Voorgelogen

63

Wat vooraf ging: Z'n kille blik geeft mij rillingen. Snel loop ik de deur uit en sla de deur hard achter me dicht.

STEMDOEL: 50 STEMMEN!!!

Meryem:
Samen met Azra lopen we de kantine in. We hebben een tussenuurtje van 85 minuten, dus weten we niets beter te vinden dan zitten in de kantine. We nemen een plekje langs de raam. Ik leg m'n tas op tafel en ga zitten op de stoel.

Verveeld kijken we elkaar aan. De verveling verdwijnt al snel als ik Bilal en Latif vanuit m'n ooghoeken zie. Ik draai m'n hoofd hun kant op en glimlach naar Bilal. Latif kijkt droog weg en gaat bij een tafel voor ons zitten. Bilal die hem onze kant probeert mee te trekken, waarschijnlijk omdat hij met ons wilt zitten. Latif die hem droog aankijkt en z'n arm uit Bilal z'n greep trekt. Bilal zucht en komt ons kant op lopen.

"Ewa zina" fluistert hij in de oor van Azra, waardoor ze schrikt en hem een klap op z'n schouder geeft. "Ik schrok!" zegt ze boos, ik moet lachen van hun en schrik zelf van de blik die Latif me geeft. Ik slik hoorbaar en kijk snel naar m'n telefoon op tafel. Snel pak ik die van tafel en doe alsof ik bezig ben. Niet veel later voel ik een harde vuist op m'n schouder. "Auw!" zeg ik niet-begrijpend en pak m'n schouder vast, "vorige keer kwamen jullie niet naar de mac, dus vandaag gaan we met z'n vieren naar de mac!" zegt Bilal hyper. "Met wie bedoel je met z'n vieren?" vraag ik hem, "jij, ik, Azra en Latif" zegt hij met een glimlach. Ik wil hem dit keer niet afzeggen dus stem met moeite in. "Dat is goed! Dan ga ik even naar Latif" zegt hij en huppelt naar Latif.

Ik zucht en speel met m'n telefoon. "Is er iets tussen jou en Latif gebeurd?" vraagt Azra, met grote ogen kijk ik op en schud hevig met m'n hoofd. "Als er iets gebeurd, kun je altijd bij mij terecht, dat weet je he?" zegt ze, ik knik en glimlach zwakjes naar haar.

Als ik zie dat Bilal en Latif ons kant op lopen, weet ik eigenlijk niet hoe ik me moet gedragen tegenover Latif. Hij is ineens zo droog en emotieloos tegenover mij. "We gaan!" zegt Bilal blij, ik zucht diep en sta op. M'n tas pak ik van tafel en loop samen met Azra achter hun aan.

Aangekomen bij de McDonalds bestellen we onze eten en samen met Azra en Latif gaan we zitten bij een 4 personen tafel. Ik naast Azra en tegenover mij Latif. "En Latif? Hoe gaat het met jou?" vraagt Azra om de stilte te verbreken "goed hamdulillah, met jou?" vraagt hij eerder ongeïnteresseerd dan geïnteresseerd.  "Ook goed hoor" zegt Azra en dan heerst er weer stilte dat heel akward is.

Wat me ook hevig irriteert is dat Latif steeds met het eindpunt van z'n sleutel tegen de tafel tikt. Ik zucht geïrriteerd en kijk hem aan, hij doet niet eens moeite om me aan te kijken en gaat door. "Stop met tikken" sis ik geïrriteerd, hij kijkt op en trekt z'n wenkbrauw op. "Had je het tegen mij?" vraagt hij droog, "nee man tegen hem" zeg ik en wijs met m'n hoofd naar een medewerker. Hij knikt en kijkt naar z'n sleutel en begint weer te tikken. Ik krijg er helemaal stres van en begin hard heen weer te bewegen met m'n been, waardoor de tafel een beetje beweegt. Uit m'n ooghoeken zie ik Azra die ons scheef aankijkt.

Ik hoor dat Latif een diepe zucht laat en voel dat hij mij aankijkt. Ik negeer z'n blik en ga verder met het bewegen van m'n been. "Stop!" zegt hij boos, ik kijk op en kijk hem vragend aan "had je het tegen mij?" doe ik hem na. Hij zucht geïrriteerd en knikt. Ik haal m'n schouders op en ga verder. Ik zie dat het hem ook flink irriteert, en dat was mijn bedoeling ook. Hard pakt hij onder de tafel me van m'n bovenbeen vast. Als ik z'n hand op m'n bovenbeen voel worden m'n ogen groter en kijk hem geschrokken aan. Ik krijg de rillingen en schud het snel van me af. Hij die blijkbaar ook geschrokken is van z'n actie laat snel m'n bovenbeen los. "Dat zou ik ook doen" zeg ik boos en ga onverwachts met m'n hand naar m'n bovenbeen en ga er langzaam langs. "Was onbewust" zegt hij droog en tikt weer met z'n sleutel tegen de tafel aan. In een ruk hef ik m'n hand op om de sleutel uit z'n hand te pakken, maar voel een hand om m'n pols die me tegenhoudt.

"Jullie zijn allebei zo kinderachtig!" hoor ik Azra zeggen, samen draaien we onze hoofd naar haar toe en kijken haar vragend aan. "Je bedoelt hem/haar!" zeggen Latif en ik tegelijk en wijzen naar elkaar. "Dat bedoel ik!" zegt ze geïrriteerd en laat m'n pols los. "Jullie zijn allebei zo kinderachtig. Ik zie dat jullie beide van elkaar houden, maar beide doen jullie zo gemeen tegenover elkaar om niet te laten zien dat jullie van elkaar houden!" floept er uit haar mond. Langzamerhand worden m'n ogen groter en automatisch kijk ik Latif aan die mij met hetzelfde blik aankijkt. "Tuurlijk niet!" zeggen we tegelijk en kijken Azra aan die ons allebei glimlachend aankijkt. "Ik weet genoeg!" zegt ze lachend en doet haar armen over elkaar.

Ik wil echt eerlijk weten, wat jullie van dit verhaal vinden. Niet alleen over de personages, maar ook hoe ik het boek schrijf. Vinden jullie het fijn als ik zo schrijf? Of als jullie tips hebben, is het welkom! Ik wacht op al jullie reacties!

Sorry voor het korte deeltje! X

STEM EN REAGEER!!!