Ze was verkracht. Verkracht op een jong leeftijd. Niet wetend door wie ze was verkracht, ging ze door met haar leven, haar carrière en met haar school. Totdat ze er beide achter kwamen. Hij was het al vergeten, en zij die er nog altijd mee zat. Maar...
Meryem: Geïrriteerd sta ik voor m'n kast te kijken wat ik vandaag aan ga doen. Het is de eerste dag van het tweede 'schooljaar' op het hbo. Daarbij krijg ik ook te zien met wie ik in de klas kom.
Ik denk dat ik voor iets casual ga. Dus pak ik een witte Champion t-shirt uit de kast. Met een simpele spijkerbroek met scheuren aan m'n knieën.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik kam m'n haren en maak er een scheiding van. Ik doe een klein beetje make-up op en loop met m'n schooltas naar beneden.
"Goedemorgen" zeg ik vermoeid tegen Medina, "goedemorgen zusje, veel succes op school" zegt ze en geeft me een knuffel. Ik knuffel haar terug en loop naar de voordeur. Ik doe m'n Balenciaga's aan en loop de deur uit. Ik doe m'n AirPods in, ik luister naar de muziek die m'n in oren galmen. Na een paar minuten ben ik aangekomen op het schoolplein. Terwijl ik het schoolplein op loop, word ik gebeld door Azra.
Ik neem snel op en hoor haar hard schreeuwen. "Meryem waar ben je? Bilal zit mij flink te irriteren!" zegt ze boos, ik begin te lachen. "Waar ben je?" vraag ik, "kantine, kom snel voordat ik hem ter plekke hier vermoord!" schreeuwt ze en hangt op. Ik krijg een glimlach op m'n gezicht en loop m'n school in en met grote stappen loop ik naar de kantine. Ik zie Bilal en Azra naast elkaar zitten. Bilal die helemaal stuk gaat om Azra en Azra die hem boos aankijkt. Couple goals!
Ik ga tegenover hun zitten en kijk hun met spleetjes ogen aan. "Eindelijk! Meryem je bent er! Je hebt me gered!" schreeuwt Azra, Bilal trekt z'n wenkbrauw omhoog. "Wesh was ik zo erg?" vraagt hij, ze knikt. Hij begint te lachen en speelt met haar haar. Hij gooit steeds plukjes haar van haar naar voren. Ik schud lachend m'n hoofd en ga op m'n telefoon.
"Latif is daar" zegt Bilal en knikt naar Latif om hier heen te komen. Hem heb ik al een weekje niet gezien, niet bij de training en ook niet met m'n broers. Hij komt ons kant op lopen en geeft Bilal een boks en mij gunt hij geen blik. Wat is er nou met hem. Hij heeft z'n zonnebril op en ook nog is z'n capuchon. Hij ziet er niet echt goed uit. "Hoe gaat het bro? Nog ziek?" vraagt Bilal, Latif schudt z'n hoofd. "Ik weet niet wat er met je is, maar alles komt goed" zegt hij glimlachend. Niet-begrijpend kijk ik Latif aan, hij doet z'n armen over elkaar en kijkt droog voor zich uit.
Kunnen jongens ook ongesteld zijn? Ik denk het wel, want Latif is het levend bewijs hiervan. Ik zucht geïrriteerd en sta op, "waar ga je heen?" vraagt Azra, "naar de wc" zeg ik droog en loop met m'n schooltas weg. En ik ga helemaal niet naar de wc. Ik wou gewoon even alleen zijn, denk ik. Ik loop door de gangen heen, terwijl er veel mensen in de gangen staan.
Na ongeveer 5 minuten lopen leun ik vermoeid tegen de muur aan. Ik open m'n ogen en tot m'n schrik zie ik Latif voor m'n neus. "Wat doe je?! Ik schrok!" zeg ik en pak m'n borst geschrokken vast, hij kijkt me serieus aan. "Je zou toch naar de wc gaan? Of had ik het nou verkeerd begrepen?" vraagt hij met een geïrriteerde toon, "moet dat jou boeien? Of heb ik het verkeerd begrepen?" zeg ik geïrriteerd terug. Hij zucht geïrriteerd, ik doe hem na. "Wat doe je mij na?" vraagt hij boos, ik haal m'n schouders op "misschien moest ik ook zuchten door jou?" zeg ik en duw hem aan de kant. "Ik ga maar weer, ik heb over 5 minuten les" zeg ik en kijk hem met een nep glimlach aan.
