Voorgelogen

98

Wat vooraf ging: Misschien heeft Bilal wel gelijk.

STEMDOEL: 100 STEMMEN!!

1 week later...

Meryem:
"Meryem, kom is!" hoor ik Illias van beneden zeggen, ik zucht en pak m'n telefoon van m'n bed, waarna ik m'n kamer uitloop. Ik slof naar beneden en loop dan snel de woonkamer in.

"Kom je mee naar de gym?" hoor ik Illias vragen. Ik hef m'n hoofd op en m'n blik valt op Latif die wat stilletjes voor de deur staat. Ik schraap m'n keel en laat m'n blik vallen op de grond, als ik zie dat z'n blik op mij gericht is.

"Antwoord?" vraagt Illias weer, "gaan jullie alvast, ik kom zo" zeg ik snel, waarna ik me omdraai en weer de trap naar boven wil oplopen. "Wacht!" hoor ik Illias weer zeggen, "Latif, jouw training begint later, kun je met Meryem komen?" vraagt hij aan Latif. Ik zucht diep en blijf op m'n plek staan, met nog steeds m'n rug naar hun toe.

"Geen probleem" hoor ik Latif mompelen, ik sluit m'n ogen dicht, waarna ik een lachje niet kan onderdrukken. "Ik vertrouw Meryem je toe" zegt Illias, waarna je de deur hoort sluiten. Dat betekent dat Illias weg is. Nu ben ik alleen met Latif, in mijn huis.

"Maak je snel klaar, ik wacht hier" hoor ik Latif weer zeggen, ik draai me om, waarna ik knik en snel de trap naar boven oploop. Ik pak m'n sporttas snel uit m'n kast en loop ik weer naar beneden. Het liefst wil ik later gaan, maar van de andere kant wil ik Latif niet laten wachten, dus besluit ik gewoon om gelijk te gaan.

"Ik ben er!" schreeuw ik zowat, waarna ik Latif voorbij loop en m'n schoenen aantrek. "Jij bent snel" zegt hij, waarna ik glimlach en de deur open. "Bedankt dat je bent gaan wachten" zeg ik glimlachend, terwijl ik de deur achter me sluit.

"Mijn taak toch" zegt hij, terwijl hij z'n capuchon van z'n vest over z'n hoofd trekt. "Heb je het niet warm?" vraag ik hem, terwijl ik m'n stappen versnel en op zijn tempo kom. Hij schudt z'n hoofd en legt z'n handen in z'n zak.

"Ik wil iets belangrijks met je spreken" mompelt hij, waarna hij stopt met lopen, en ik automatisch ook stop. "Wanneer mag ik je handvragen?" vraagt hij dan, ik begin te lachen en kijk hem dan aan. Ik slik bij het zien van zijn al te serieuze blik, waardoor ik snel naar de grond kijk.

"Ik ben serieus, Meryem. Ik wil zo snel mogelijk met je trouwen. Ik kan niet meer wachten. Ik krijg steeds meer de verlangen ernaar om bij je te blijven en je te beschermen. En dat kan alleen, wanneer we getrouwd zijn. Ik wil geen relatie of wat. Ik wil gewoon zo snel mogelijk trouwen" zegt hij, waarna hij z'n handen balt tot strakke vuisten.

Ik zucht diep en kijk hem dan aan. "Hoe oud zijn we, Latif? Vind jij echt dat we daar de verantwoordelijkheid voor hebben?" vraag ik hem ook serieus. Hij snuift z'n neus op en neemt een stap dichterbij. "Wat denk jij zelf?" zegt hij wat bozer, ik schud m'n hoofd en leg m'n tas op de grond. "Ik ben 18, bijna 19. En ik vind dat super jong, begrijp dat" zeg ik en bal m'n handen ook tot vuisten. "Waarom wil je niet gewoon gelijk trouwen? Ben je bang dat we onze huis, of onze kinderen later niet kunnen onderhouden? Ik heb genoeg geld elhamdullillah. Vertrouw me, ik kan het allemaal onderhouden" zegt hij. Ik slik en kijk dan naar de grond.

