19

1.6K 98 27
                                    

Wat vooraf ging: Misschien is hij niet de jongen die ik in het echt ken?

Meryem:
"Waarheid" zeg ik en kijk m'n zussen aandachtig aan. "Hmm wat gaan we aan haar vragen, zus?" vraagt Melek lachend. Ze fluisteren iets bij elkaar en proesten uit van het lachen.

"Gaan jullie nog iets vragen?" vraag ik met opgetrokken wenkbrauw. "Ja ja wacht" zegt Melek en kijkt Medina aan. "Want vind je van Latif? Innerlijk en uiterlijk" zegt Medina en kijkt me aandachtig aan.

Een geïrriteerde zucht verlaat mijn mond. Ik ga gewoon eerlijk zijn. "Z'n innerlijk weet ik nog niet. Hij is een beetje mysterieus. Hij heeft echt een gemengde karakter. Zo kan hij boos, bezorgd en geïrriteerd zijn op 1 moment. Daarom weet ik niet hoe hij echt is. Z'n uiterlijk, tja hij is wel knap, maar niks meer", ze knikken allebei en kijken me ondeugend aan. "Vind je hem leuk?" vraagt Melek "het was maar 1 vraag!" zeg ik en loop de deur uit. Ben het zat van hun domme vragen.

Ik loop naar beneden waar mijn vader en moeder op de bank bevinden. Ze kijken tv. Mijn vader en mijn moeder zijn echt een schattig koppel. Soms droom ik ook om zo een relatie te hebben met iemand. En dan denk ik van ik ben nogbte jong.

"Anne, baba ik ga" zeg ik en doe m'n schoenen aan "kom snel terug! Maximaal een uurtje" schreeuwt m'n vader "komt in orde!" schreeuw ik terug, terwijl ik de deur achter me dicht doe. Ik heb het saai. Ik kan niks doen zonder trainen. Enige wat ik kan doen is naar m'n favoriete parkje gaan en daar zitten zonder geluid. Rusten noem je dat.

Rustig ga ik zitten op een bankje en doe m'n ogen dicht. Ik leun naar achter en neem een diepe zucht, wat me rustig maakt.

"Hallo Meryem" hoor ik een welbekende stem zeggen. Geschrokken doe ik m'n ogen open en kijk Serkan met grote ogen aan.

"Hoe weet je mijn naam?" vraag ik, "wat weet ik niet van jou dan?" zegt hij lachend. M'n ene wenkbrauw trekt omhoog "wat bedoel je daarmee?" vraag ik. "Ik weet alles, alles van jou. Hoe jij bent opgegroeid, wie je ouders zijn. Dat je omgaat met Latif, dat je de syndroom van Tietze hebt en-" "stop!" zeg ik boos en probeer m'n tranen te bedwingen.

Ik sta op, hetzelfde doet hij ook. "Ik weet ook hoe jij bent verkracht meisje" sist hij, geschrokken doe ik m'n handen op m'n oren en de eerste tranen vallen naar beneden. "Hou je mond!" zeg ik boos "ik weet ook door wie jij bent verkracht" sist hij. Ik schud mijn hoofd en draai me om. Geschrokken kijk ik naar de mannen om mij heen.

"Schat, je kan nergens heen" hoor ik hem zeggen. Boos draai ik me om. "Wat wil je van mij? Wie ben jij?!" schreeuw ik boos waardoor ik een steek krijg door m'n borst. Pijnlijk hou ik hem vast en kijk hem woedend aan.

"Neem haar mee".

Selin:
De bel gaat. "Verwacht je iemand?" vraagt Adil, ik schud m'n hoofd. "Misschien zijn het wel de kinderen" zeg ik en sta op. Ik doe de deur open, maar zie niemand. Met opgetrokken wenkbrauw kijk ik om me heen, maar niemand te bevinden. Net wanneer ik de deur wil dicht doen zie ik een envelopje op de grond. Niet-begrijpend pak ik hem van de grond en doe de deur achter me dicht.

Uit nieuwsgierigheid doe ik het envelopje open en haal het briefje eruit.

Schat, als je dit ziet heb ik je lieve dochtertje meegenomen. Als je vraagt waarom? Ik wil dat je hetzelfde voelt als ik voelde toen je mij verliet en voor Adil ging. Nu heb ik je dochter, en wat ik met haar ga doen? Dat weet ik nog niet, maar als je haar wilt moet je zelf komen. Ben je benieuwd naar wie ik ben?

Groetjes, Serkan...

Met open mond kijk ik ernaar en begin tranen te krijgen.

Serkan is terug.

Meryem:
"Laat me los!" sis ik naar de mannen die van m'n arm vastpakken. "Loop het busje uit" sist een van de mannen woedend. "Je adem stinkt" fluister ik en met tegenzin loop ik het busje uit. Ze duwen me een groot huis in en laten me dan los. "Als je iets van plan bent meisje, weet dan dat er iets ergs te wachten staat" zegt Serkan. Vies kijk ik hem aan kijk dan om me heen.

"Breng haar naar m'n kamer" zegt Serkan en loopt ergens anders heen. De mannen pakken me weer vast, wat me flink irriteert. "Laat. Me. Los!" sis ik boos en geef 1 van de mannen een elleboog in z'n buik. Hij valt naar achter en dat is de kans dat ik de andere man kan slaan. Een knie geef ik in de buik van de andere man en probeer de deur open te doen. Hij zit op slot, wat moet ik doen?

"Kom hier hoer!" sist de mannen en pakken me ruw van m'n schouders vast. "Jullie moer!" schreeuw ik boos en probeer tegen te stribbelen. Ze duwen me een kamer in waar ik m'n ogen niet kan geloven.

Wat doet hij hier?

"L-latif?" vraag ik verwart, hij draait zich om en ik had gelijk. Het was hem. Het was Latif. Latif werkt voor Serkan. Wat kon ik anders verwachten?

STEM EN REAGEER!!!

VoorgelogenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu