ik ben ook op het nieuws gekomen in Turkije en in Marokko. Echt leuk dit!

"Hoi Meryem! Mogen we een foto met je maken? En gefeliciteerd!" hoor ik een groep meisjes zeggen, ik kijk hun glimlachend aan. "Ja tuurlijk meiden!" zeg ik, 1 van de meisjes geeft haar telefoon. We maken een selfie en ik loop weer door naar m'n lokaal. Ik loop het lokaal in en bots tegen iemand aan. Ik kijk op en zie Ali. "Euh sorry" zeg ik ongemakkelijk en loop het lokaal in waar ik Latif en Bilal naar me zie kijken. Met mij en Latif is er niet echt iets gebeurd, alleen maar oogcontact niks anders. Geen gepraat, geen geruzie, niks.

Ongemakkelijk door hun blikken ga ik helemaal achteraan zitten. Ik pak m'n boek en m'n schrift erbij. Ik pak ook m'n etui en kijk dodelijk voor me uit. Ik word uit m'n gedachtes gehaald door de docent. "Meryem? Gaat het wel? Je ziet er wat bleekjes uit?" vraagt ze en kijkt me onderzoekend aan. Latif en Bilal draaien zich gelijk om en kijken me aan.

"J-ja het gaat" zeg ik en wrijf in m'n ogen, ik voel me plotseling niet meer zo goed. Latif kijkt me met gefronste wenkbrauwen aan. "Gaat het?" fluistert Bilal, ik knik langzaam en kijk naar m'n boek. Weer val ik bijna in slaap.

"Meryem! Het is beter dat je naar huis gaat" hoor ik m'n docent zeggen, ik open m'n ogen en kijk haar vermoeid aan. Ik knik en leg m'n spullen in m'n tas. "Zal ik je helpen of kun je alleen gaan?" vraagt ze, "ja ja ik kan alleen" zeg ik en doe m'n tas om m'n schouder. "Je ziet er echt niet goed uit, misschien kan iemand meegaan? Latif kun je met haar meegaan?" vraagt ze. M'n ogen worden groter, wanneer ik z'n naam hoor. "N-nee het hoe-" "ik help haar wel" onderbreekt hij mij.

Ik loop de klas uit en gelijk achter mij volgt Latif. "Je hoeft niet met me mee te komen" zeg ik en kijk hem aan, "waar heb je het over? Alleen kun je zo niet naar huis gaan" zegt hij. Hij komt dichterbij en haakt z'n arm in mijn arm. Met een vermoeid blik kijk ik hem aan. Hij onderdrukt een glimlachje en samen lopen we zo langzaam de school uit als een echt koppel. Dat we niet zijn hoor.

Hij helpt me met instappen in z'n auto. Hij komt naast me zitten en start z'n auto. Hij rijdt snel uit de parkeerplaats van de school.

Met een glimlach kijk ik hem aan, hij merkt het op en kijkt glimlachend voor zich uit. "Latif" zeg ik en kijk hem met bijna gesloten ogen aan. "Ja?" zegt hij, "bedankt" zeg ik zachtjes en voel aan m'n hoofd. Ik word een lichtjes duizelig. "Geen dank" zegt hij en kijkt me aan. Geschrokken kijkt hij me aan.

"Het gaat niet goed met jou, we gaan naar het ziekenhuis" zegt hij en geeft volle gas. "L-latif dat hoeft n-niet" zeg ik zachtjes en voel dat m'n oogleden zwaar worden. "Jawel! Ben je gek geworden?!" zegt hij hard en neemt een scherpe bocht naar rechts. "K-kun je Illias bellen?" vraag ik, hij knikt en pakt z'n telefoon uit z'n zak en belt Illias.

"Ik breng je zusje naar het ziekenhuis" zegt Latif "WAT WAAROM?!" hoor ik m'n broer vanuit de telefoon schreeuwen. "Ze is wat bleekjes en het lijkt alsof ze ieder moment kan flauwvallen" hoor ik Latif zachtjes zeggen.

"L-latif" stotter ik en kijk hem met gespleten ogen aan en laat m'n oogleden langzaam zakken.

Latif:
"L-latif" stottert ze, ik kijk haar aan en voel dat m'n ogen groter worden. "Meryem! Blijf wakker!" zeg ik en voel aan haar hoofd. Flink wat warmer. Ik sla tegen m'n stuur aan en rijd wat sneller.

Ik neem volle gas, terwijl ik steeds naar Meryem kijk. Ik heb geen idee waarom ik zo bezorgd ben. Misschien dat ik gewoon om haar geef? Aangekomen bij een rood licht rijd ik door. Met grote ogen kijk ik via het raam naar een zwarte auto die met volle gas ons kant op komt rijden.

M'n ademhaling gaat sneller. Bezorgd kijk ik Meryem aan. Ik leg m'n hand op haar buik zodat ze het klap minder kan opvangen. Ik kijk weer naar links, de auto komt hard tegen die van ons aan. Ik hoor de ramen breken en kijk Meryem met gespleten ogen aan of er wat met haar gebeurd is. Langzaam pak ik haar hand vast en knijp er zachtjes in.

"Geen zorgen Meryem, alles gaat goed komen" fluister ik en sluit langzaam m'n ogen dicht.

STEM EN REAGEER!!