"Waar ben je bang voor, Meryem? Wil je dan dat we een haram relatie krijgen? En doorgaan met dit soort zulke onzin?" vraagt hij me, ik schud m'n hoofd en voel de koude wind langs m'n haren heen. "Ik heb een andere voorstel" mompelt hij weer, snel hef ik m'n hoofd op en kijk hem vragend aan. "Ik ga naar je vader. Als hij me accepteert gaan we verloven. Daarna mag jij je school afmaken, dan pas gaan we trouwen. Ga je daarmee akkoord?" vraagt hij, "wil jij je school niet afmaken dan?" vraag ik hem. "Het gaat daar niet over, ik vraag je of je akkoord gaat met m'n voorstel" zegt hij m'n vraag totaal negerend, "beantwoordt mijn vraag, dan beantwoord ik de jouwe" zeg ik snel.

Hij zucht geïrriteerd, waarna hij boos wegkijkt. "Ik stop na de zomervakantie met school" zegt hij zachtjes. "Ben je gek geworden, Latif?! Waarom stop je?!" vraag ik boos, terwijl ik z'n schouder vast pak. "Auw!" hoor ik hem zachtjes kreunen, waarna hij m'n hand wegduwt. "Wat heb je daar?" vraag ik hem, terwijl ik hem vragend aankijk. "Niks, was gewoon een reflex" zegt hij snel, waarna hij me voorbij loopt.

"Wat wacht je? Kom je nog?" vraagt hij, ik slik en kijk hem bezorgd aan, waarna ik hem snel achterna loop. "Het was geen reflex, ik weet het zeker!" zeg ik boos, hij negeert me en loopt wat sneller.

~1 week geleden:
"Latif! Hij heeft het tegen jou!" zegt Bilal die Latif een klap tegen z'n schouder geeft, waardoor Latif z'n schouder vastpakt en een kreun z'n mond verlaat. "Gaat het?" vraag ik geschrokken en pak z'n hand vast, hij heft z'n hoofd op en knikt dan.

"Ik herinner me het weer!" zeg ik snel, waarna ik voor hem ga staan, waardoor hij stopt met lopen en me geïrriteerd aankijkt. "Het was de dag toen Serkan me bijna wat aan zou doen. Laat je schouder zien!" zeg ik boos, terwijl ik hem vastberaden aankijk. "Uit de weg, Meryem!" sist hij boos, terwijl hij me probeert te passeren. Ik schud m'n hoofd en pak z'n vest vast. "Laat het zien, als je het niet laat zien, dan laat ik de handvraging niet toe! Wollah!" zweer ik boos, hij zucht boos en pakt de mouw van z'n vest vast, waarna hij z'n vest uitrekt. Snel trek ik de mouw van z'n linker arm omhoog en kijk geschrokken naar al de hechtingen op z'n schouder.

"Wat is dit? Wat is er gebeurd?" vraag ik geschrokken, "geschoten" sist hij boos. "Hoe?" vraag ik hem, boos trekt hij de mouw van z'n t-shirt weer omlaag en doet z'n vest weer aan. "Vertel het niet aan Illias en Bilal. Ze weten er niks van" sist hij boos, waarna hij z'n capuchon weer over z'n hoofd trekt. Ik zucht en leg m'n sporttas snel over m'n schouder, waarna ik hem snel achterna loop.

-

"Is dat niet Macid?" vraagt Bilal die vragend voor zich uitkijkt. Ik volg z'n blik en het is inderdaad Macid die de sportzaal in komt lopen. "Wat doet hij hier?" vraagt Akram die naast me komt staan. Ik haal m'n schouders op en kijk vragend naar Macid die ons kant op komt lopen.

"Meryem, kom met me mee. Ik moet je wat vertellen" zegt Macid. Vragend kijk ik hem aan, waarna ik Bilal aankijk die voor me komt staan. "Opdonderen Macid, je hebt hier niks te zoeken!" sist hij boos, snel pak ik Bilal van z'n arm vast. Niet-begrijpend draait hij zich om, terwijl hij me vragend aankijkt.

"Je hoeft niet voor me op te komen. Ik ga wel met hem mee. Ik beloof het je dat ik snel terugkom".

Sorry, het duurde enorm lang. Al 2 weken denk ik? Ik weet het niet, maar best wel lang geleden. Ik hoop dat jullie het niet erg vonden. Ik had totaal geen tijd om een deeltje te schrijven. Ben elke dag wel ergens en als ik dan laat thuis kom, heb ik totaal niet de kracht om een deeltje te schrijven. Ik ga proberen om sneller een deeltje te plaatsen!

STEM EN REAGEER!!!