Net wanneer ik wil lopen, draai ik me om. "En doe die bril maar af, want het irriteert me flink" zeg ik en trek z'n zonnebril van z'n neus. Geschrokken kijk ik naar het beeld. "Geef die kanker bril terug!" sist hij en pakt m'n arm stevig gast, hij trekt de bril uit m'n hand en doet hem snel op. "W-waarom heb jij een blauwe oog?" vraag ik met grote ogen, "ik ben geen kanker uitleg schuldig!" sist hij en komt hard met z'n schouder tegen die van mij aan, waardoor ik naar achter val. Met grote stappen loopt hij weg. Versteld kijk ik hoe hij wegloopt. Waarom heeft hij een blauwe oog? Een diepe zucht verlaat m'n mond. Ik pak m'n tas van de grond en loop naar m'n klas toe.
Een paar dagen geleden...
Latif: "Latif nog niet weggaan! Je hebt niks gegeten!" hoor ik m'n moeder zeggen, ik doe m'n schoenen aan en draai me om "ik heb geen honger anne" zeg ik en loop de deur uit. Serkan heeft me weer geroepen. Ik stap m'n auto in en bekijk mezelf in de spiegel, ik zie er niet uit. Snel doe ik m'n capuchon op en scheur de straat uit. Aangekomen bij Serkan thuis doe ik m'n handen in m'n zak en kijk droog naar z'n huis.
Ik lach nep naar de bewakers en loop snel het huis in. Zijn huis is groot, als je het vergelijkt met mijn huis. Hij is rijk, maar het geld is niet eens Halal.
Zonder te kloppen doe ik de deur open van z'n kantoor. Daar zie ik hem met een vrouw knuffelen. Met opgetrokken wenkbrauw kijk ik ze aan. Serkan kijkt me met grote ogen aan en verlost z'n greep. De vrouw kijkt me aan en glimlacht naar me. Ik knik een beetje ongemakkelijk en kijk Serkan fronsend aan. "Serkan? Is dit je zoon?" vraagt ze aan hem, geschrokken kijkt hij haar aan "ik ben zijn zoon niet" sis ik en ga zitten op een stoel. "Ow" zegt ze enkel en loopt naar de deur "we spreken wel later" zegt ze en loopt de deur uit.
Serkan komt tegenover mij zitten. "Nieuwe vrouw wella?" vraag ik en kijk hem walgend aan, hij negeert m'n vraag en kijkt me onderzoekend aan. "Heb je nog gepraat met Meryem?" vraagt hij, ik haal m'n schouders op "hoezo moet dat jou boeien dan?" vraag ik en kom dichterbij. "Ik wou weten of je nog in haar gezicht kon kijken, na wat je hebt gedaan" zegt hij en grijnst, ik trek m'n wenkbrauw omhoog. "Ben je trots op dit ofzo? Vind je het fijn om mensen pijn te doen? Vind je het leuk om te zien hoe erg ik me schaam? Je wist dat ik haar leuk vond, maar toch deed je dat!" zeg ik boos. "Ik weet dat je haar leuk vindt en dat je met haar wil gaan trouwen, dus het was beter geweest dat jij haar hebt ontmaagd en niet iemand anders" zegt hij lachend, boos sta ik op. "Hoe de kanker kan jij er zo over denken?! Heb jij echt geen 1 procent medelijden om dit?!" schreeuw ik boos en sla hard op de tafel.
Boos staat hij op en kijkt me strak aan. "Wie ben jij eigenlijk? Ik ken jou niet!" sis ik boos en draai me om, "beveiliging! Pak hem!" zegt hij boos. 3 mannen komen op mij af. Woedend bal ik m'n vuisten en sla hard tegen de slaap van 1 van de mannen. Ik duw de andere man op hem, maar word hard getrokken van achter door de andere man. Hij draait me ruw om en geeft me een handere stoot tegen m'n oog aan. Hard val ik tegen de muur en laat me zakken op de grond. Ik veeg de bloed weg van m'n neus en kijk Serkan buitenadem aan.
"Gooi hem naar buiten!" schreeuwt hij tegen de mannen, ik sta zelf op en doe de deur open. "Ik kan het zelf ook! En jij Serkan! Jij bent de grootste homo die ik ken!" schreeuw ik woedend. "Wacht maar als ik de video aan Meryem laat zien! Wat zal haar reactie zijn?" zegt hij en begint hard te lachen. Ik hou m'n woede in en sla de deur hard dicht. "Je bent nog niet van me af!" schreeuwt hij hard achter me aan. Ik adem rustig in en uit daarna loop ik met m'n handen in m'n zakken naar buiten. Hmm ik ben nog niet af van hem dus? Nu maar hopen dat hij het niet laat zien, anders ben ik haar voorgoed kwijt. Gaan jullie dua voor me doen?
